جشنواره در اصفهان، سوگواره در غزه و افغانستان
خبرگزاری میزان - کمترین کاری که برگزارکنندگان چنین جشنواره مهمی میتوانستند انجام دهند این بود که یک ویدئوکلیپ با موضوع غزه و کودکان فلسطین و ظلمهایی که طی این سالها در حق این کودکان صورت گرفته تهیه کرده و پیش از روی پرده رفتن فیلمها به نمایش بگذارند. یا میتوانستند سانسی ویژه به فیلمی اثرگذار و مرتبط با این موضوع همچون «بازمانده» ساخته سیفالله داد اختصاص دهند و حتی پس از نمایش فیلم جلسه تحلیل و بررسی تشکیل شود و به موضوع کودکان و جنگ و سینما پرداخته شود.
در اقلام تبلیغاتی، نشریههای روزانه، نشستهای نقد و بررسی، کارگاههای آموزشی و به طور کلی بخشهای مختلف سیوپنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان که یک جشنواره بینالمللی مهم ایران است، هیچ نمادی از غزه و عملیات طوفان الاقصی دیده نمیشود، گویا اصلا همه چیز در جهان اسلام آرام است و چنین اتفاقی در یکی از مهمترین کشورهای منطقه در حال رخ دادن نیست.
در کمال تعجب شاهدیم که مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر سیوپنجمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان علیرغم گذشت پنج روز از این جشنواره هنوز هیچ واکنشی نداشته و کلامی در این باره صحبتی نکرده و امروز بعد از گذشت پنج روز از جشنواره و آغاز عملیات طوفانالاقصی سرئیس سازمان سینمایی به یاد آورده که باید بیانیه بدهد.
در حالی که مواضع جمهوری اسلامی ایران به طور کاملا واضح در این باره مشخص است، چرا این افراد که جزو مهمترین مدیران سینمایی هستند، درباره این موضوع صحبت نمیکنند، هیچ واکنشی نشان نمی دهند و هیچ حرفی نمیزنند؟ حتی هیچ اشارهای به دیگر کودکان مظلوم جهان همچون کودکان افغانستان که تعدادی از آنها به دلیل زمینلرزه اخیر کشته شدهاند، تعدادی خانوادههای خود را از دست دادهاند و بهطور کلی شرایط مناسبی ندارند نیز نشده است. آیا منافع خاص یا محافظهکاری در میان است؟
در حالی که تمام افراد حتی مجری برنامههای کودک (خاله شادونه) به این موضوع واکنش داشته است، مسئولین و برگزارکنندگان سیوپنجمین فیلمهای جشنواره کودکان و نوجوانان سیاست سکوت را ترجیح داده است.
«طی این سالها کار فرهنگی انجام نشده است، ما باید برنده جنگ رسانهای باشیم»؛ این موضوع بارها از طرف مقام معظم رهبری مورد تاکید قرار گرفته است.
کار فرهنگی یعنی مقابله با تهاجمی باشد که در فیلمهای کودک و نوجوان علیه نسل جدید وجود دارد.
در هالیوود به دلیل نداشتن قهرمان واقعی قهرمان ساختگی و رویایی میسازند، اما در ایران با وجود قهرمانان اسطورهای و شهدا حتی سالی یک فیلم کودک درباره این قهرمانان ساخته نمیشود.
کار فرهنگی این نیست که سالنهای دخترها و پسرهای کودک و نوجوان که داوری آثار جشنواره را بر عهده دارند، از هم تفکیک کنند و اتفاقا موجب ایجاد دوقطبی و حساسیتای بیهوده شوند، کار فرهنگی این است که فیلمهای و ویدئوهایی بسازیم و نمایش دهیم، که بتواند بیانگر سیاست های نظام، مظلومیت غزه و افغانستان و اتفاقات و پیشرفتهای کشور باشد نه اینکه به سادگی از کنار چنین موضوعات مهمی عبور کنند.
انتهای پیام/