بلاتکلیفی ادامه‌دار پناهجویان افغانستان در کشورهای غربی
اشغالگری آمریکا در سطوح مختلف برای شهروندان افغانستانی پیامد‌های بسیاری را به همراه داشته است.
خبرگزاری میزان - دولت وقت افغانستان ۲ سال پیش سقوط کرد و آمریکا در اقدامی آشفته و پر از جنجال از این کشور خارج شد، واشنگتن عجله کرد تا آمریکایی‌ها و متحدان افغانستانی خود را از این کشور تخلیه کند.
به گزارش پایگاه «ووکس»، اما همه کسانی که باید سوار هواپیما می‌شدند و این کشور را ترک می‌کردند موفق به انجام این کار نشدند؛ آمریکا ۱۲۰ هزار نفر را در ۲ هفته پر هرج و مرج جابجا کرد.
حدود ۷۸ هزار نفر افغانستانی بودند که به عنوان بخشی از عملیات استقبال از متحدان وارد آمریکا شدند؛ آن‌ها بررسی و غربالگری شدند و هفته‌ها، گاهی ماه‌ها، در پایگاه‌های نظامی آمریکا ماندند، قبل از اینکه در جوامع سراسر این کشور مستقر شوند به بیشتر این مهاجران آزادی مشروط بشردوستانه، یک وضعیت موقت ۲ ساله، اعطا شد.
۲ سال بعد، بیشتر این مهاجران افغانستانی هنوز در آزادی مشروط هستند و وضعیت آن‌ها در هاله‌ای از ابهام مانده است؛ این وضعیت شامل هزاران افغانستانی می‌شود که از نیرو‌های آمریکایی یا سفارتخانه‌ها حمایت می‌کردند.
قانون تعدیل افغانستان
یک راه حل بسیار ساده برای همه این مشکل وجود دارد؛ «قانون تعدیل افغانستان». این قانون به متحدان افغانستانی در آمریکا راه روشنی برای اقامت دائم قانونی می‌دهد، آمریکا قبلاً این نوع قوانین را با قاعده‌مندی تصویب می‌کرد و مهم‌ترین آن در دهه ۱۹۷۰ برای ده‌ها هزار نفر پس از جنگ ویتنام بود.
قانون تعدیل افغانستان از حمایت دو حزبی قوی در هر ۲ مجلس کنگره و ائتلاف متنوعی از حامیان، از گروه‌های افغانستانی گرفته تا حامیان مهاجرت و گروه‌های کهنه‌سربازان و مقام‌های ارشد سابق امنیت ملی و نظامی برخوردار است و این موضوع به طور سنتی از حمایت عمومی گسترده نیز برخوردار بوده است.
با این حال، قانون تعدیل افغانستان در کنگره مانده است؛ بیش از یک سال است که همین طور بوده و افغانستانی‌ها را در یک وضعیت نامعلوم دائمی قرار داده است.
با این وجود، دولت آمریکا ناتوانی آشکاری در اجرای این وعده نشان داد که به نوعی داستان افغانستان برای آمریکا است.
بلاتکلیفی بی‌پایان
این بلاتکلیفی است که بسیاری از افغانستانی‌ها در آن گرفتار شده‌اند؛ پس از تخلیه کابل، دولت آمریکا برآورد کرد که حدود ۴۰ درصد از مهاجران افغانستانی واجد شرایط دریافت ویزا‌های ویژه مهاجرت هستند، این برنامه مسیری را برای اقامت دائم فراهم می‌کند، اما طولانی و کند است.
با این وجود طبق یک گزارش ماه ژوئن، تا سال ۲۰۲۲، میانگین زمان پردازش در این برنامه ۶۲۸ روز بود، اگرچه وزارت خارجه آمریکا مدعی است که اکنون حدود ۳۱۴ روز است.
بر اساس داده‌های خدمات شهروندی و مهاجرت آمریکا، از ماه می سال ۲۰۲۳، در تمام دسته‌های مهاجران افغانستانی، حدود ۲ هزار و ۵۰۰ نفر پناهندگی دریافت کردند و حدود ۵ هزار و ۶۰۰ نفر برای کارت اقامت تایید شدند.
این رقم حدود ۸ هزار نفر از مجموع ۷۸ هزار شهروند افغانستانی است که ۲ سال پیش با وعده‌های آمریکا کشور خود را ترک کردند.
تغییرات مهاجرتی آمریکا در طول تاریخ
آمریکا به طور دوره‌ای در طول تاریخ تغییرات مهاجرتی را به تصویب رسانده است و از مردمی - کوبائی‌ها در سال ۱۹۶۶، نیکاراگوئه‌ای‌ها و سایر آمریکایی‌های مرکزی در دهه ۱۹۹۰ - که در صورت بازگشت به سرزمین‌های خود با خطر بزرگی مواجه می‌شدند، حمایت می‌کند.
فهرست شکست‌های آمریکا در افغانستان، تحت مدیریت چندگانه جمهوری‌خواه و دموکرات، فهرستی بسیار طولانی است، اما در ابتدایی‌ترین سطح، آمریکا یک جنگ ۲۰ ساله را به راه انداخت و بسیاری از افغانستانی‌های محلی را در این تلاش به خدمت گرفت.
آمریکا همچنین وعده‌هایی داد اما کسانی که در کنار آمریکا جنگیدند و اولویت‌های سیاست واشنگتن را ترویج کردند، افشا شدند و در خطر افتادند بدون آنکه حمایتی از آن‌ها صورت بگیرد.
این استدلال‌های کاملا ساده هنوز به سیاست تبدیل نشده‌اند؛ برخی از مدافعان و کارشناسان معتقدند که این به این دلیل است که پاسخگویی ۲ حزبی در مورد جنگ در کل افغانستان بسیار اندک است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *