گسترش استفاده از داروهای تجاوز جنسی در کشورهای اروپایی

خبرگزاری میزان - جیمز کلورلی، وزیر کشور انگلیس، به‎تازگی طی نشستی در منزل نخست وزیر این کشور برای بررسی راهکار‌های جلوگیری از تجاوز به زنان برگزار شده بود، درباره داروی تجاوز جنسی اظهارنظر کرد.

کلورلی در این نشست «به شوخی» گفته بود که ریختن مقداری داروی تجاوز جنسی در نوشیدنی همسرش غیرقانونی نیست اگر میزان آن کم باشد؛ وزیر کشور انگلیس در پی این اظهارات در مورد نوشیدنی همسرش با داروی تجاوز جنسی، با درخواست‌هایی برای استعفا مواجه شد

یک مجری که خودش پس از مصرف داروی تجاوز جنسی در یک شب بیرون از خانه هدف تجاوز جنسی قرار گرفت، نمایشنامه‌هایی را در این باره نوشته و وضعیتی را توصیف می‌کند که بسیاری از زنان از آن رنج می‌برند.

وی با نوشتن این نمایشنامه در این زمینه گفت که تصمیم گرفته به‌طور مستقیم با این موضوع برخورد کند؛ او می‌گوید: برای من اتفاق افتاد و من ۱۰ سال پیش قربانی تجاوز جنسی شدم، من سکوت کردم، زیرا این اتفاق پس از یک نوشیدنی تجاوز جنسی رخ داد که به شکلی درهم ریخته شده بود و حافظه من را به هم ریخت.

وی افزود: بنابراین من نمی‌توانم به آنچه اتفاق افتاده دسترسی داشته باشم، شما می‌خواهید بدانید چه اتفاقی افتاده است و در عین حال نمی‌توانید به آن حافظه دسترسی پیدا کنید.

نگرانی پارلمان اروپا درباره افزایش استفاده از داروهای تجاوز جنسی

پارلمان اروپا از گزارش‌های فزاینده درباره موارد خشونت جنسی، که قربانیان آن ناآگاهانه تحت تأثیر دارو‌های معروف به «دارو‌های تجاوز جنسی» مانند روهیپنول قرار داشتند، نگران است.

قربانیان مصرف غیرارادی این مواد مخدر در اکثر موارد زنان و دختران هستند که بیشتر آن‌ها هدف تجاوز جنسی قرار می‌گیرند، اما گزارش‌هایی نیز وجود دارد که استفاده از دارو‌های تجاوز جنسی را با تجاوز جنسی به مردان و سرقت مرتبط می‌کند.

هرگونه آزار جنسی، به‌ویژه تجاوز، جرم غیرقابل توجیهی است که قربانی را در معرض آسیب‌های جسمی و روانی شدید قرار می‌دهد.

این ضربه و آسیب زمانی تشدید می‌شود که تجاوز جنسی تحت تأثیر دارو‌های تجاوز جنسی رخ دهد، زیرا قربانی دارو را ناخودآگاه مصرف کرده است.

علاوه بر این، قربانی اغلب برای ساعات زیادی ناتوان است و دارو‌ها سریع از بدن قربانی خارج می‌شوند و این امر گزارش به‌موقع جنایت را برای قربانی به منظور یافتن مدارک فیزیکی مواد مخدر در بدن او بسیار دشوار می‌کند.

اثرات رفتاری این دارو‌ها می‌تواند بسیار شبیه اثرات مصرف داوطلبانه الکل باشد و آن‌ها همچنین می‌توانند بازدارندگی طبیعی قربانیان را کاهش دهند.

در نتیجه، تجاوزات جنسی مرتبط با دارو‌های تجاوز جنسی از جمله جرایمی است که کمتر گزارش شده است؛ حتی در کشور‌هایی که این پدیده نسبتا خوب تحقیق شده، به خوبی تبلیغ می‌شود و از سوی پلیس جدی گرفته می‌شود.

تعداد پیگرد‌های موفق در انگلیس در زمینه تجاوز جنسی با استفاده از دارو‌های تجاوز بسیار ناچیز است.

نیاز به افزایش آگاهی در مورد مواد مخدر تجاوز جنسی در سراسر اروپا، هم در عموم مردم و هم در میان سازمان‌های مجری قانون وجود دارد.

هیچ قوانین یکسانی در اتحادیه اروپا وجود ندارد که بر فروش موادی که می‌توانند به‎عنوان دارو‌های تجاوز جنسی استفاده شوند، وجود ندارد.

دارو‌های تجاوز جنسی در بسیاری از کشور‌های عضو اتحادیه اروپا به‌عنوان داروی بیهوشی طبقه‌بندی نمی‌شوند و به‌عنوان مثال، به‌طور عمومی در فروشگاه‌ها موجود هستند، در حالی که کشور‌هایی مانند آمریکا و کانادا شرایط سختی را برای فروش و عرضه آن در بازار اعمال کرده‌اند.

درو زدن قوانین از سوی مجرمان جنسی

پدیده دارو‌های تجاوز جنسی به سرعت در حال تکامل است، زیرا سوءاستفاده کنندگان جنسی سعی می‌کنند با استفاده از موادی که به وسیله کنوانسیون‌های بین‌المللی مواد مخدر محدود نشده‌اند، کنترل‌های دقیق‌تر مواد مخدر تجاوز جنسی را دور بزنند.

اقدامات کنترلی سخت‌گیرانه‌تر از سوی دولت‌ها، در همکاری نزدیک با صنعت داروسازی، مؤثر بوده است، زیرا گزارش‌هایی در مورد استفاده نادرست از برخی دارو‌ها نادر شده است.

تجاوز جنسی با مواد مخدر (DFSA) جرم قابل‌توجهی است که در حال افزایش است؛ دارو‌های تجاوز جنسی باعث آرام‌بخشی و فراموشی می‌شوند تا جایی که قربانیان نمی‌توانند مقاومت کنند یا ممکن است از تجاوز جنسی آگاه نباشند.

در کانادا حدود ۲۵ درصد از هزار و ۴۰۰ زنی که هر سال با مرکز تجاوز جنسی این کشور تماس می‌گیرند، گزارش می‌دهند که مواد مخدر یکی از عوامل تجاوز به آن‌ها بوده است.

گزارش‌های پلیس و بخش‌های اورژانس حاکی از آن است که استفاده از این داروها، در تجاوزات جنسی در حال افزایش است و آزمایش‌های معمول برای شناسایی این مواد مخدر به‌طور گسترده در دسترس نیست.

انتهای پیام/