آتشبس در غزه؛ آشکار شدن ابعاد پنهان جنایت رژیم صهیونیستی
خبرگزاری میزان – غزه پس از هفت هفته بمباران بیامان رژیم صهیونیستی، آتشبس چهار روزهای را تجربه میکند؛ آتشبسی که فقط مقیاس جنایت را برای ساکنان غزه و جهان آشکارتر میسازد.
اگرچه نقض گاهوبیگاه آتشبس موقت در غزه از سوی رژیم صهیونیستی در روزهای اخیر، این فرآیند بشردوستانه را تا حد زیادی بیمعنا کرده، اما همین وقفه نصفه و نیمه در جنگ علیه غزه سبب شد تا ابعاد گسترده و پنهان جنایتهای رژیم صهیونیستی در غزه در آرامش نسبی بیشتر نمایان شود.
جستوجو برای یافتن پیکر شهدا؛ تلاشی تلخ در آتشبس
هزاران خانواده فلسطینی با استفاده از فرصت آتشبس پیش آمده، با بازگشت به ویرانههایی که زمانی محل زندگیشان بود، برای یافتن پیکر اعضای خانوادههای خود در زیر آوارها تلاش میکنند.
آوار برداری، جستوجو برای یافتن پیکر شهدا و بازیابی این پیکرها تاکنون به دلیل حملات بیامان رژیم صهیونیستی و کمبود سوخت ناشی از محاصره غزه از سوی رژیم صهیونیستی ممکن نبود؛ بازیابی پیکر شهدا حتی در شرایط آتشبس کاری دشوار و تلخ است.
با وجود برقراری آتشبس همچنان بازیابی پیکر شهدا بهصورت کامل امکانپذیر نیست؛ سخنگوی جمعیت هلال احمر فلسطین میگوید که خانوادهها فقط از طریق هماهنگی با سازمان ملل میتوانند به شمال غزه بروند تا بیماران باقی مانده در بیمارستانهای تعطیل شده را خارج کنند یا به جستوجوی پیکر اعضای خانواده خود زیر آوار ساختمانها بپردازند.
گزارشها نشان میدهند که پیکر هزاران فلسطینی زیر خروارها بتن و فلز فروریخته از بمباران رژیم صهیونیستی مدفون هستند؛ سازمانهای بهداشتی مختلف درباره پیامدهای بهداشتی باقی ماندن این پیکرها هشدار دادهاند.
Airwars، موسسه حقوق بشری مستقر در لندن که تلفات غیرنظامی را رصد میکند، اعلام کرد که گزارشهای زیادی دریافت کرده است که نشان میدهد تعداد قابلتوجهی پیکر ناشناس در غزه زیر آوار ماندهاند.
وزارت بهداشت فلسطینی میگوید علاوه بر شهادت ۱۵ هزار فلسطینی از جمله بیش از ۶ هزار کودک در غزه از زمان آغاز حملات رژیم صهیونیستی به این منطقه در ۷ اکتبر (۱۵ مهر) بیش از ۶ هزار فلسطینی نیز زیر آوار ماندهاند؛ این یعنی تراژدی در غزه پایان نیافته است، حتی اگر بمبارانی در کار نباشد.
آشکار شدن مقیاس ویرانههای غزه
آتشبس موقت در غزه که به مردم این منطقه فرصتی برای تنفس در شرایط صلح و آرامش نسبی بدون بمبارانهای بیامان رژیم صهیونیستی را میدهد، فرصتی برای برآورد و ارزیابی اولیه میزان ویرانی و جنایت رژیم صهیونیستی نیز محسوب میشود.
از این رو آتشبس برای ساکنان غزه همانقدر که خوشحالکننده است، سبب تحمیل رنج نیز میشود؛ آنها اکنون بهتر میتوانند مقیاس ویرانی و جنایت رژیم صهیونیست را در غزه پس از هفتهها بمباران ببینند.
مردم غزه در حدود ۷ هفته گذشته فقط برای نیازهای اولیه زندگی خود تلاش کردند؛ یافتن سرپناه، فرار از جنگ و دسترسی به غذا و دارو.
آنها در این روزها در میانه دسترسی راحتتر به نیازهای خود میبینند که ویرانی ناشی از جنگ چقدر بوده است.
سخنگوی یونیسف که در پی برقراری آتشبس بازدیدی از غزه داشت، میگوید که شاهد منظرهای جهنمی از این منطقه تحت محاصره بوده است.
فلسطینیهایی که پس از آتشبس به شمال غزه بازگشتند، میگویند که دیگر چیزی در شهرهای شمالی برای بازگشت وجود ندارد؛ آنها میگویند که تنها دلیل بازگشتشان به این منطقه پیدا کردن پیکر اعضای خانوادههایشان است که زیر آوار مدفون شدهاند.
براساس اعلام «آنروا»، آژانس کاریابی و خدماترسانی سازمان ملل به آوارگان فلسطینی، از ۲.۴ میلیون نفر جمعیت غزه حدود ۱.۷ میلیون نفر در داخل غزه آواره شدهاند؛ وضعیت در بخشهای شمالی غزه بسیار وخیم است؛ وضعیت انسانی در جنوب و شمال غزه به شرایط بحرانی رسیده است.
حفر گورهای دستهجمعی؛ اصلیترین رویداد غزه در آتشبس
حفر گورهای دستهجمعی برای به خاک سپردن شهدای حملات رژیم صهیونیستی از چند روز پس از آغاز حملات این رژیم آغاز شد، زیرا شدت حملات و مرگبار بودن آنها به سرعت سبب پر شدن ظرفیت گورستانها در بیشتر مناطق غزه شده بود.
یک هفته پس از آغاز جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه، «فیلیپ لازارینی»، رئیس آنروا اعلام کرده بود که غزه دچار کمبود کاور اجساد شده است.
وی گفت: هر داستانی که غزه میشنویم، درباره تلاش برای بقا و در عین حال از دست دادن است.
با برقراری آتشبس و تلاش برای یافتن پیکر شهدا از زیر آوار اکنون گورهای دستهجمعی بیشتری حفر میشوند.
زمینهای فوتبال یا حتی املاک شخصی در غزه اکنون به گورستانهای دستهجمعی تبدیل شدهاند؛ عمده شهدایی که در این گورها به خاک سپرده میشوند، شهدای ناشناس هستند؛ پیکرهای باقی مانده در بیمارستانهای الشفاء و اندونزی عمدتا جز شهدای ناشناس هستند.
امید به ساختن غزه در میانه ویرانیها
مردم غزه با وجود مشاهده حجم و وسعت خرابیها ناشی از بمباران ۷ هفتهای این منطقه تاکید دارند که باز هم خانه و شهر خود را میسازند.
آنها میگویند که همانطور که پس از جنگهای ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ شهر با خاک یکسان شده خود را از نو ساختند، این بار هم غزه را از زمین بلند میکنند.
یک فلسطینی که در پی برقراری آتشبس به خانه ویران شده خود بازگشته است، گفت: جنگ سبب شد تا ما میراثی فرهنگی و اجتماعی را مجددا تجربه کنیم؛ این میراث، گردهم آمدن در شرایط دشوار است؛ ما از خودمان میپرسیم، بعدا چه میشود؟ از خدا میخواهیم که امنیت و آرامش را به ما بازگرداند.
انتهای پیام/