صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

بخش پنجم گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره آمریکا|

بی‌اعتمادی اقلیت‌ها به سیستم عدالت کیفری آمریکا؛ خشونت مرگبار پلیس علیه سیاه‌پوستان

۱۶ آذر ۱۴۰۲ - ۰۹:۰۰:۰۲
کد خبر: ۴۷۴۷۹۸۱
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
نژادپرستی در سیستم عدالت کیفری آمریکا، تبعات بسیاری را برای سیاه‌پوستان به همراه داشته است.

خبرگزاری میزان - «اشوینی کی.پی»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد اشکال معاصر نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانه‌هراسی و عدم تحمل مرتبط، دیدار ۱۴ روزه‌ای از روز ۳۱ اکتبر تا ۱۴ نوامبر (۹ تا ۲۳ آبان) از آمریکا داشته است.

این گزارشگر ویژه سازمان ملل در پی دیدار ۲ هفته‌ای خود، بیانیه‌ای را منتشر کرد.

برای مشاهده بخش نخست گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره آمریکا اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده بخش دوم گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره آمریکا اینجا کلیک کنید.

برای مشاهده بخش سوم گزارش گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره آمریکا اینجا کلیک کنید.

تبعیض نژادی در اجرای قانون و سیستم عدالت کیفری

اشوینی در ادامه بیانیه خود به تبعیض نژادی در اجرای قانون و سیستم عدالت کیفری آمریکا پرداخت و نوشت: من از گزارش‌هایی درباره غیرانسانی کردن تبعیض نژادی در مجریان قانون و در هر مرحله از سیستم عدالت کیفری، به پ‌ویژه بر افراد سیاه پوست، عرب، اسلامی، بومی و لاتین تبار که دریافت کردم، وحشت زده شدم؛ من از شباهت‌های دلخراش بین سیستم عدالت کیفری کنونی و الگو‌های تاریخی برده‌داری و جداسازی نژادی شنیدم.

گزارشگر ویژه سازمان ملل یادآور شد: من عمیقا نگران گزارش‌های زیر هستم:

-  نظارت بیش از حد بر جوامع سیاه‌پوست، عرب، اسلامی، بومی و لاتین‌تبار، از جمله در مناطقی در ۱۰۰ کیلومتری مرز‌های آمریکا که گمرکات و گشت مرزی (CBP) ادعای صلاحیت دارند، و عدم اعتماد در میان این جوامع به پلیس و سایر مقام‌های مجری قانون.  

-  پرونده‌سازی نژادی از سوی افسران پلیس و طیف وسیعی از سازمان‌های اجرای قانون، از جمله سازمان‌هایی مانند اداره مهاجرت و گمرک.

-  تمایل افسران پلیس و سایر مقامات مجری قانون به تشدید تنش، به جای تنش پ‌زدایی از موقعیت‌ها، از جمله مواردی که از توقف‌های مبتنی بر نژاد ناشی می‌شود.

-  نبود چارچوب نظارتی در مورد استفاده از خشونت از سوی مقام‌های مجری قانون که اصول قانونی بودن، احتیاط، ضرورت، تناسب، پاسخگویی و غیرقانونی بودن را همانطور که در استاندارد‌های بین المللی حقوق بشر مقرر شده است، رعایت می‌کند.

-  استفاده بیش از حد و مرگبار از خشوت از سوی افسران مجری قانون، که اغلب می‌توانند به دلیل عواملی از جمله مقررات مصونیت واجد شرایط و حمایت‌های ارائه شده به وسیله اتحادیه‌های پلیس، به افرادی از گروه‌های نژادی به حاشیه رانده شده بدون مجازات.


-  خلأ‌های موجود در ارائه مداوم دفاع حقوقی با کیفیت خوب برای کسانی که متهم به جنایاتی هستند و توانایی پرداخت وکیل قانونی خود را به دلیل فقدان بودجه کافی ندارد، که این امر می‌تواند به طور نامتناسبی بر افرادی که از سیاه پوستان، لاتین تبار‌ها و جوامع بومی هستند، تأثیر بگذارد.


-  قرار دادن نامتناسب افراد گروه‌های نژادی به حاشیه رانده شده در بازداشت پیش از محاکمه.


-  قانونی که اجازه می‌دهد زندگی بدون امکان آزادی مشروط (LWOP) و سایر احکام «مرگ بر اثر حبس»، از جمله برای جرایم غیرخشونت آمیز، جرایمی مانند جنایت قتل، که در آن متهم مستقیماً در ارتکاب جنایت خشونت آمیز دخالت نداشته است و مواردی که در آن رفتار توهین‌آمیز زنان در زمینه خشونت و آزار خانگی رخ داده است.

-  استفاده نامتناسب از «مرگ با احکام حبس» در میان سیاه‌پوستان و لاتین‌تبار‌ها بدون فرصت آزادی مشروط که کارکرد بازپروری سیستم زندان نفی می‌شود و آن را به ابزاری برای تفکیک و استثمار تقلیل می‌دهد.


-  کار اجباری زندانی با دستمزد ضعیف یا بدون مزد، از جمله برای شرکت‌های خصوصی که از کار زندانیان سود می‌برند؛ گزارش‌هایی دریافت کردم درباره اینکه چنین کاری گاهی اوقات خطرناک است، از جمله در شرایطی که مشخصاً شبیه الگو‌های تاریخی برده‌داری عمدی هستند؛ من اطلاعات تکان‌دهنده‌ای در مورد فرزندان برده دریافت کردم که در زندان ایالتی لوئیزیانا زندانی بودند، که در یک مزرعه سابق، مجبور به چیدن پنبه در حالی که مردان مسلح سفیدپوست سوار بر اسب در حال گشت‌زنی هستند، بوده‌اند.


-  ادامه حبس سیاه‌پوستان در لوئیزیانا که از سوی هیئت‌های منصفه به اتفاق آرا بر اساس قوانین دوران جیم کرو محکوم شده بودند، علی‌رغم اینکه دادگاه عالی آمریکا در تصمیم خود در سال ۲۰۲۰ در راموس علیه لوئیزیانا، آن‌ها را مغایر قانون اساسی اعلام کرد.


-  استفاده نامتناسب نژادی از سلول انفرادی، از جمله در مواردی که برای مجازات افرادی که از کار اجباری خطرناک در زندان امتناع می‌کنند استفاده می‌شود.


-  شلوغی بیش از حد زندان‌ها و استفاده از زندان‌ها برای نگهداری طولانی مدت علیرغم نداشتن امکانات و برنامه مناسب.


-  شرایط بد بازداشت در زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها، از جمله مراقبت‌های بهداشتی ناکافی، فقدان امکانات و خدمات مناسب جنسیتی برای زنان، از نظر نژادی گروه‌های به حاشیه رانده شده در سیستم زندان و بازداشتگاه؛ نبود خدمات مناسب فرهنگی، از جمله برای مردم بومی؛ و خشونت از جمله خشونت جنسی، که گفته می‌شود از سوی زندانیان و مقامات زندان صورت گرفته است.


-  تفاوت‌های نژادی در اعطای بخشش و آزادی مشروط.


-  تأثیر ناعادلانه نژادی جریمه‌ها و هزینه‌ها در تمام مراحل سیستم عدالت کیفری.


-  سرمایه‌گذاری قابل‌توجه بودجه عمومی در اجرای قانون و حبس‌های دسته جمعی همزمان با سرمایه‌گذاری کم تاریخی در مدارس، خدمات بهداشتی، مسکن، زیرساخت‌های اساسی و عمومی حمل و نقل در جوامعی که بیشتر تحت تأثیر تبعیض نژادی در اجرای قانون و سیستم عدالت کیفری قرار دارند.

-  ناتوانی در خنثی کردن روایت عمومی که بیش از حد پلیس و حبس دسته‌جمعی به طور مؤثر تضمین می‌کند.

مدیریت نژادپرستانه مهاجرت

گزارشگر ویژه سازمان ملل در بخشی دیگر به موضوع مهاجرت در آمریکا و مدیریت نژادپرستانه آن پرداخت و نوشت: طی دیدارم، اطلاعاتی در مورد ایدئولوژی‌های نژادپرستانه و بیگانه‌هراسی، قوانین، سیاست‌ها و شیوه‌های نهادینه شده دریافت کردم که تأثیری تبعیض‌آمیز و نژادی بر افراد و پناهجویان دارند.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *