کشورهای اروپایی شهروندان خود را سرکوب میکنند/فرانسه و آلمان در فهرست سرکوبگران
پائول گاتفرید استاد بازنشسته دانشگاه الیزابت تاون در یادداشتی با عنوان "فکر میکنید اروپای شرقی اقتدارگرا است؟ آلمان و فرانسه را امتحان کنید" که در امریکن کانزرویتیو منتشر شد، به موضوع بحث برانگیز سرکوب روزافزون در دولتهای به اصطلاح لیبرال غربی پرداخته است.
به گزارش گروه بین الملل ، پائول گاتفرید استاد بازنشسته دانشگاه الیزابت تاون در یادداشتی با عنوان "فکر میکنید اروپای شرقی اقتدارگرا است؟ آلمان و فرانسه را امتحان کنید" که در امریکن کانزرویتیو منتشر شد، به موضوع بحث برانگیز سرکوب روزافزون در دولتهای به اصطلاح لیبرال غربی پرداخته است.
در این یادداشت آمده است: براساس آخرین مطالعات و بررسیها قدرتهای غربی لیبرال طرفدار آزادی بیان بیش از همسایگان غیر لیبرال خود اقدام به سرکوب میکنند.
قرار گرفتن کشورهای اروپای شرقی به ویژه لهستان و مجارستان در زمره رژیمهای ملی گرای اقتدارگرا همواره بحث داغی بوده که توجه مشتاقانه رسانههای چپگرا مانند نیویورک تایمز، واشنگتن پست و نیویورک ریویو آو بوک را به خود جلب کرده و با واکنش شدید جمهوری خواهان واشنگتن به ویژه AEI و موسسه هریتیج همراه شده است. این دو در بیانیههایی از مسیر هویت گرایی و ضدیت با لیبرالیسم که درحال حاضر مجارستان، لهستان و احتمالا اتریش و ایتالیا را تحت تاثیر قرار داده، ابراز نگرانی کردند. به عبارت دیگر از این منظر دیگر کشورهای اروپای غربی از سوی آمریکا به چشم دوستان سیاسی و شرکای اقتصادی دیده میشوند.
گاتفرید با ذکر این زمینه توجه را به بررسی پژوهش اخیر Libertex فرانسه که درباره آزادی تبادل اطلاعات در کشورهای مختلف اروپایی انجام شد، جلب میکند. این پژوهش تطبیقی که معیارهای متعددی از جمله فقدان نسبی قوانین اظهارات نژادپرستانه و ناشی از نفرت، سیستم قضایی بیطرف (غیر سیاسی)، تمایل یا عدم تمایل دولتها به درخواست گوگل و فیس بوک برای سانسور افکار غیرقابل قبول سیاسی (عملی که در اروپای غربی تقریبا همیشه حق را هدف قرار میدهد)، تعداد آژانسهای خبری و امکان برگزاری بحث بدون سانسور دولتی را بررسی کرد، کشورهای اروپایی را از لحاظ باز بودن در مقابل دیدگاههای سیاسی مخالف آزمود.
نکته قابل تامل جایگاهی است که فرانسه و آلمان در این نظرسنجی توانستند به خود اختصاص دهند. بر این اساس فرانسه حتی در جایگاهی پایینتر از برخی کشورهای اروپای شرقی که همواره با اقتدارگرایی متهم میشوند مانند مجارستان قرار میگیرد. آلمان هم با توجه به میزان نظارت دولتی ضد فاشیستی و استفادهاش از قوانین برای سرکوب مخالفان سیاسی جایگاه بهتری کسب نکرده است.
گاتفرید پیشنهاد میدهد برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رسوایی فقدان دموکراسی در آلمان مقاله وی با عنوان "مرگ عجیب مارکسیسم اروپایی" که اخیرا بازنشر شده، مطالعه شود.
این نظرسنجی که طبقه بندی واقع بینانهای از آزادی بیان را ارائه میدهد، نشان میدهد که کشورهای اروپای غربی به ویژه فرانسه به سمت مهندسی اجتماعی در حال حرکت هستند. آلمان و فرانسه دارای قوانین سختگیرانهای درباره اظهارات ناشی از تنفر هستند. دولتهای فرانسه و آلمان اگرچه منتقدان مهاجرت را به دلیل ارتکاب جرایم ناشی از تنفر به شدت تحت تعقیب قرار میدهند، در عین حال، این افراد را تحسین کرده و تحریمهایی علیه فعالان مسلمان در نظر میگیرند. رسانههای همسو با این دولتها نیز مجدانه در گسترش حملات کلامی یا فیزیکی افراط گرایانه در جمعیت بومی اروپا تلاش میکنند.
این واقعیت آشکار در کشورهای اروپای غربی وجود دارد که آزادترین کشورها از لحاظ آزادی بیان به آن حدی که مدعی هستند، آزاد نیستند. حتی دولتهای این کشورهای آزاد گاهی با کسانی که برای ساختن یک جامعه چندفرهنگی تلاش میکنند، رفتار سرکوبگرانهای دارند.
گاتفرید نقطه ضعف پژوهش Libertex را تعیین معیارهایی مانند تعدد آژانسهای خبری میداند. زیرا وجود آژانسهای خبری متعدد از دیدگاه وی دال بر آزادی بیان نیست. زیرا ضمن این که کشورهای کوچک نیازی به خبرگزاریهای متعدد ندارند، وجود رسانههای متعدد در کشورهای بزرگ هم در سایه عدم تمایل خبرگزاریها به تنوع اندیشه قرار میگیرند. بنابراین باید بیش از هر چیز به رفع سانسور در این کشورها توجه داشت تا نظرات متنوعی را به مخاطب بتوان ارائه کرد. کاری که اکنون از سوی مدیران گوگل و فیسبوک متاسفانه انجام نمیشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *