چالش اروپا برای تامین مهمات مورد نیاز اوکراین

خبرگزاری میزان - درگیری‌های گسترده بین دشمنان از نظر فناوری پیشرفته مانند روسیه و اوکراین، اغلب به جنگ‌های فرسایشی تبدیل می‌شوند؛ و در این حالت طرفی که صنعت نظامی آن بهتر توسعه یافته، پیروز می‌شود. اقتصاد روسیه ۱۴ برابر بزرگتر از اقتصاد اوکراین است؛ اما از آنجایی که مجموع منابع متحدان اوکراین حتی بیشتر است، به نظر می‌رسید که کی‌یف شانس پیروزی داشته باشد. 

با این حال، این درگیری به‌زودی وارد سومین سال خود می‌شود و این صنعت دفاعی روسیه است که به تدریج کفه ترازو را به نفع مسکو منحرف می‌کند.

مواجهه اوکراین با کمبود مهمات توپخانه‌ای

چالش تامین مهمات توپخانه‌ای، وضعیت را به‌وضوح نشان می‌دهد. در اوج ضدحمله تابستانی، اوکراین ۷ هزار گلوله در روز شلیک می‌کرد که به میزان قابل توجهی بیشتر از مهمات استفاده شده از سوی روسیه بود. با این حال، از ماه گذشته، نیرو‌های مسلح اوکراین روزانه ۲ هزار گلوله را جیره‌بندی کرده‌اند؛ در حالی که روسیه روزانه پنج برابر اوکراین گلوله توپخانه‌ای شلیک می‌کند.

در بروکسل، ۵۰ میلیارد یورو (۵۴ میلیارد دلار) حمایت مالی از سوی ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان مسدود شد. کمک‌های نظامی ۶۱ میلیارد دلاری واشنگتن هم به دلیل بروز اختلاف در کنگره آمریکا به دلیل  مهاجرت، متوقف شد و حمایت پنتاگون به خاطر شکاف حزبی در آمریکا در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.

اما اروپایی‌ها خوش‌بینانه منتظر نشست فوریه هستند. ممکن است کی‌یف کاملا به اروپا وابسته شود. تا اینجا همه چیز خوب است. در حالی که آمریکا ۴۴ میلیارد یورو کمک نظامی به اوکراین ارائه کرد، مجموع کمک‌های کشور‌های اتحادیه اروپا از این رقم فراتر رفت. 

آلمان به تنهایی بیش از ۱۷ میلیارد یورو به اوکراین کمک کرده است. کشور‌های اسکاندیناوی هم حمایت گسترده‌ای ارائه کردند. اما کمک نظامی از فرانسه تنها ۰.۵ میلیارد یورو بود. 

چالش اروپا در تامین گلوله‌های توپخانه‌ای

در مارس گذشته، اتحادیه اروپا وعده داد که طی مدت یک سال از طریق آژانس دفاع اروپا، یک میلیون گلوله توپخانه برای اوکراین خریداری کند. تا ماه گذشته، تنها ۴۸۰ هزار گلوله تحویل داده شده بود.

تا سال ۲۰۲۵، تولید گلوله‌های ۱۵۵ میلی‌متری آمریکا به ۱.۲ میلیون تا در سال خواهد رسید که شش برابر بیشتر از سال گذشته است. همچنین تولید اروپا به ۱.۲۵ میلیون خواهد رسید. 

اما در اروپا یک مشکل وجود دارد؛ در آمریکا، کارخانه‌های ساخت مهمات دولتی هستند، در حالی که اروپا به شرکت‌های خصوصی وابسته است. 

قوانین رقابت اتحادیه اروپا اجازه سرمایه‌گذاری مستقیم در پایگاه صنعتی را نمی‌دهد. پس از جنگ سرد، چهار تولیدکننده مهم مهمات، تولید خود را کاهش داده و بر ایجاد سیستم‌های پیچیده و پیشرفته‌تر متمرکز شدند. این شرکت‌ها عبارتند از راین متال آلمان، بی‌ای‌ای سیستمز انگلیس، نکستر فرانسه، و شرکت سرمایه‌گذاری مشترک دولتی نروژی-فنلاندی نامو.

انتهای پیام/