خطر قحطی در غزه؛ نتیجه سلاح‌سازی گرسنگی از سوی رژیم صهیونیستی

خبرگزاری میزان – برنامه جهانی غذای سازمان ملل (WFP) نسبت به احتمال بروز قحطی در نوار غزه هشدار داده و به‌صورت جدی تاکید کرده است که شواهد رسیدن به سطح گرسنگی و قحطی در این منطقه مشاهده شده است.

در بیانیه این آژانس سازمان ملل که روز گذشته صادر شد، آمده است: اگر برنامه جهانی غذا نتواند دسترسی مستمر ساکنان غزه به غذا را فراهم کند، به احتمال زیاد جمعیت غزه به‌ویژه زنان و کودکان در معرض خطر قحطی قرار دارند.

مدیر منطقه غرب آسیا، شمال آفریقا و شرق اروپای برنامه جهانی غذا با اشاره به ورود تیم‌های این سازمان به برخی از مناطق غزه در پی اعلام آتش‌بس موقت، گفت: مناطقی در غزه وجود دارند که برای مدت طولانی کمکی دریافت نکرده‌اند؛ وضعیت در این مناطق فاجعه‌بار است؛ شش روز آتش‌بس برای ارائه کمک‌های مورد نیاز به ساکنان این مناطق کافی نیست؛ مردم غزه باید هر روز غذا بخورند نه فقط شش روز.

نماینده برنامه جهانی غذا در فلسطین، گفت که تیم‌های این برنامه شاهد «گرسنگی، ناامیدی و ویرانی» در میان افرادی بودند که هفته‌ها هیچ کمکی دریافت نکرده‌اند؛ ارسال بی‌وقفه و ایمن کمک‌های بشردوستانه باید بدون هیچ مانعی فراتر از آتش‌بس موقت ادامه یابد.

آنروا، آژانس کاریابی و خدمات‌رسانی سازمان ملل به آوارگان فلسطینی در پایان ماه میلادی گذشته اعلام کرد که ذخایر مواد غذایی این آژانس در غزه تمام شده است.

در عین حال، سازمان‌های امدادی و بین‌المللی نسبت به بروز خطر قحطی و گرسنگی فراگیر در غزه هشدار داده و از رژیم صهیونیستی خواستند از گرسنگی به‌عنوان سلاحی علیه فلسطینی‌ها استفاده نکند.

اگرچه محاصره کنونی غزه از سوی رژیم صهیونیستی در سطح بی‌سابقه‌ای اعمال شده است، اما زندگی تحت محاصره به‌طور کلی ویژگی جدیدی از زندگی در غزه نیست، زیرا بیش از ۲ میلیون فلسطینی در این منطقه حدود ۲ دهه است که در شرایطی زندگی می‌کنند که دسترسی به مواد غذایی و منابع اولیه در آن یک مبارزه دائمی است.

سخت‌ترین مرحله محاصره غزه در سال ۲۰۰۷ و پس از پیروزی حماس در انتخابات پارلمانی و در اختیار گرفتن کنترل نوار غزه در سال ۲۰۰۶ آغاز شد.

رژیم صهیونیستی طی ۱۷ سال گذشته سبب شد تا مردم غزه از دستیابی به حداقل کالری مورد نیاز بدن براساس استاندارد‌های سازمان ملل محروم شوند؛ این موضوع در نهایت در پی نبرد حقوقی طولانی در یک دادگاه به اثبات رسید.

مقام‌های رژیم صهیونیستی با اعمال محاصره غزه، در محاسبات خود به نحوی نتیجه‌گیری کردند که نشان دهند نیاز فلسطینی‌ها به مواد غذایی مختلف کمتر از نیاز ساکنان اراضی اشغالی است؛ به‌عنوان مثال، آن‌ها اعلام کردند که فلسطینی‌ها ۴۳ درصد کمتر از ساکنان اراضی اشغالی به لبنیات، ۱۹ درصد کمتر به گوشت و ۳۷ درصد کمتر به میوه و سبزیجات نیاز دارند.

براساس اسناد افشا شده، ارتش رژیم صهیونیستی در این محاسبات فرمول‌های عددی را مورد استفاده قرار می‌داد تا آنچه را «فضای زندگی و تنفس» به مردم غزه می‌نامید، ارائه کند؛ این نوعی تعیین پنجره زمانی برای کشتن مردم غزه از طریق تحمیل گرسنگی است.

رژیم صهیونیستی همچنین تصمیم گرفت تا از ورود موادی که قابلیت استفاده صنعتی دارند، به غزه جلوگیری کنند؛ در عین حال، رژیم صهیونیستی محتویات کامیون‌های حامل کمک‌های بشردوستانه به غزه را براساس تمایل مقام‌های صهیونیست و رابطه آن‌ها با کشاورزان و بازرگانان ارشد صهیونیست تغییر می‌داد.

پیش از آغاز دور جدید حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه، مردم این منطقه مانند همه مردمی که به غذا دسترسی ندارند و از ناامنی غذایی رنج می‌برند، برای زنده ماندن عمدتا به کربوهیدرات‌ها متکی بودند؛ آن‌ها فقط ۲ وعده غذا در روز داشتند، صبحانه و ناهار را در یک وعده ترکیب و وعده سوم را حذف می‌کردند.

خود وعده‌های غذایی معمولا شامل نان خانگی – برای صرفه‌جویی در هزینه خرید نان – یا ماکارونی با سس برای ناهار است که عمدتا بر اساس برنامه‌های کمک غذایی سازمان‌های بین‌المللی است که کوپن‌هایی برای خرید روغن، آرد، شکر، نخود، عدس و گاهی اوقات ارائه می‌دهند.

سال‌ها سوءتغذیه نرخ ابتلای کودکان و زنان باردار غزه را به بیماری‌های مختلف تشدید کرده است؛ براساس گزارش بانک جهانی، بیش از نیمی از زنان باردار و کودکان بین شش تا ۲۳ ماهه در غزه در سال ۲۰۲۲ از کم‌خونی رنج می‌بردند؛ علاوه بر این میزان بالای کمبود ویتامین‌های کلیدی که نقش مهمی در رشد و سلامت بینایی، استخوان‌ها و ایمنی دارند، بیماری‌های مختلفی را سبب می‌شوند؛ به گفته یونیسف، این بیماری‌ها بخش بزرگی از جمعیت نوار غزه را تحت تاثیر قرار داده است، از جمله حدود ۱۲۶ هزار کودک (۳۵ درصد از کل کودکان غزه) که در معرض خطر توقف رشد هستند.

پس از آغاز جنگ ۷ اکتبر (۱۵ مهر)، رژیم صهیونیستی با توقف روند پرداخت دستمزد بخش عمومی و برق غزه از محل مالیات‌های ساکنان کرانه باختری، سبب قطعی برق و فعالیت بخش عمومی نوار غزه شد.

طی هفته‌های پس از ۷ اکتبر، هیچ آذوقه‌ای به محاصره‌شدگان غزه که کاملا به مواد غذایی ذخیره شده وابسته هستند، نرسید، زیرا بمباران مداوم رژیم صهیونیستی نه تنها ورود مواد غذایی را متوقف کرد، بلکه نانوایی‌ها و مغازه‌های مواد غذایی موجود را نیز ویران کرد.

قطعی برق نیز با اختلال در آبیاری محصولات، عرضه مواد غذایی محلی را مختل کرده است؛ کشاورزان، دامداران و ماهیگیران غزه در نتیجه محاصره و پیامد‌های آن نه تنها نتوانستند نیاز‌های این منطقه را تامین کنند، بلکه ناچار شدند از آنچه تولید شده بود برای نجات جان خود از گرسنگی استفاده کنند.

غزه، اکنون روز‌های خود را زیر بمباران می‌گذراند؛ انبار‌های ذخیره مواد غذایی آخرین محموله‌ها را در خود جای داده‌اند؛ محصولات از قفسه‌های فروشگاه‌ها ناپدید شده‌اند؛ مردم غزه به مصرف مواد غذایی کنسرو شده مانند گوشت، لوبیا، ماهی تن و نخود روی آورده‌اند، زیرا به آب و سوخت که کمیاب هستند، نیاز ندارند.

کمک‌های وارد شده به غزه تا پیش از اعلام آتش‌بس در این منطقه، مانند دانه‌ای گندم در اقیانوس گرسنگی بود؛ براساس اعلام آکسفام بین‌المللی، فقط ۲ درصد غذایی مورد نیاز از زمان تحمیل محاصره با هدف استفاده از گرسنگی به‌عنوان سلاح برای مجازات جمعی علیه غزه، وارد این منطقه شده است.

مدیر منطقه‌ای آکسفام برای منطقه غرب آسیا گفت که وضعیت غزه هر روز بدتر می‌شود؛ آب آشامیدنی آلوده یا جیره‌بندی شده است و به زودی خانواده‌ها ممکن است نتوانند به فرزندان خود غذا بدهند؛ مردم غزه چقدر بیشتر می‌توانند تحمل کنند؟

انتهای پیام/