تصویری از خونینترین تجاوزگری رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیها؛ زندگی در غزه چگونه میگذرد؟
خبرگزاری میزان – ۱۹ روز از آغاز دور جدید حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه میگذرد؛ رژیم صهیونیستی طی ۱۹ روز گذشته از دست زدن به هیچ جنایتی علیه مردم این منطقه خودداری نکرده است.
آوارگی اجباری، استفاده از تسلیحات شیمیایی، بمباران زیرساختها، مانعتراشی در مسیر ورود کمکهای بشردوستانه و هدف قراردادن تاسیسات سازمان ملل که هر کدام به نوعی از مصادیق جنایت جنگی و مجازات دستهجمعی و براساس قوانین بینالملل ممنوع هستند، جنایتهای روزمره رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه محسوب میشوند.
وخامت شرایط انسانی در غزه به حدی رسیده که زنگهای خطر درباره رقم خوردن یک فاجعه بشری در این منطقه در سراسر جهان به صدا درآمدهاند؛ با وجود این، آتشبسی در غزه برقرار نشده و محکومیتی متوجه رژیم صهیونیستی نشده است.
زندگی مردم غزه چگونه میگذرد؟
مردم نوار غزه در حال حاضر در شرایطی زندگی میکنند که میتوان از آن بهعنوان بحران در بحران یاد کرد.
طی ۱۹ روز گذشته رژیم صهیونیستی بیش از ۶ هزار نفر از مردم غزه را قتلعام کرد؛ ۲ هزار و ۳۰۰ نفر از قربانیان این جنایت، کودکان هستند.
بمباران مداوم رژیم صهیونیستی علیه غزه در حالی رخ میدهد که به موازات رشد سریع نیازها، سرعت ارسال کمکهای بشردوستانه افزایش نمییابد و همین عدم تعادل سبب میشود تا بحران غزه ساعت به ساعت بدتر شود.
غزه در خاموشی کامل برق قرار داد.
بیمارستانهای غزه در آستانه فروپاشی هستند؛ برخی از بیمارستانهای غزه با تمام شدن سوخت و تجهیزات تبدیل به سردخانه شدهاند.
تعداد بالای شهدا سبب شده تا گورهای دسته جمعی برای دفن آنها حفر شود.
آب جیرهبندی شده و مردم از چند روز پیش به خوردن آب دریا و تصفیه نشده روی آوردهاند؛ در حالی که سازمان بهداشت جهانی میزان آب مورد نیاز برای هر نفر در روز را ۱۰۰ لیتر اعلام کرده است، اما هر نفر در غزه فقط به سه لیتر آب دسترسی دارد.
بیماریهای عفونی در پی باقی ماندن پیکر شهدا زیر آوار و کمآبی به گستردگی در حال شیوع هستند؛ موارد متعددی از آبله مرغان، گال و اسهال به دلیل شرایط نامناسب بهداشتی و مصرف آب ناسالم گزارش شده است.
آنروا (آژانس کاریابی و خدماترسانی سازمان ملل به آوارگان فلسطینی) اعلام کرد که از چهارشنبه شب عملیات خود را در غزه به دلیل کمبود سوخت متوقف خواهد کرد.
هیچ جایی در غزه امن نیست.
۴۲ درصد خانهها در این منطقه تخریب شده و ۱.۴ میلیون نفر آواره شدهاند؛ ۶۰۰ هزار نفر در تاسیسات سازمان ملل پناه گرفتهاند و این تاسیسات شاهد تراکم و ازدحام بالای جمعیت است.
گذرگاه رفح برای ورود کمکهای بشردوستانه باز شدهاند؛ اما تعداد کامیونهای حامل کمکها بشردوستانه به اندازه نیازهای فزاینده غزه نیست.
در این شرایط دورنمای محوی برای برقراری آتشبس برای خونینترین حمله رژیم صهیونیستی به غزه وجود دارد.
در حالی که تا پیش از آغاز دور جدید حملات رژیم صهیونیستی به غزه روزانه ۵۰۰ کامیون کمک بشردوستانه میرسید و اکنون غزه برای تامین نیازهای خود روزانه به دستکم ۱۰۰ کامیون کمک نیاز دارد، شمار کامیونهای حامل کمکهای بشردوستانه به غزه طی روزهای اخیر به ۵۰ مورد هم نرسیده است.
سوخت هم از فهرست کالای ورودی به غزه حذف شده است.
غزه امروز با مرگ و آوارگی تعریف میشود؛ این واقعیت تلخ امروز غزه است که کودکان گرسنه نام خود را روی اعضای بدنشان مینویسند تا در صورت مدفون شدن زیر آوار قابل شناسایی باشند.
بدون برقراری آتشبس و ورود کمکهای بشردوستانه، غزه امیدی برای زندگی ندارد.
انتهای پیام/