پرونده رسوایی «خون آلوده» در انگلیس؛ سوناک موظف به پرداخت غرامت شد

خبرگزاری میزان - ریشی سوناک، نخست‌وزیر انگلیس با رای نمایندگان پارلمان برای ایجاد یک نهاد غرامت در موضوع قربانیان رسوایی «خون آلوده»، نخستین شکست پارلمانی خود را متحمل شد.

نمایندگان پارلمان انگلیس با ۲۴۶ رای موافق در مقابل ۲۴۲ رای مخالف به اصلاحیه لایحه قربانیان و زندانیان رای مثبت دادند که دولت سوناک را ملزم می‌کند ظرف سه ماه پس از قانون شدن این لایحه، نهادی را برای مدیریت پرداخت غرامت تشکیل دهد.

این اصلاحیه که با حمایت حدود ۳۰ نماینده حزب محافظه‌کار تصویب شد، اولین شکست پارلمانی سوناک به حساب می‌آید. 

دولت انگلیس پیشتر گفته بود که یک مورد اخلاقی برای پرداخت غرامت وجود داشته و مقدمات پرداخت غرامت در حال انجام است، اما می‌خواهد منتظر نتیجه تحقیقات باشد.

تیم تحقیق به ریاست برایان لنگستاف، یکی از نمایندگان پارلمان انگلیس ابتدا قرار بود گزارش نهایی خود را ماه گذشته منتشر کند، اما اکنون انتظار می‌رود که یافته‌های این تحقیق در ماه مارس ارائه شود.

رابرت باکلند، وزیر دادگستری سابق و کارولین نوکس، رئیس کمیته منتخب زنان و برابری‌های پارلمان انگلس از جمله محافظه‌کاران ارشد بودند که از این اصلاحیه حمایت کردند. 

دیانا جانسون، نماینده حزب کارگر که این اصلاحیه را ارائه کرد، گفت: این یک گام مهم رو به جلو در مبارزه‌ای فوق‌العاده طولانی برای عدالت است.

ادوارد آرگار، وزیر دادگستری انگلیس در سخنانی قبل از رای‌گیری، اظهار کرد: این رسوایی هرگز نباید رخ می‌داد.

رسوایی خون آلوده 

در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰، به افراد مبتلا به هموفیلی اختلال انعقاد خون در انگلیس خون اهدا شد. این خون‌ها از سوی افرادی که به ویروس اچ‌آی‌وی و هپاتیت C آلوده شده بودند، اهدا و یا فروخته شده بود.

براساس آمارها، حدود ۴ هزار و ۸۰۰ نفر مبتلا به هموفیلی اختلال انعقاد خون به هپاتیت C آلوده شدند. هپاتیت C ویروسی است که باعث آسیب کبدی شده و می‌تواند کشنده باشد.

همچنین هزار و ۲۰۰ نفر از همین افراد به اچ‌آی‌وی آلوده شدند؛ یعنی هم به هپاتیت و و هم به اچ‌آی‌وی مبتلا شدند. ویروس اچ‌آی‌وی می‌تواند باعث بیماری ایدز شود.

گفته می‌شود نیمی از این افراد، یعنی حدود ۲ هزار و ۴۰۰ نفر اکنون درگذشته‌اند.

این افراد چگونه خون آلوده دریافت کردند؟

در دهه ۱۹۷۰، به افراد مبتلا به هموفیلی شروع به استفاده از کنسانتره فاکتور برای درمان علائم خود کردند، که شامل درد شدید و آسیب احتمالی اندام می‌شد.

شرکت‌های دارویی دریافتند که می‌توانند فاکتور‌های انعقادی را از پلاسمای خون خارج کرده و آن‌ها را با انجماد خشک کرده و به پودر تبدیل کنند. 

تقاضای زیادی وجود داشت که باعث شد شرکت‌های داروسازی به دنبال منابع قابل توجه خون باشند. در آمریکا، زندانیان و افرادی که به مواد مخدر اعتیاد داشتند از جمله کسانی بودند که در ازای اهدای خون خود پول دریافت می‌کردند. 

در ادامه این احتمال افزایش یافت که ویروس‌های موجود در خون‌های اهدایی بسیاری از دسته‌های کنسانتره فاکتور را آلوده کند. مشکل اصلی محصولی به نام Factor VIII بود.

چه زمانی آلوده بودن خون‌ها مشخص شد؟

خطر هپاتیت C در دهه ۱۹۷۰ آشکار شد. در دهه ۱۹۸۰ هم، هنگامی که مشخص شد اچ‌آی‌وی از طریق خون منتقل می‌شود، دولت انگلیس از خرید محصولاتی که تحت حرارت قرار نگرفته بودند خودداری کرد. 

اما محققان شواهدی را کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد مقامات وزارت بهداشت انگلیس از اوایل سال ۱۹۸۳ می‌دانستند یا مشکوک بودند که کنسانتره‌های فاکتور وارداتی خطرناک است. 

انتهای پیام/