طرح انگلیس برای اخراج پناهجویان؛ کنگو و رواندا قربانی سیاست‎های استعماری

خبرگزاری میزان - گزارش‎ها نشان می‎دهند که نزدیک به ۷ میلیون نفر در کنگو آواره داخلی شده و ۲۶ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. از هر سه کودک یک نفر از مدرسه خارج شده است، ده‌ها هزار غیرنظامی خشونت فیزیکی و جنسی را تجربه می‌کنند که به‌عنوان ابزاری برای کنترل و تحقیر استفاده می‌شود.

در همین حال، کنگو دریافت‎کننده یکی از کم‌ترین بودجه‌های عملیات کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در سراسر جهان است.

استعمار غرب عامل بحران در کنگو

الجزیره در گزارشی به این موضوع پرداخته و می‎نویسد: بحران بشردوستانه در کنگو بدون دلیل و در خلأ ایجادنشده و میراث ماندگار سرقت، خشونت و استثمار استعماری است؛ در جریان تجارت برده در اقیانوس اطلس، بیش از ۵ میلیون نفر از ساکنان کنگو‌ اسیر شدند، به قاره آمریکا منتقل شدند و به بردگی درآمدند.

نوادگان کسانی که از آدم‎ربایی و بردگی طفره می‌رفتند، وحشی‎گری پادشاه بلژیک را تحمل می‌کردند، این پادشاه با جمع‌آوری ثروت‌های عظیم از کار برده، مسئول مرگ بیش از ۱۰ میلیون مرد، زن و کودک کنگو بود.

قرار بود استقلال در دهه ۱۹۶۰ نقطه عطفی باشد؛ پاتریس لومومبا به صورت دموکراتیک براساس وعده کنگو آزاد انتخاب شد؛ لومومبا با تهدید منافع کشور‌های غربی که به دنبال استثمار این کشور بودند، در ۱۷ ژانویه ۱۹۶۱ با حمایت آمریکا و بلژیک ترور شد.

برای مردم کنگو، استثمار استعماری هرگز پایان نیافت؛ امروزه جهان برای منابع طبیعی از جمله الماس، طلا، الوار، مس، نفت و گاز به کنگو متکی است؛ ۷۰ درصد کبالت جهان را تولید می‌کند، عنصری ضروری در هر باتری قابل شارژ لیتیوم یونی موجود در تلفن‌های همراه و لپ‎تاپ‌هایی که هر روز استفاده می‌شود.

این منابع عمدتا از سوی شرکت‌های خارجی کنترل می‌شود که از منابعی سود می‌برند که باید در اختیار مردم کنگو باشد.

دلیلی وجود دارد که کنگو در شاخص توسعه انسانی رتبه ۱۷۹ از ۱۹۱ را به خود اختصاص داده است اما دلیل آن این نیست که این کشور منابع کافی ندارد بلکه به این دلیل است که این منابع در جهت طمع شرکت‌های خارجی استخراج می‌شوند.

برای چندین دهه، غیرنظامیان به‌ویژه در مناطق شرقی ایتوری، کیوو شمالی جنوبی، بهای سنگینی را پرداخته‎اند،

نقش رواندا در بحران کنگو

مقام‎های کنگو بار‌ها رواندا را به غارت منابع طبیعی کشورشان متهم کرده‌اند؛ نیکلاس کزادی، وزیر دارایی کنگو در مصاحبه‌ با فایننشال‎تایمز، گفت که کیگالی در سال ۲۰۲۲ یک میلیارد دلار طلا، قلع، تانتالم و تنگستن صادر کرد، علی‎رغم داشتن تعداد کمی از ذخایر معدنی خود.

سازمان ملل قبلا نحوه قاچاق مواد معدنی استخراج شده در کنگو به رواندا را ثبت کرده که در آنجا به‌عنوان تولید محلی برچسب‌گذاری شده است.

طرح مهاجرتی رواندا

در حالی که برخی کشور‌ها این اقدام رواندا را محکوم کرده‎اند، دولت انگلیس از انجام این کار خودداری می‌کند.

چرا انگلیس این کار را می‌کند، در حالی که به رسمیت شناختن این نقض حقوق بشر، غیرقانونی بودن سیاست شاخص آن را آشکار می‌کند؛ اخراج پناهجویان به رواندا؟

دولت انگلیس با تداوم این سیاست در مواجهه با احکام دادگاه، تنها نسبت به افرادی که جان خود را برای رسیدن به مکان امن به خطر می‌اندازند، تحقیر نمی‌کند. فعالانه آن‌ها را در معرض خطر آزار و اذیت قرار می‌دهد.

انگلیس نقش بزرگی در ایجاد شرایط برای خشونت، تبعیض و نقض حقوق بشر در کنگو و در واقع جنوب جهانی ایفا کرده است؛ دولت این کشور باید مسئولیت خود را برای جبرا - نه تشدید- این آسیب استعماری بشناسد. این دست‎کم به معنای انجام تعهدات بین‌المللی خود در قبال پناهندگان و حق آن‌ها برای زندگی در امنیت و آرامش است.

مقام‎های انگلیس مسئولیت دارند که به نام استعمارزدایی، دولت خود را تحت فشار قرار دهند تا این کار را انجام دهد؛ بسیاری از منابعی که انگلیس از آنها بهره می‌برد به بهره‌برداری کنگو وابسته است. حداقل کاری که انگلیس می‌تواند انجام دهد، ایجاد تغییر است.

بسیاری از کسانی که در موقعیت‌های قدرت و نفوذ در انگلیس قرار دارند وانمود می‌کنند که گویا بحران و رنج مردم در جنوب جهانی اهمیتی ندارد؛ هر زمان که بحرانی وجود داشته باشد، اگر در آفریقا باشد، نادیده گرفته می‌شود.

الجزیره در پایان می‎نویسد: کنگو تا چه حد باید خشونت، مرگ و آوارگی را تحمل کنند تا جامعه بین‎المللی بیدار شود و دست به اقدام بزند؟ مردم کنگو شایسته زندگی در صلح، عدالت و آزادی هستند و انگلیس دیگر نمی‌تواند صدای آن‌ها را نادیده بگیرد.

انتهای پیام/