با حکم یا بدون حکم؟ ژیمناستیک در مسیر ناامیدی/ تدبیر و اتفاق نظر کلید رفع مشکلات رشته مادر

خبرگزاری میزان - آرش فرهادیان، مدیرکل دفتر امور مشترک فدراسیون‌ها در مراسم معارفه اینچه درگاهی در فدراسیون ژیمناستیک صراحتاً از حضور بدون حکم مسئول جدید این فدراسیون تا اتخاذ تدبیر وزیر ورزش سخن به میان آورد؛ امری که شاید در تاریخ انتصابات ورزش که هیچ، در هیچ اداره یا ارگانی بی سابقه باشد؛ با این وجود روشن بود مسئول جدید با حکم یا بدون حکم، اقدامات خود جهت اهداف مورد نظر را پیگیری خواهد کرد.

وی در همین راستا بی درنگ نامه‌هایی را به برخی استان‌ها ارسال کرد که پای آن را به عنوان رئیس فدراسیون امضا کرده است. به این ترتیب، جامعه ژیمناستیک باید شاهد فصل تازه‌ای از تحولات در این رشته باشد. اکنون فردی در رأس فدراسیون قرار گرفته که حکم سرپرستی ندارد، اما پای نامه‌ها را به عنوان رئیس امضا می‌کند.

همه چیز از چند سال قبل و با تغییر اساسنامه توسط مسئول فعلی فدراسیون آغاز شد. اقدامی که پس از تایید فدراسیون جهانی، دست مسئولین گذشته و امروز  ورزش را چنان بسته که علی رغم میل باطنی عاقبت تسلیم نظر او شدند.

در رابطه با عملکرد گذشته اینچه درگاهی طی دوران ریاست فدراسیون ژیمناستیک به اندازه کافی رسانه‌ها گفته و نوشته‌اند، اما دو اتفاق  قابل تعمق اخیر آنهم بلافاصله پس از جلوس نامبرده بر کرسی فدراسیون این ذهنیت را در اذهان عمومی تداعی کرد که آیا اتفاقات اخیر سرآغاز حاشیه‌های تازه در ورزش ژیمناستیک خواهد بود یا باید شاهد سرفصل تازه و عملکرد متفاوتی در این باره باشیم؟

اگر چه دو اتفاق مورد اشاره یعنی احتمال ۲ سال محرومیت مهدی احمدکهنی و جلای وطن سعیدرضا کیخا اخیراً رسانه‌ای شد، اما از یک منظر می‌توان هر دو اتفاق را پیامد کشمکش‌های بی انقطاع مدعیان ریاست و مدیریت در ژیمناستیک طی سالیان اخیر  تلقی کرد. در همین رابطه مهدی احمدکهنی یکی از بهترین‌های تاریخ ژیمناستیک به صراحت اعلام کرده، عدم توجه به ایمیل شخصی و  عدم دسترسی به ایمیلی که تحت اختیار رئیس سابق و مسئول کنونی فدراسیون بوده باعث شده تا از چند و، چون نامه‌های ارسالی از سوی «وادا» بی‌خبر باشد.

این مسئله از نظر تشکیلات جهانی ضد دوپینگ به نوعی استنکاف از ارائه آزمایش تلقی شده و دو سال محرومیت به همراه دارد. البته احمد کهنی دفاعیه را برای پیشگیری از محرومیت به فدراسیون جهانی و مرکز جهانی مبارزه با دوپینگ ارسال کرده هر چند با این وجود امکان بخشودگی این ورزشکار ضعیف به نظر می‌رسد چرا که به اخطار‌های متعدد توجه نشده است.

شوک دیگر  ژیمناستیک خبر مهاجرت سعیدرضا کیخا به استرالیا بود. کاپیتان پیشین تیم ملی و قهرمانی که چندین حرکت جدید در ژیمناستیک دنیا ابداع و ثبت کرده است. وی که همزمان عضویت هیات رییسه فدراسیون بود و ریاست هیات استان فارس را نیز بر عهده داشت بار‌ها نسبت به لزوم رفع اختلافات و کشمکش‌های ژیمناستیک از سوی مسئولین ورزش تاکید کرده بود، اما نه تنها اراده‌ای برای رفع این هشدار‌ها وجود نداشت بلکه خواست و نظر این ورزشکار شناخته شده و بخش اعظم جامعه ژیمناستیک در ارتباط با پاره‌ای تحولات در این ورزش نادیده گرفته شد.

به این موارد باید تعویق یا بهتر است گفته شود تعلیق انتخابات هیئت ژیمناستیک استان تهران را هم باید اضافه کرد. هیئتی که بیشترین خسارت را به سبب کشمکش‌های مورد اشاره متحمل و ۴ سال است بدون رئیس اداره می‌شود. البته اخیرا انتخابات این هیئت برگزار و پیروزی یکی از کاندیدا‌ها با دو رای بیشتر از نامزد رقیب اعلام شد، اما بعداً با این استدلال که مطابق آیین نامه انتخابات نامزد پیروز باید سه رای بیشتر می‌آورد قرار بر تجدید مجمع گذاشتند. بر همین اساس اداره کل ورزش و جوانان استان تهران، روز سه‌شنبه ۱۱ دی را جهت تجدید انتخابات تعیین کرده بود، اما یک روز قبل از آن و برابر خواسته مسئول جدید فدراسیون تعیین تکلیف هیات ژیمناستیک پایتخت برای چندمین بار طی ۴ سال گذشته به تعویق افتاد و مشخص نیست مجمع بعدی چه زمانی و با چه شرایطی برگزار خواهد شد.

تدبیر و اتفاق نظر کلید رفع مشکلات ژیمناستیک

در سطور بالا تنها به سه مورد از خسارت‌های ناشی از کشمکش‌های طولانی مدت در ژیمناستیک اشاره شد. سه موردی که تنها طی چند روز گذشته بروز کرده، اما حاصل کشمکش‌های چند سال گذشته با مسببین مشخص بوده است. مسببینی که برخی از آنان همچنان در مصدر کار قرار دارند و مدعیانی که خود را ناجی ژیمناستیک  می‌شمارند. در این میان برخی از مسئولین گذشته ورزش نیز با وجود فرصت کافی و ادعای فراوان، نتوانستند گره گشای مشکلات ریز و درشت ژیمناستیک باشند.

مخلص کلام اینکه اکنون نیز اگر تدبیر درست و اتفاق نظر کافی در هدایت و پیشبرد اهداف این رشته پایه و مادر در میان نباشد چه بسا هزینه‌های فراوانی به جامعه ورزش و ژیمناستیک تحمیل شود. قراین و شواهد موجود، چیدمان افراد و چشم انداز سیاست‌هایی که اعمال می‌شود افق روشنی در نظر کارشناسان و علاقه‌مندان این ورزش ترسیم نمی‌کند؛ بنابراین اگر قرار باشد تحولات موجود فصل تازه‌ای از اختلافات و چند دستگی‌ها را رقم بزند در آن صورت از این ورزش زیبا چیزی بر جای نخواهد ماند.

سال‌ها باید وقت و سرمایه صرف شود تا قهرمانانی، چون سعیدرضا کیخا و مهدی احمدکهنی در ورزش ژیمناستیک ظهور پیدا کنند. خون دل‌ها خورده شده و زحمت‌ها کشیده شده تا چنین پدیده‌هایی در عرصه ملی و قهرمانی پا به عرصه بگذارند. اگر قرار باشد این نخبه‌ها و قهرمانان را به همین سادگی از دست بدهیم و حاصل تلاش مربیان زحمتکش را به بهای رسیدن به میز و ریاست نادیده بگیریم، نمی‌توان به آینده این ورزش امید بست.

انتهای پیام/