گفت‌وگو|
دادفرنیا: مدل استعدادیابی فدراسیون‌های قبلی انگیزه مربیان شهرستانی را کم کرده/ سطح لیگ برتر بسکتبال بهتر از سال قبل است
مربی و کارشناس بسکتبال گفت: فدراسیون باید با توجه به تجربه امسال و سال گذشته به مشکلات باشگاه‌ها توجه کند و با تعامل بیشتر با باشگاه‌ها تعداد بالاتری از اسپانسر‌ها را به سمت بسکتبال جذب کند.
امید دادفرنیا در گفت‌وگو با میزان، درباره ارزیابی‌اش از وضعیت لیگ‌های مختلف بسکتبال در سال جاری، اظهار داشت: به نظرم می‌توانیم لیگ‌ها را در ۳ دسته لیگ برتر، لیگ‌های دسته یک حرفه‌ای و ملی و لیگ‌های پایه تقسیم‌بندی کنیم که هرکدام محاسن و معایبی دارند. درباره ارزیابی‌ام از لیگ برتر باید اذعان کنم سطح کیفی لیگ امسال به مراتب بالاتر از لیگ سال گذشته بوده و تیم‌های مختلف از نظر گرفتن بازیکنان باکیفیت خارجی بهتر عمل کرده‌اند؛ هرچند جای خیلی از تیم‌ها باسابقه در لیگ خالی است.
وی افزود: یکی از نقاط قوت لیگ امسال حضور مربیان جوان و خوبی مانند محمد سیستانی در تیم مس کرمان است که خوشبختانه در تیم‌های مختلف شاهد حضور مربیان جوان هستیم، البته امیدوارم در سال‌های آینده مدیران باشگاه‌ها کمی چشم‌شان را بر روی اسم‌ها ببندند و توانایی افراد را در انتخاب‌های خود جایگزین روابط کنند تا در زمینه پرورش در بسکتبال صرفاً به فکر پرورش بازیکن نباشیم و در حوزه مدیریتی و فنی هم بتوانیم گام‌های خوبی در پرورش استعداد‌ها برداریم.
*برگزاری لیگ‌های پایه به رشد و شکوفایی بسکتبال کمک می‌کند
کارشناس بسکتبال درباره وضعیت لیگ حرفه‌ای و ملی در سال ۱۴۰۲، گفت: متأسفانه در لیگ حرفه‌ای به دلیل شرایط اقتصادی شاهد ریزش قابل ملاحظه در تعداد تیم‌ها بودیم و برخلاف لیگ برتر سطح بازی‌ها از سال گذشته پایین‌تر بوده است. از سوی دیگر حضور چند تیم خصوصی و ریشه‌دار که در لیگ برتر هم می‌توانند تیمداری کنند را باید به فال نیک بگیریم. در لیگ ملی هم تعداد تیم‌ها ریزش داشته، اما برگزاری این تعداد لیگ در رده‌های مختلف می‌تواند جامعه آماری بالایی از بازیکنان و مربیان را درگیر مسابقات کند تا شاهد فضای رقابتی خوبی در بسکتبال کشورمان باشیم.
دادفرنیا درمورد لیگ‌های پایه نیز خاطرنشان کرد: برگزاری لیگ‌های پایه در هر زمانی می‌تواند به رشد و شکوفایی بسکتبال کمک کند. هرچند مشکلات متعددی ممکن است در زمینه برگزاری لیگ‌های پایه بوجود بیاید، اما قطعاً محاسن برگزاری لیگ در رده‌های پایه به مراتب بیشتر از معایب و مشکلاتش خواهد بود، البته یکی از وظایف سازمان لیگ رصد کردن همین مشکلات است تا بتواند در سال‌های آینده آن‌ها را حل کنند.
*مدیریت ورزشی در ایران متأسفانه کاملاً فردمحور است
مربی بسکتبال در پاسخ به این سوال که آیا با برگزاری لیگ در رده‌های پایه موافق هستید یا مسابقات قهرمانی کشور، گفت: این دو نوع برگزاری مسابقات مکمل هم هستند و اینگونه نیست که برگزاری یکی از آن‌ها باعث حذف دیگری شود، اما باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود تا مربیان و بازیکنانی که در لیگ بازی می‌کنند مجوز حضور در رقابت‌های قهرمان کشوری را نداشته باشند. در این صورت از یک سو شاهد جامعه آماری جدیدی در نسل‌های پایه خواهیم بود و از سوی دیگر پاسخ انتقادات بعضی از دوستان به برگزاری لیگ‌های پایه که مدعی هستند استان‌های کم برخوردار نمی‌توانند در لیگ شرکت کنند و بازیکنانشان دیده نمی‌شوند هم داده می‌شود.
وی درخصوص نحوه مدیریت در باشگاه‌های بسکتبال، اظهار کرد: از بین ۲ نوع سبک مدیریت برنامه محور و فرد محور، متاسفانه در کشور‌های جهان سوم همیشه مدیریت‌ها فرد محور بوده و در واقع با تغییر مدیران و طرز فکرشان تمام برنامه‌ها و اهداف یک سازمان تغییر می‌کند و خط مشی جدیدی جایگزین می‌شود. با چنین نگرش مدیریتی هیچگاه نمی‌توان مشکلات را ریشه‌ای حل و برنامه‌های بلند مدت ترسیم کرد، اما در مدیریت برنامه محور این برنامه‌ها هستند که خط مشی‌ها را مشخص می‌کنند و اگر فردی از این برنامه‌ها پیروی نکند، تغییر خواهد کرد و برنامه‌ها تغییری نخواهد داشت. مدیریت ورزشی در کشور ما هم متاسفانه کاملاً فردمحور است و اگر مدیری دارای برنامه‌های خوبی باشد، چون ثبات ندارد به ناچار با رفتنش همه برنامه‌ها تغییر می‌کنند.
*یکی از اتفاقات خوب فدراسیون ایجاد سازمان لیگ بسکتبال بود
دادفرنیا تاکید کرد: به همین دلیل شاهد ورود و خروج تیم‌ها در فصول مختلف هستیم. یکی از اتفاقات خوبی که در این فدراسیون اتفاق افتاد، ایجاد سازمان لیگ بسکتبال بود که باید تمام این موارد را مد نظر قرار دهد و از سال آینده با توجه به تجربه امسال و سال گذشته به مشکلات باشگاه‌ها توجه کند و با تعامل بیشتر با باشگاه‌ها تعداد بالاتری از اسپانسر‌ها را به سمت بسکتبال جذب کند.
کارشناس بسکتبال کشورمان درباره دلایل عدم مشاهده بازیکنان مستعد و پدیده‌های جدید در رده‌های پایه همانند دهه‌های ۷۰ و ۸۰، گفت: به نظرم بزرگترین مشکلی که بسکتبال ایران در سال‌های گذشته با آن درگیر بوده اینست که متأسفانه به دلیل عملکرد فدراسیون‌های قبلی انگیزه مربیان پرتلاش در شهرستان‌ها را کم و کمتر کردند. در دهه‌های قبل همواره شاهد حضور تعداد زیادی از بازیکنان شهرستانی در تیم‌های ملی و تاثیرگذاری‌شان بودیم، اما در حال حاضر اینگونه نیست.
*بازیکنان شهرستانی برای حضور در تیم‌های ملی مجبور به عقد قرارداد بلندمدت با تیم‌های باشگاهی می‌شوند
وی تصریح کرد: متاسفانه بازیکنان رشدیافته در شهرستان‌ها به ناچار جهت حضور در تیم‌های ملی مجبور به امضای قرارداد‌های بلند مدت با تیم‌های باشگاهی می‌شوند که اسپانسر تیم ملی هستند، اما با توجه به شرایط سنی و عدم حضور در کنار خانواده نمی‌توانند به میزان پتانسیلی که دارند، پیشرفت کنند. این مدل استعدادیابی ممکن است در کشور‌های اروپایی و آمریکایی جواب دهد، اما با توجه به فرهنگ و خصوصیات ایرانی‌ها نمی‌تواند مشکل بسکتبال ما را حل کند.
دادفرنیا در پایان خاطرنشان کرد: از سوی دیگر این مدل استعدادیابی مربیان شهر‌هایی که فدراسیون برنامه‌ای برای تیمداری‌شان ندارد را بی‌انگیزه می‌کند، زیرا اگر بازیکنی را پرورش دهند به ناچار باید آن‌ها را در اختیار باشگاه دیگری قرار دهند. در کنار این موضوع هزینه بالای تیم‌های بزرگسالان و نتیجه محور شدن باشگاه‌های بزرگ باعث کم شدن هزینه‌ها و امکانات در رده‌های پایه شده تا جایی که امسال در لیگ نوجوانان شاهد انصراف چند تیم در اواسط مسابقات بودیم.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *