ابعاد گسترده آزار جنسی زنان در نیروهای مسلح انگلیس

خبرگزاری میزان - آلیس پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه در سال ۲۰۱۷ به یک آرزوی دیرینه دست یافت و آموزش افسری را در آکادمی نظامی سلطنتی سندهرست انگلیس آغاز کرد.

او می‌گوید که به‌سرعت یاد گرفت که به دلیل آزار و اذیت و «جریان پنهان جنسی‌شده»، بیش از حد هوشیار باشد.

۴ سال پیش و زمانی که یکی از فرماندهان نیرو‌های مسلح انگلیس، به وسیله یکی از افسران همکارش هدف آزار جنسی قرار گرفت و یکی از همکارانش شاهد بود. این موضوع گزارش نشد.

انجام این کار غیرقابل درک به نظر می‌رسد، اما این افراد تحت تأثیر آزار و تجاوز جنسی، پیامد‌های آنچه که برای آن‌ها وجود دارد و به این دلیل که به همکاران خود اعتماد کرده‌اند، قربانی می‌شوند و سکوت می‌کنند، آن‌ها فقط می‌خواهند بدون اینکه جنجالی به پا شود به کار و فعالیت خود ادامه دهند.

در اوایل سال جاری میلادی، با رسیدن به درجه کاپیتان، آلیس، ۲۸ ساله، با اکراه از کار خود استعفا کرد؛ او که بسیار توانا بود، خود را محدود کرده و سعی می‌کرد به گزارش‌های آزار و اذیت جنسی رسیدگی کند.

روایت‌هایی که او از همکاران خود شنیده، حاکی از ابعاد  گسترده آزار جنسی در ارتش انگلیس است.

یون روبرتز، روزنامه‌نگار و نویسنده مستقل انگلیسی، به نقل از آلیس می‌نویسد: من سعی می‌کردم با آسیب‌های روحی خودم زنده بمانم، در حالی که نقش من مراقبت از زنانی بود که مسئولیت آن‌ها را بر عهده داشتم، من هم دریافت کننده مشکل بودم و هم راه حلی برای کسانی که در رده‌های پایین‌تر از من بودند، خدمتگزار بودن فوق‌العاده بود، اما دشوار است، من به‌طرز باورنکردنی از اتفاقی که افتاد صدمه دیدم.

دسامبر امسال دومین سالگرد پاسخ دولت انگلیس به گسترده‌ترین تحقیق پارلمانی درباره زندگی زنان در نیرو‌های مسلح این کشور است؛ ارتش، نیروی دریایی و نیروی هوایی.

گزارش نشدن آزار جنسی زنان در ارتش انگلیس

بیش از ۴ هزار نفر از پرسنل زن، سربازان عادی، نیرو‌های ذخیره و کهنه‌سربازان، در کمیته فرعی و دفاعی مجلس عوام انگلیس به ریاست سارا آترتون، سرباز سابق و نماینده محافظه‌کار، شهادت دادند.

شواهدی درباره زن‌ستیزی، قلدری، آزار و اذیت، تبعیض و رفتار‌های مجرمانه، از جمله تجاوز گروهی، آزار جنسی وجود دارد؛ سربازان مرد که اقدام به آزار همکاران زن می‌کنند و بیشتر این موارد به دلیل ترس از انتقام و از دست دادن شغل گزارش نشده است.

به‌عنوان یک موضوع نگران‌کننده، اشاره به سوء‌استفاده از قدرت ذاتی در سیستم رتبه‌بندی از سوی افسران فرماندهی که مسئول «قانون و نظم» در هنگام خدمت و تعیین استاندارد‌های مدیریت هستند، وجود دارد.

هریت گری، که در مورد خشونت جنسی در نیرو‌های مسلح انگلیس تحقیق کرده است، می‌گوید: اگر در زندگی غیرنظامی مورد تعرض قرار بگیرید، این افتضاح است، اما اگر در ارتش هدف تعرض قرار گرفتید و نتوانید از مجرم خود فرار کنید، زیرا در همان پایگاه زندگی می‌کنید و می‌ترسید شکایت کنید، ممکن است تنها گزینه شما این باشد که حرفه خود را ترک کنید، و این پیامد می‌تواند فاجعه‌بار باشد.

گزارشی که در سال ۲۰۲۱ در این زمینه منتشر شده، اگرچه برخی تغییرات را نشان می‌دهد، اما ۳۵ توصیه را ارائه و مقیاس چالش را نشان می‌دهد.

آبزرور چندین هفته را صرف گفت‌وگو با پرسنل خدمت، کهنه‌سربازان، وکلا، دانشگاهیان، نمایندگان پارلمان و سازمان‌های زنان و همچنین دایان آلن، سرهنگ بازنشسته ارتش کرده است که در سال ۲۰۲۰، جنبش «MeToo» (من هم) را به راه انداخت و به پارلمان انگلیس در تحقیق برای یافتن اینکه آیا ارتش این کشور قادر به تغییر اساسی است یا خیر و اگر شکست بخورد چه هزینه‌ای خواهد داشت، کمک کرد.

تنها ۲۴ زن در سال ۲۰۲۱ در کل نیرو‌های مسلح انگلیس مناصب افسری ارشد داشتند.

در ماه می، افشاگران پزشکی تداوم آزار جنسی گسترده را در نیورهای مسلح انگلیس مستند کردند؛ در اکتبر گذشته، مواردی افشا شد و ماه نوامبر گذشته، نامه‌ای از ۶۰ کارمند زن در وزارت دفاع انگلیس درز کرده بود که از رفتار «مسموم» و «خصمانه» شکایت داشت و هفته گذشته نیز یک ملوان نیروی دریایی انگلیس به دلیل حمله یه یکی از نیرو‌های خود به ۱۸ ماه خدمات اجتماعی محکوم شد.

وزارت دفاع انگلیس می‌گوید که ابتکارات برای مقابله به آزار جنسی در نیروهای مسلح این کشور نوپا هستند و نیاز به زمان دارند؛ ۲۰ هزار زن در نیرو‌های مسلح انگلیس خدمت می‌کنند و ۲۳۵ هزار کهنه‌سرباز زن وجود دارد.

هدف افزایش استخدام زنان از ۱۱.۷ درصد به ۳۰ درصد تا سال ۲۰۳۰ می‌رسد؛ در مسیر کنونی، این هدف تا سال ۲۰۶۰ دست‌یافتنی نخواهد بود و بدیهی است دلایل ترک خدمت از سوی زنان متفاوت است، اما به نظر می‌رسد یک عنصر اصلی و تکرارشونده، زن‌ستیزی آشکار و «زیر پوست» ارتش انگلیس باشد.

«لورا» به‌عنوان یکی از زنانی که در ارتش انگلیس خدمت کرده، می‌گوید که بار‌ها از سوی مسئول خود هدف آزار جنسی قرار گرفته است؛ او محل خدمت خود را «شکارگاه» توصیف می‌کند.

دستکم ۷ تحقیق در مورد رفتار‌های زن‌ستیزانه و تبعیض‎آمیز در نیرو‌های مسلح انگلیس در طول سال‌ها انجام شده است؛ وزارت دفاع انگلیس ماهیت مشکل را به‌خوبی می‌داند.

به‌عنوان مثال، در سال ۲۰۰۹، تحقیقی که به سفارش رئیس ستاد کل ارتش انگلیس انجام شد، توضیح داد که چگونه مردان در راس نیاز به تغییر را «نمی‌دانند» و چگونه آن‌هایی که در رده وسط قرار دارند مقاومت می‌کنند، در حالی که در رده‌های پایین‌تر، سردرگمی وجود دارد.

یک بررسی در سال ۲۰۲۰ بیان کرد که زن‌ستیزی و «تبعیض آشکار» ظریف‌تر شده و با رفتار‌هایی مانند «نادیده‌گرفتن، طرد شدن، زیر سؤال رفتن، مدیریت خرد و همکاری نکردن» جایگزین شده است.

در سال ۲۰۲۳، برخی از پرسنل زن نیرو‌های مسلح انگلیس گفتند که، با وجود تحمل صفر، آن‌ها معتقد بودند که قلدری و خشونت جنسی، احتمالا به‌عنوان بخشی از یک واکنش منفی، افزایش یافته است.

انتهای پیام/