هر چه عیب و نقص و مشکل هست ساخت کارخانۀ وجود خود انسان است

 به گزارش گروه فرهنگی ؛ به نقل از  روابط عمومی دار العرفان ،استاد حسین انصاریان در سخنرانی خود در حسینیه آیت الله علوی بروجردی (ره)، اظهار داشت: پیامبر (ص) در موعظه‌ای به اهل ایمان تأکید می‌کنند که همواره اهل ذکر و به یاد خداوند باشید، چون فردای قیامت که خدا را ملاقات می‌کنید، محبوب‌تر از ذکر او نخواهید دید.

به دستورات قرآن در اخلاق، رفتار، کردار و کسب و کار عمل کنید

وی ادامه داد: ذکر پروندۀ بسیار مفصل و مصادیق متعددی در قرآن و روایات دارد. یک معنای ذکر کل قرآن مجید است «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون» (حجر، ۹) بدین معنا که دائم با قرآن زندگی کنید، دائم زندگی خود را با قرآن کریم هماهنگ کنید، به دستورات قرآن در اخلاق، رفتار، کردار و کسب و کار عمل کنید. یک مصداق ذکر در جلد اول کتاب شریف «کافی» از اهل بیت (ع) آمده که فرمودند: «نحن الذکر» ذکر الله ماییم، چون همۀ شئون اهل بیت (ع) یادآور پروردگار مهربان عالم است. اهل ذکر باشید یعنی مطیع و پیرو اهل بیت باشید.

ذاتی که عیب و نقصی ندارد، منبع کل کمالات و خیر مطلق می‌شود

استاد اخلاق حوزه‌های علمیه در مقوله ذکر، به یکی از اذکار نماز اشاره و خاطرنشان کرد: یکی از اذکار نماز «سبحان الله» است که گفتن آن هم در رکوع و هم در سجود واجب است، «سبحان الله» یعنی وجود مقدس پروردگار از هر عیب و نقصی پاک است، یعنی در حضرت او یک عیب و یک نقص وجود ندارد. ذاتی که عیب و نقصی ندارد، منبع کل کمالات و خیر مطلق می‌شود.

هر خیر و خوبی که به انسان می‌رسد از جانب خداست

مبلغ عرصه بین الملل گفت: شاید این سؤال برای برخی که اهل نماز هستند، پیش بیاید که چرا با اینکه به خیر مطلق خداوند اقرار می‌کنند در زندگی آن‌ها مشکل، عیب و نقص وجود دارد؟! یک آیۀ قرآن جواب این مسئله را داده، در این آیه آمده است: بندۀ من! «ما أَصابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ» هر چه خیر و خوبی که به تو می‌رسد «فَمِنَ اللَّهِ» از سوی من است؛ چون آنجا عیب وجود ندارد که عیب به من اصابت کند، نقص وجود ندارد که به من برسد، هر چه از او صادر می‌شود خیر است، پس هر چه خیر و خوبی به انسان می‌رسد از جانب خداست. «و ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِک» (نسا، ۷۹)، اما هر چه عیب و نقص و ضرر و زیان و خسارت و شرّ و بدی و بلا به انسان می‌رسد تولیدش کار خود اوست. انسان باید بگردد ببیند این گره‌ای که در زندگی او افتاده علتش چیست، چه عیبی، نقصی و کمبودی است و آن را درمان کند؛ آن وقت آن شرّ رد می‌شود و جایش را می‌دهد به خیری که خداوند به طرف او می‌فرستد.

هر چه عیب و نقص و مشکل هست ساخت کارخانۀ وجود خود انسان است

استاد انصاریان در پاسخ به اینکه باید چگونه با مشکلات زندگی برخورد کرد؟ اظهار کرد: صدوق (ره) کتابی دارد به نام «علل الشرایع» که خیلی خواندنی و جالب است، کل این کتاب قال الصادق (ع) و قال الباقر (ع) و قال امیرالمؤمنین (ع) و قال الحسن (ع) و قال الحسین (ع) است یعنی از خودش یک کلمه در این کتاب حرف ندارد. در این کتاب به نقل از اهل بیت (ع) آمده است: هر چه عیب و نقص و مشکل است ساخت کارخانۀ وجود خود انسان است، خودتان را اصلاح کنید دیگر عیبی، نقصی و مشکلی در زندگی نمی‌بینید؛ اگر اعضای خانواده و اطرافیان برای شما مشکلی ایجاد کردند، این مشکل برای شما ابتلا و امتحانی الهی است، در این زمان هم باید تلاش کنید نمره قبولی از پیشگاه خداوند کسب کنید، باید متوجه باشید چگونه با مشکلاتی که دیگران برایتان می‌سازند برخورد کنید که نمره بگیرید. پروردگار عالم پیش آمدی خارج از وجود بنده اش برای بنده اش پیش نمی‌آورد مگر اینکه برایش پاداش گذاشته باشد.

هر انسانی ریشه مشکل و عیب را در درون خود شناسایی کند

نویسنده کتاب ارزشمند «عناصر شخصیت انسان» ضمن تأکید بر ریشه شناسی مشکل و عیب هر انسانی در درون خود، به نمونه‌ای اشاره کرد و گفت: به نقل صدوق (ره)، امام باقر (ع) می‌فرماید: دو برادر که مشکل داشتند، خدمت مسیح آمدند، امر شد به دعا کردن، این‌ها هم رفتند. یکی از آن‌ها نیمۀ شب بلند شد و یک ناله‌ای زد و اتصالی به محبوب پیدا کرد و مشکل حل شد؛ اما یکی دیگر چهل شبانه روز دعا و گریه کرد و مشکل حل نشد. هر دو برادر پیش مسیح آمدند و گفتند: ما دو برادر چه فرقی با هم داریم؟ هر دو دین داریم، هر دو اهل نمازیم، هر دو اهل روزه ایم، چطور دعای برادرم یک شب مستجاب شد و من چهل شب است ناله می‌زنم خدا گوش به ما نداد؟ مسیح فرمود: من باید از خود خدا بپرسم. خدایا! دعای این چهل شبانه روز است چرا مستجاب نشده؟ خطاب رسید: مسیح این آدم در نبوت تو شک دارد، با این همه معجزاتی که داری هنوز می‌گوید این از جانب خدا پیغمبر هست یا ادعای خودش است؟ این قلبی که پر از آلودگی شک است صدایش به من نمی‌رسد که مستجاب کنم.

مبلغ عرصه بین الملل ادامه داد: رسول خدا در روایتی می‌فرمایند: «تخلقوا باخلاق الله» خدا بی عیب و نقص است، شما هم تا می‌توانید خودتان را از عیب و نقص خالی کنید. خداوند در سورۀ مبارکۀ روم می‌فرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّه» (روم، ۳۰) هر انسانی را که من آفریدم، گِلش را بر مبنای بی عیب بودن و بی نقص بودن آفریدم، پاک وارد دنیا کردم، شما هم باید پاک خارج شوید. این میان مواظبت نمی‌کنید آلودگی پیدا می‌کنید، می‌توانید هم آلوده نشوید، نه اینکه معصوم شوید، ولی در حد خودتان می‌توانید از خیلی از این آلودگی ها، عیوب و نقایص معمولی پاک شوید.

وی به ذکر دیگری اشاره و خاطرنشان کرد: یک ذکر دیگر، نماز است «فَاسْعَوْا إِلى ذِکْرِ اللَّه» (جمعه، ۹) کوشش و سعی کنید به سوی ذکر الله حرکت کنید. کل پیکرۀ نماز طبق نگاه پروردگار ذکر است و خود نماز هم غیر از اینکه ذکر است، ایجاد ذکر هم می‌کند. موسی بن عمران (ع) جوان است و وارد کوه طور می‌شود، اولین بار صدای پروردگار را مستقیم می‌شنود «إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی» این اولین حرفی است که موسی شنید، «وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» (طه، ۱۴) در حقیقت اولین صدای پروردگار دربارۀ توحید و نماز است. «إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی» موسی بعد از توحید من، نماز را اقامه کن.

انسان با ذکر به فلاح می‌رسد

استاد انصاریان در پاسخ به اینکه چرا نماز این قدر مهم است؟ گفت: «لِذِکْرِی»، چون نماز، گفتار با خداست. یک معنی ذکر سخن گفتن و معنی دیگر توجه قلب می‌باشد لذا خود نماز هم یک ذکر است. انسان با ذکر همیشگی به فلاح می‌رسد؛ فلاح یعنی موانع را برطرف کردن و رسیدن به حیات بی مرگ، عزت بی ذلت، علم بی جهل و نعمت بی نقمت که این چهارتا برای اهل ذکر در بهشت تحقق پیدا می‌کند. حیات بی ذلت و علم بی جهل خیلی واقعیات مهمی است که پروردگار بر اساس ذکر به ذاکر می‌دهد.

انتهای پیام /