فرانسه؛ پایتخت کودکآزاری اروپا
خبرگزاری میزان – ادعاهای حقوق بشری کشورهای غربی در حالی گوش جهان را کر کرده و کشورهای غربی در حالی با استناد به همین ادعاها، انگشت اتهام خود درباره نقض حقوق بشر را به سمت دیگر کشورها نشانه میروند که نگاهی به کارنامه حقوق بشری این کشورها عمق بحران حقوق بشری آنها را آشکار میکند.
یکی از بارزترین مصادیق نقض حقوق بشر در کشورهای غربی بهویژه در میان اروپاییها نقض حقوق کودکان است؛ کودکان از رویکرد ناقض حقوق کودکان در کشورهای غربی و بیتوجهی این کشورها به حقوق بشری خود در امان نیستند.
کشورهای اروپایی بهعنوان بزرگترین مدعیان حقوق بشر، نهتنها به حقوق کودکان در کشورهای خود اهمیتی نمیدهند، بلکه با شدت بیشتری به نقض حقوق کودکان در سراسر جهان مشغول هستند؛ آنها همزمان با نقض گسترده حقوق کودکان درون و ورای مرزهای خود، گستاخانه خود را محق به متهم کردن دیگر کشورها به نقض حقوق کودکان میدانند.
اتخاذ و اجرای سیاستهای ضد مهاجرتی، اعمال تحریمهای دارویی، قطع کمکهای بشردوستانه به کشورهای گرفتار فاجعه انسانی و فروش تسلیحات به برخی از بدنامترین ناقضان حقوق بشری از جمله اقدامهایی هستند که کشورهای مذکور با آگاهی از پیامدهای آن برای کودکان انجام میدهند.
بررسی نقض حقوق کودکان و حقوق بشری آنها یک واقعیت مهم را آشکار میکند؛ کشورهای اروپایی برخلاف ادعاهای پر طمطراق خود نه تنها باوری به این حقوق ندارند، بلکه خود از اصلیترین ناقضان حقوق بشری کودکان هستند.
بیتوجهی به بحران فزاینده کودکآزاری در کشورهای اروپایی قابل تامل است؛ شدت این بحران در کشورهای مختلف اروپایی متفاوت است، اما فرانسه به عنوان پایتخت کودکآزاری (پدوفیلی) اروپا شناخته میشود.
شکلهای مختلف کودکآزاری در فرانسه
کودکآزاری در فرانسه در سطحها و عرصههای مختلف رخ میدهد و برخورد این کشور با چنین معضلی ریاکارانه است؛ از این رو میتوان گفت که کودکآزاری در فرانسه به یک فرهنگ تبدیل شده است.
یکی از جنجالیترین شکلهای کودکآزاری در فرانسه، آزار و سوءاستفاده جنسی از کودکان در کلیساهای کاتولیک این کشور است.
در سالهای اخیر گزارشهای متعددی از کودکآزاری در کلیساهای کاتولیک فرانسه در دهههای گذشته و حتی در سالهای اخیر منتشر شده است.
گزارشی که اخیرا در این باره منتشر شده نشان میدهد حدود ۳۳۰ هزار کودک در ۷۰ سال گذشته در کلیسای کاتولیک فرانسه قربانی آزار جنسی یا همان کودکآزاری شدهاند.
به گفته «ژان مارک ساو»، رئیس کمیسیونی که این گزارش را منتشر کرده، این رقم شامل سوءاستفادههایی است که از سوی حدود ۳ هزار کشیش و دیگر افراد دخیل در کلیسا انجام شده است؛ وی گفت که اینها اقدامهای نادرستی بوده که مقامهای کاتولیک طی دههها به شیوهای سیستماتیک آن را پنهان کردند.
این کمیسیون مستقل از کلیسا خواست تا اقدامی قوی انجام داده و «نقص» و «سکوت» در این زمینه را محکوم کند؛ همچنین از کلیسای کاتولیک خواسته شده تا به قربانیان غرامت پرداخت کند.
«ساو» گفت: عواقب آزار جنسی بسیار جدی است. حدود ۶۰ درصد از افرادی که مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند، در زندگی خود با مشکلات بزرگی مواجه میشوند.
این گزارش ۲ هزار و ۵۰۰ صفحهای در حالی منتشر شد که جامعه فرانسه به دنبال مقابله با اسرار شرمآوری است که مدتها بر ان سرپوش گذاشته شده بود.
ین گزارش پس از آن منتشر شده است که رسوایی پیرامون «برنارد پرینات»، یک کشیش که اکنون از مقام خود برکنار شده بود فرانسه را در شوک فرو برد؛ پرینات سال گذشته به اتهام آزار جنسی کودکان زیر سن قانونی به پنج سال زندان محکوم شد؛ او اعتراف کرده بود که برای چندین دهه بیش از ۷۵ نفر را مورد آزار و اذیت قرار داده است.
در عین حال، کودکآزاری در میان سیاستمداران فرانسوی نیز رویهای سابقهدار است؛ شماری از سیاستمداران فرانسوی به همین دلیل به دادگاه فراخوانده و محاکمه شدند.
این بحران تا جایی پیش رفت که در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در فرانسه برخی از سیاستمداران عملا از کودک آزاری حمایت میکردند.
این حمایت که همچنان ادامه دارد، اکنون شکلی غیرمستقیم و پنهانی به خود گرفته است و در شکل تلاش برای قانونی کردن تجاوز جنسی به کودکان خود را نمایان میکند.
عرصه هنر در فرانسه نیز به شکلی گسترده به محل جولان کودکآزارها تبدیل شده است.
فضای آنلاین در فرانسه پر از شکارچیان جنسی ایت که قربانیان خود را از میان آسیبپذیرترین کودکها انتخاب میکنند.
کودکآزاری در مکانها و حوزههای مختلف در فرانسه رخ میدهد و در حال گسترش است و دیگر هیچ حوزهای را نمیتوان برای کودکان فرانسوی امن دانست.
قانونی بودن ازدواج محارم؛ عامل تشدیدکننده بحران کودکآزاری
در فرانسه، داشتن رابطه جنسی برای بزرگسالان با کودکان زیر ۱۵ سال غیرقانونی است، اما بهطور خودکار تجاوز به عنف تلقی نمیشود؛ از این رو میتوان گفت که فرانسه به شکل غیرمستقیم کودکآزاری را قانونی کرده است.
همین موضوع یکی از دلایل رشد افسارگسیخته کودکآزاری در فرانسه است.
فرانسه ناتوان از حل بحران کودکآزاری
در سالهای اخیر پدیده کودکآزاری در کشورهای اروپایی رشد نگرانکنندهای داشته است؛ فرانسه نیز از این قاعده مستثنی نبوده، اما این تفاوت را دارد که در صدر فهرست کشورهای بحرانزده قرار دارد.
حقایق غیرقابل تحمل، زمینههای وحشتناک و گسترش هشداردهنده بحران در فرانسه اکنون در کانون توجه قرار دارد؛ در مقابل واکنش فرانسه به این موضوعها ناکافی بوده است.
دلایل متعددی وجود دارند که نشان میدهند که فرانسه آمادگی کافی را برای مقابله با این جنایت ندارد و به همین خاطر ویدئوهای هرزهنگارانه از کودکان به گستردگی منتشر میشوند؛ والدین در حال فروش ویدئوهای تجاوز به کودکانشان جهت تبلیغ هرزهنگاری هستند؛ سیاستمداران و نخبگان در خاطرات خود از کودکآزاریهایی که انجام دادهاند، سخن میگویند؛ اسناد کودکآزاری از سوی کارکنان کلیسای کاتولک مرتبا منتشر میشوند؛ مدارس برای کودکان به مکانهای ناامنی تبدیل شدهاند؛ قوانین در مسیر تسهیل کودکآزاری تصویب میشوند؛ شکارچیان جنسی کودکان را با نرخ بیسابقهای هدف قرار میدهند؛ ...
کودکآزاری در فرانسه در سه سال منتهی به ۲۰۲۲ بیش از ۳۰ درصدی را نشان میدهد؛ قربانیان این بحران بین شش ماه تا ۱۲ سال سن دارند.
در شمار قابلتوجهی از موارد، عاملان کودکآزاری اعضای خانواده کودکان قربانی هستند.
این در حالی است که فرانسه همچنان از افزایش افسران پلیس در حوزه تخصصی کودکآزاری خودداری میکند؛ در عین حال، کودکآزارها در سیستم کیفری فرانسه از مجازات در امان میمانند.
در فوریه ۲۰۲۳، مقامهای بهداشتی فرانسه چشمان خود را به روی جنایت یک جراح کودکآزار که ۳۰۰ کودک را مورد آزار جنسی قرار داده بود، بستند؛ این پرونده، بزرگترین پرونده سوءاستفاده جنسی از کودکان بود.
پیامدهای بحران کودکآزاری در فرانسه
سالانه بیش از ۱۶۰ هزار کودک فرانسوی قربانی خشونت جنسی میشوند و در مجموع ۵.۴ میلیون زن و مرد فرانسوی در دوران کودکی خود متحمل کودکآزاری شدند.
کودکآزاری در فرانسه اگرچه به خودی خود بحرانی به شدت آسیبزا به کودکان است، پیامدهای مختلف دیگری نیز دارد؛ نرخ بالای سقط جنین در میان کودکان و افزایش نرخ قتل خودکشی کودکان، از مهمترین این پیامدها هستند.
اعتیاد به الکل، اعتیاد به مواد مخدر و افسردگی از دیگر پیامدهای بحران کودکآزاری در فرانسه است.
انتهای پیام/