هزینه‌های بشری صنعت الماس؛ برده‌داری مدرن و کار اجباری
صنعت جواهرات در جهان در حالی سودهای کلانی را برای صاحبان این صنایع به دنبال می‌آورد که زنجیره تامین این صنایع مملو از نقض حقوق بشر هستند.
خبرگزاری میزان – جواهرات و سنگ‌های قیمتی همیشه نشان‌دهنده ثروت، موقعیت، هنر، زیبایی و عشق هستند؛ جواهرات در سراسر جهان عمدتا به‌عنوان هدیه تهیه می‌شوند.
در سطح جهان سالانه ۹۰ میلیون قیراط الماس خام و هزار و ۶۰۰ تن طلا برای ساخت جواهرات استخراج می‌شود که بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار درآمد ایجاد می‌کند.
برای میلیون‌ها کارگر، استخراج طلا و الماس منبع درآمد مهمی است، اما شرایط استخراج این جواهرات در عمده موارد وحشیانه و ناقض حقوق بشری است.
مردم بومی و ساکنان محلی نزدیک این معادن عمدتا آواره می‌شوند؛ کودکان کارگر در این معادن زخمی و کشته می‌شوند؛ در جنگ‌های میان گروه‌های مسلح برای مالکیت معادن، غیرنظامیان جان خود را از دست می‌دهند؛ معادن، آبراه‌ها و خاک را با مواد شیمیایی آلوده کرده و به سلامت و معیشت کل جوامع آسیب می‌رسانند؛
نقض حقوق بشر در صنعت جواهرات در حالی رخ می‌دهد که براساس اصول راهنمای سازمان ملل درباره تجارت و حقوق بشر، استاندارد بین‌المللی برای مسئولیت‌های حقوق بشری شرکت‌ها و کسب و کار‌ها وجود دارد، اما کمتر از یک درصد از تامین‌کنندگان الماس طبیعی در سراسر جهان استاندارد‌های مذکور را در مسئولیت‌پذیری و پایداری برآورده می‌کنند.
بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین شرکت‌های سازنده جواهرات و ساعت که از جواهرات استفاده زیادی می‌کنند، در کشور‌های انگلیس، ایتالیا، فرانسه، سوئیس، آلمان، آمریکا و دانمارک فعالیت می‌کنند.
در حالی که کشور‌های محل استقرار شرکت‌های مذکور از اصلی‌ترین مدعیان حقوق بشر نیز هستند، این شرکت‌ها از خطرات نقض حقوق بشر در زنجیره تامین جواهرات اعم از طلا و الماس چشمپوشی می‌کنند.
تاکنون شکایت‌های مختلفی از نقض حقوق بشر در زنجیره تامین طلا و الماس شرکت‌های بزرگ سازنده جواهرات و ساعت مطرح شده است.
الماس‌ها سنگ‌های قیمتی ارزشمند و نماد‌های ثروت هستند؛ این در حالی است که معدن‌کاران این جواهر گرانقیمت به دلایل مختلفی از نقض حقوق بشری خود و فقر رنج می‌برند.
براساس تخمین‌ها حدود ۱۳ میلیون معدن‌کار الماس در سراسر جهان وجود دارند که اکثریت آن‌ها در آفریقا هستند؛ با در نظر داشتن این واقعیت که هر یک از این معدن‌کاران دست‌کم یک خانواده با پنج عضو دارند، ۵۰ میلیون نفر در صنعت استخراج الماس مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند و آسیب می‌بینند.
نقض حقوق بشر در معادن الماس از بیگاری کودکان، برده‌داری مدرن و کار اجباری تا سوءرفتار، خشونت و تجاوز جنسی را شامل می‌شود.
معادن مختلف الماس دارای سوابق سیاه حقوق بشری هستند؛ برخی از این معادن متعلق به سلطنت انگلیس هستند.
معدن ویلیامسون، پروژه‌ای با سابقه تاریخی از مولدترین و سودآورترین شرکت‌های تانزانیا متعلق به الیزابت دوم است؛ تولید این معدن در سال ۲۰۱۹ حدود ۴۰۰ هزار قیراط بود.
الماس‌ها غالبا با استفاده از کار اجباری استخراج می‌شوند و در ادامه به‌صورت غیرقانونی برای تامین مالی درگیری‌های خشونت‌آمیز و ناقض حقوق بشری معامله می‌شوند.
تجارت الماس که عمدتا با عنوان تجارت الماس‌های خونین شناخته می‌شود، سبب چند جنگ وحشیانه در آفریقا نیز بوده است.
این جنگ‌ها غالبا به دلیل درگیری‌های گروه‌های مسلح برای مالکیت معادن و پاسخ نظامی به اعتراض ساکنان به غارت درآمد‌های الماس رخ می‌دهند.
اعتراض به الماس‌های خونین از اوایل دهه ۱۹۹۰ در سیرالئون آغاز شد؛ زمانی که جنگی داخلی در این کشور بر سر استخراج و تجارت الماس درگرفت.
در طول چند دهه گذشته، چندین کشور آفریقایی، از جمله سیرالئون، لیبریا، آنگولا، جمهوری کنگو، ساحل عاج، جمهوری آفریقای مرکزی و جمهوری دموکراتیک کنگو، درگیری‌های خشونت‌آمیز ناشی از الماس را تحمل کرده‌اند.
اگرچه بسیاری از این درگیری‌ها اکنون پایان یافته است، اما الماس‌های خونین همچنان موضوع درگیری‌های رایج است: صنعت الماس هنوز اغلب با خشونت وحشتناکی مشخص می‌شود.
برخی از دولت‌ها و شرکت‌های معدنی نیز در این جنایت‌ها (حتی در کشور‌هایی که در حال جنگ نیستند) مشارکت داشته و دارند.
الماس‌های خونین یک واقعیت تاریک در صنعت جواهرسازی بوده‌اند: آن‌ها مسئول خشونت شدید و نقض حقوق بشر بوده‌اند و به تامین مالی آن‌ها کمک کرده‌اند؛ نقض حقوق بشر، درگیری‌ها و تخریب محیط‌زیست مرتبط با تجارت الماس از گذشته تا به امروز ادامه دارد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *