هزینه‌های کلان اتحادیه اروپا برای اجرای سیاست‌های مرگ‌بار مهاجرتی

خبرگزاری میزان - استراتژی‌ها و سیاست‌های مهاجرتی کشور‌های اروپایی در سال‌های اخیر یکی پس از دیگری با شکست مواجه شده و فرو ریخته‌اند، اما این استراتژی‌ها و سیاست‌ها نقش مهمی در سوق دادن مهاجران و پناهجویان به مسیر‌های مرگ‌بار و به‌شدت مخاطره‌آمیز مهاجرتی داشته‌اند.

تراژدی‌های مرگ‌بار در مرزهای اتحادیه اروپا و مسیرهای مهاجرتی منتهی به این بلوک همواره رخ می‌دهند؛ این در حالی است که چشم‌اندازی برای خاتمه یافتن آن‌ها وجود ندارد.

سیاست‌های مهاجرتی اتحادیه اروپا حتی بر سیاست خارجی این بلوک نیز تاثیر گذاشته و در مواردی به بروز چالش‌های جدی برای این بلوک منجر شده است.

سیاست مرگ اتحادیه اروپا برای مهاجران

سیاست‌های مرگ‌بار ضد مهاجرتی اتحادیه اروپا از سال ۲۰۱۵ وارد مرحله جدیدی شد؛ زمانی که بیش از یک میلیون پناهجو و مهاجر به سمت اروپا به راه افتادند.

از آن زمان تاکنون، استراتژی‌های ضد مهاجرتی اتحادیه اروپا با وجود تحمیل مرگ‌های غیرقابل محاسبه، نقض حقوق بشر، میلیارد‌ها یورو هزینه و سوق دادن مهاجران به سمت مسیر‌های مخاطره‌آمیز مهاجرتی نتوانسته به هدف ادعایی خود یعنی کاهش مهاجرت و مهاجران دست یابد.

اتحادیه اروپا از سال ۲۰۲۱ تاکنون دست‌کم با ۱۴ کشور از جمله مراکش، تونس، لیبی، مصر، ترکیه، نیجر، آلبانی، مقدونیه شمالی، صربستان و ... موافقتنامه همکاری در زمینه مهاجرت امضا یا تمدید کرده و تعهد‌های میلیارد یورویی را برای تقویت کنترل‌های مرزی، حمایت از تلاش‌های پلیس برای سرکوب مهاجران و باند‌های قاچاق انسان و بازدارندگی از ورود مهاجران و پناهجویان را تقبل کرده است.

اتحادیه اروپا همچنین در سال ۲۰۲۲ با سنگال و موریتانی مذاکراتی جهت اعزام افسرانی از فرانتکس (گارد ساحلی اتحادیه اروپا و آژانس کنترل مرزی) انجام داد که اجرای آن به معنای نخستین استقرار فرانتکس در خارج از اروپا خواهد بود.

سیاست‌های مرگ به چه قیمتی؟!

کارشناسان تاکید دارند که مهاجران و پناهجویان همیشه مسیری پیدا خواهند کرد، حتی اگر همه مسیر‌های شناخته‌شده مسدود شده باشند.

به باور آن‌ها، مسدود کردن مسیر‌های مهاجرتی از سوی اتحادیه اروپا فقط آن‌ها را به سمت مسیر‌های مخاطره‌آمیز سوق می‌دهد.

اگرچه هزینه‌های خارجی‌سازی مرز‌های اتحادیه اروپا همچنان افزایش می‌یابد، هیچ تخمین و ارزیابی درستی از این هزینه‌ها وجود ندارد.

در حالی که مقام‌های اتحادیه اروپا از ارائه توضیحات درباره هزینه‌های صرف شده برای اجرای سیاست‌های ضد مهاجرتی سر باز می‌زنند، بررسی‌های مستقل هم در کشف هزینه‌های واقعی ناکام مانده‌اند.

یک بررسی مستقل در این رابطه هزینه ۱۳ میلیارد یورویی را برای بازه زمانی ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ تخمین زده است؛ تهیه‌کنندگان این بررسی تاکید دارند که ارزیابی دقیق برای برآورد هزینه‌های ضد مهاجرتی اروپا ناممکن است، زیرا سوابق برخی از هزینه‌ها هرگز منتشر نشده اند یا در برخی موارد اصلا وجود ندارند.

آفریقا، اصلی‌ترین محل هزینه‌های ضد مهاجرتی اروپا

با وجود نامشخص بودن هزینه‌های ضد مهاجرتی اتحادیه اروپا، آنچه مشخص است اینکه شمال آفریقا یکی از حوزه‌های اصلی تمرکز هزینه‌ها بوده است.

این تمرکز در جولای سال جاری، زمانی که اتحادیه اروپا و تونس با یک بسته کمکی بیش از یک میلیارد یورویی، شامل ۱۰۵ میلیون یورو به‌طور خاص برای مدیریت مهاجرت در کشور موافقت کردند، تایید شد.

این قرارداد همچنین شامل ۹۰۰ میلیون یورو وام و حمایت از بودجه است که کمک مالی به این کشور را به همکاری با سیاست مهاجرت اتحادیه اروپا مرتبط می‌کند.

این توافق با وجود نگرانی‌های حقوق بشری و افزایش بیگانه‌هراسی و خشونت علیه پناهجویان و مهاجران انجام شد.

خارجی‌سازی مرز‌ها از سوی اتحادیه اروپا

عمده هزینه‌های اتحادیه اروپا در زمینه مهاجرت برای خارجی‌سازی مرز‌ها صرف می‌شود؛ اساس این سیاست ریشه در استراتژی دارد که در سال ۱۹۹۸ از سوی رئیس وقت شورای اروپا مطرح شد.

استراتژی مذکور بر شدیدترین کنترل‌ها در مرز و اخراج در حلقه‌های چندگانه متمرکز بود.

اگرچه این استراتژی به دلیل آنچه آن زمان شوکه‌کننده خوانده شد، رد شد، اما سیاست اتحادیه اروپا ۲ دهه پس از رای منفی به آن اکنون بازتابی از استراتژی مذکور است.

سخنرانی بحث برانگیز جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه در سال ۲۰۲۲ بازتابی از استراتژی مذکور است؛ وی مدعی شده بود که اروپا یک باغ و بیشتر مناطق جهان جنگل است.

اگرچه بورل پس از دریافت موجی از انتقاد‌ها از این اظهارات خود ابراز پشیمانی و عذرخواهی کرد، اما واقعیت ماجرا تغییری نکرده است.

اثرات مرگ‌بار سیاست‌های مرگ اتحادیه اروپا

سیاست‌های ضد مهاجرتی اتحادیه اروپا به نقض گسترده و آشکار حقوق بشر منجر شده و مرگ مهاجران و پناهجویان را در پی داشته است.

براساس داده‌های آژانس مهاجرت سازمان ملل، از سال ۲۰۱۴ تاکنون ۶ هزار و ۴۹ نفر در مسیر‌های مهاجرتی که از صحرای آفریقا عبور می‌کنند، جان خود را از دست داده‌اند.

این آژانس سازمان ملل در عین حال تاکید می‌کند که این تعداد به دلیل جمع‌آوری ضعیف داده‌ها به دلایلی مانند جغرافیای سخت منطقه تقریبا کمتر از میزان واقعی است.

از سوی دیگر، در مدیترانه مرکزی، جایی که داده‌ها دقیق‌تر، اما همچنان ناقص هستند، تعداد مهاجران جان‌باخته بیش از ۲۸ هزار نفر اعلام شده است.

افشاگری درباره نقض حقوق بشری مهاجران در انگلیس

نقض حقوق بشری مهاجران و پناهجویان در مرزهای کشورهای اروپایی همچنان رخ می‌دهند و حتی برای این امر هزینه‌هایی نیز درنظر گرفته می‌شود.

به گزارش «گاردین»، اسناد داخلی جدید نشان می‌دهد که گارد ساحلی انگلیس با وظیفه نجات جان مهاجران و پناهجویان گرفتار در دریا، تماس مسافران گرفتار در چهار قایق کوچک با ۱۵۵ سرنشین را در سال ۲۰۲۱ نادیده گرفت و این امر به وقوع فاجعه‌ای مهاجرتی منجر شد.

در یکی از این تماس‌ها، اعلام شد که برخی از نوزادان در این قایق‌ها بیمار هستند؛ ضمن اینکه هلی کوپتر‌های گارد ساحلی دیده بودند که نیمی از مسافران جلیقه نجات ندارند.

بر اثر حادثه مذکور دست‌کم ۲۷ مهاجر جان باختند؛ یک زن باردار و سه کودک جز قربانیان بودند.

تحقیقات رسمی انگلیس در مورد غرق شدن مهاجران در کانال‌های منتهی به این کشور در سال ۲۰۲۱ منتشر می‌شود.

ابعاد گسترده فاش شده از این گزارش، نگرانی‌های حقوق بشری جدی را در پی داشته است.

انتهای پیام/