تداوم خشونت نظام‌مند علیه زنان بومی در کانادا

خبرگزاری میزان – روز ۶ دسامبر در کانادا به عنوان روز ملی یادبود و اقدام درباره خشونت علیه زنان نام‎گذاری شده است.

این روز در پی قتل عام دانشگاه پلی‎تکنیک اکول (مونترال) که در ۶ دسامبر ۱۹۸۹ روی داد و در آن ۱۴ زن به قتل رسیدند، نام‌گذاری شده است.

فهرست این قتل زنان در محدوده سنی ۶ تا ۹۰ سال است و شامل زنان و دخترانی است که مرگ آن‌ها به دست مردان بوده است.

ادامه روند قتل زنان در کانادا

روز ۶ دسامبر یادآوری است که خشونت علیه زنان همچنان در جامعه کانادا ادامه دارد و هنوز هم در هر ۴۸ ساعت یک مورد قتل زنان در این کشور اتفاق می‌افتد و این آماری است که از سوی مرکز نظارت بر قتل زنان کانادا برای عدالت و پاسخگویی منتشر می‌شود.

برای زنان بومی این بحران بسیار بدتر است و زنان و دختران بومی در کانادا ۶ برابر بیشتر از زنان غیربومی در این کشور به قتل می‌رسند.

بسیاری از شهرها خشونت علیه زنان را یک اپیدمی اعلام کرده‌اند؛ زنان بومی و سازمان‌های آن‌ها به درخواست‌های خود برای اقدام برای رسیدگی به این سطوح غیرقابل قبول خشونت و قتل ادامه داده‌اند.

آماری تلخ درباره زنان بومی در کانادا

اگرچه آمار نمی‌تواند واقعیت‌های اصلی خشونتی را که از سوی زنان و دختران بومی تجربه می‌شود، بیان کنند، اما این اعداد نشان می‌دهند که چگونه زنان بومی به دلیل نژادپرستی و تبعیض نظام‌مندی که همچنان تجربه می‌کنند، به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر خشونت قرار می‌گیرند.

بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، میزان قتل علیه زنان و دختران ملل اول، اینوئیت و متیس ۶ برابر بیشتر از میزان قتل در میان همتایان غیربومی آن‌ها بود (آمار کانادا، اکتبر ۲۰۲۳).

همچنین در کانادا، آمار نشان می‌دهد که زنان و دختران بومی ۱۲ برابر بیشتر از هر زن دیگری در این کشور احتمال ناپدید شدن یا قتل دارند.

قتل زنان و دختران بومی نسبت به مواردی که قربانیان آن غیر بومی بوده‌اند، کمتر منجر به اتهامات جدی علیه عاملان قتل می‌شود.

۶۳ درصد از زنان بومی با آزار فیزیکی و جنسی مواجه شده‌اند،۵۶ درصد از زنان بومی تجاوز فیزیکی را تجربه کرده‌اند، در حالی که ۴۶ درصد از آنها در طول زندگی خود آزار جنسی را تجربه کرده‌اند.

زنان بومی به دلیل نژاد و جنسیت خود هدف خشونت قرار می‌گیرند، این امر باید متوقف شود و مقامات کانادا باید ساخت جوامع جدیدی را آغاز کنند که در آن زنان بومی از طریق اقدام در سطح فردی، خانوادگی و اجتماعی ایمن هستند.

خشونت شریک زندگی، آزار و اذیت جنسی، تجاوز جنسی و توجه جنسی ناخواسته، مشکلات واقعی زنان و دختران در کانادا هستند که هر روز با آن مواجه می‌شوند.

علاوه بر قتل و خشونت، زنان و دختران بومی کانادا با نرخ نامتناسبی ناپدید می‌شوند.

اتاوا رایزنی‌ها را برای ایجاد یک سیستم هشدار عمومی به نام هشدار لباس قرمز برای زنان بومی و دختران گمشده آغاز کرده است.

رئیس یک نهاد حقوق بشری حامی بومیان می‌گوید: سیستم هشدار اکنون بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است و دولت کانادا نیز با آن موافق است.

جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا بحران زنان و دختران بومی کشته و مفقود شده را یک نسل کشی مداوم خوانده است؛ این در سطوح بحرانی است و در سطح سازمان ملل نیز به رسمیت شناخته شده است.

انتهای پیام/