صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

اعتراض به خشونت علیه زنان بومی در غرب آمریکا

۱۳ شهريور ۱۴۰۲ - ۰۷:۰۰:۰۱
کد خبر: ۴۷۳۲۰۱۵
دسته بندی‌: حقوق بشر ، عمومی
موتورسواران در آمریکا به صورت نمادین به یاد زنان بومی مفقود و کشته شده از بخش‌هایی از غرب این کشور عبور می‌کنند.

خبرگزاری میزان - موتور‌سواران گروه پزشکی مدیسین ویل رایت در آمریکا برای محکوم کردن قتل زنان و به یاد «زنان بومی مفقود شده و به قتل رسیده»، از بخش‌هایی از این کشور عبور می‌کنند.

به گزارش «لوموند»، مانند هر سال، موتور سواران گروه پزشکی مدیسین ویل رایت به یاد زنان بومی مفقود و کشته شده و زنان بومی که بدون هیچ ردی ناپدید شدند، از غرب آمریکا عبور می‌کنند.

این گزارش می‌گوید قتل زنان و قاچاق انسان در آمریکا در جریان است و تحقیقات در این باره وجود دارد، اما چندان موفقیت آمیز نیست.

کاپیتان شلی دنی، از طرف کسانی که خواستار عدالت هستند، می‌گوید: «بدون جسد، بدون جرم»

لاکی لیندا و ژاکلین، از سن دیه‌گو در کالیفرنیا به راه افتادند؛ شلی دنی از فینیکس آریزونا وارد شد و لوری تسوسی از مونتانا به آن‌ها پیوست؛ این کاروان به سمت استورگیس، داکوتای جنوبی در حرکت است.

بومیان با بند‌های قرمز و مشت‌های برافراشته به راه افتادند تا راه را برای این افراد روی دو چرخ، باز کنند.

شلی دنی که در کودکی بین یک مادر و پدر سفیدپوست سرگردان بود، اکنون یک متخصص طب سوزنی در فینیکس است.

وی در سال ۲۰۱۹، انجمنی را در ایالت لاکوتا برای مبارزه با قانون سکوت در قبایل تأسیس کرد.

به گفته دنی، «زنان سرنوشت خود را پذیرفته بودند»، گویی خشونت بخشی از دنیای بومیان است.

بومیان کشته و ناپدید شده در آمریکا

در طول چند سال گذشته در آمریکا بالاخره به موضوع هزاران بومی آمریکایی مفقود و کشته‌شده توجه شد و این موضوع در قالب گزارش‌هایی منتشر شد.

براساس بررسی‌های انجام شده از هر سه زن سرخپوست آمریکایی و بومی آلاسکا یک نفر مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است؛ این رقم بیش از ۲ برابر بیشتر از میانگین زنان سفیدپوست قربانی خشونت جنسی است.

در عین حال، به گفته مطالعه یک سازمان بین‌المللی در مورد خشونت جنسی علیه زنان بومی در آمریکا، میزان زنان بومی مواجه با خشونت جنسی با توجه به شکاف‌های موجود در جمع آوری داده‌ها، کم‌تر از حد واقعی است؛ سازمان مذکور از دولت آمریکا خواست تا به اپیدمی تجاوز جنسی علیه زنان بومی رسیدگی کرده و صلاحیت قبایل را برای رسیدگی به جنایت‌های رخ داده در سرزمین‌های بومی بازگرداند؛ چراکه مشخص شده که سیاست فدرال برای محافظت از امنیت زنان بومی کافی نیست.

این بررسی همچنین توضیح می‌دهد که چگونه تعداد بالای تجاوز‌های جنسی توسط پلیس قبایل، مراقبت‌های بهداشتی و دیگر خدمات حمایتی دولت آمریکا که منابع کافی در اختیار ندارد، تشدید شده است.

براساس بررسی مذکور، در حالی که میانگین ملی برای حضور افسران پلیس، یک افسر پلیس به ازای هر ۲۸۶ نفر است، در سرزمین‌های بومی میانگین یک افسر برای ۵۲۴ نفر است.

از سوی دیگر، قتل سومین دلیل مرگ‌و‌میر زنان بومی در آمریکاست و آنها در قیاس با دیگر زنان با نرخ بسیار بالاتری کشته می‌شوند.

بر اساس گزارش سرویس تحقیقات کنگره آمریکا در ژانویه ۲۰۲۲، بیش از ۸۲ درصد از مردان و زنان بومی سرخپوست آمریکا و آلاسکا در طول زندگی خود تجربه قربانی خشونت شدن را دارند؛ بر اساس گزارش مرکز ملی اطلاعات جرائم، دست‌کم ۹ هزار و ۵۷۵ مورد مفقودی در سال ۲۰۲۰ گزارش شده است.

دولت فدرال آمریکا در نتیجه نزدیک به ۴۰۰ معاهده‌ای که دولت‌های این کشور با قبایل بومی آن از سال ۱۷۸۷ امضا و تعهد کردند که حافظ جان بومیان باشند، مسئول بررسی جنایت‌های بزرگ در این زمینه است؛ با وجود این، گزارش وزارت دادگستری این کشور نشان می‌دهد که دادستان‌های آمریکایی در سال ۲۰۱۸ از رسیدگی به ۴۰ درصد از پرونده‌های مربوط به بومیان با ادعای نبود شواهد کافی خودداری کردند.

اگرچه تعداد واقعی افراد بومی ناپدید و کشته‌شده در آمریکا هنوز مشخص نیست، اداره امور سرخپوستان می‌گوید هزار و ۵۰۰ مفقود بومی آمریکایی و بومی آلاسکا در پایگاه اطلاعات مرکز ملی اطلاعات جرایم FBI وجود دارد؛ ضمن این که حدود ۲ هزار و ۷۰۰ مورد قتل بومیان به دولت گزارش شده است.

اداره امور بومیان آمریکا همچنین می‌گوید که ۴ هزار و ۲۰۰ پرونده افراد کشته و ناپدیدشده حل‌نشده باقی‌مانده است.

همه این عدد‌ها و رقم‌ها با توجه به در نظر داشتن موارد بی‌شمار گزارش نشده تنها نوک کوه یخ هستند.

انتهای پیام/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *