نیجر روی خط ناآرامی/از کمربند کودتا در مرکز آفریقا چه می‌دانیم
کودتای نیجر نهمین کودتا یا تلاش برای تصاحب قدرت در بیش از ۳ سال گذشته در غرب و مرکز آفریقاست.
خبرگزاری میزان - کارشناسان معتقدند که کودتای نظامی در نیجر، مستعمره سابق فرانسه، سیزدهمین تلاش برای سرنگونی یک دولت در آفریقا از سال ۲۰۲۰ را رقم زده است؛ ۱۰ مورد از این تلاش‌ها به موفقیت رسیده است.
توضیح مختصر حجم عظیم کودتا‌ها در منطقه ساحل آفریقا دشوار است.
برخی به وجود گروه‌های شبه‌نظامی، فساد و فقر اشاره می‌کنند که می‌توان آن را با میراث استعماری فرانسه مرتبط کرد، و همچنین برخی به معرفی ایده یک نخبه سیاسی که از سوی ارتش قدرت می‌گیرد، اما محافظت نمی‌شود، اشاره می‌کنند.
کودتای نیجر نهمین کودتا یا تلاش موفق برای تصاحب قدرت در بیش از سه سال گذشته در غرب و مرکز آفریقا است، منطقه‌ای که در دهه گذشته گام‌هایی برداشته بود تا شهرت خود را به عنوان «کمربند کودتا» از بین ببرد.
بورکینافاسو
به گزارش «رویترز»، ارتش بورکینافاسو «روچ کابوره»، رئیس جمهور این کشور را در ژانویه ۲۰۲۲ به دلیل ناتوانی در مهار خشونت توسط شبه نظامیان تروریست برکنار کرد.
«پل هانری دامیبا»، فرمانده کودتا، متعهد شد که امنیت را به این کشور بازگرداند، اما حملات تشدید شد و روحیه نیرو‌های مسلح را تضعیف کرد و به کودتای دوم منجر شد، ۸ ماه بعد، «ابراهیم ترائوره»، رئیس کنونی حکومت، قدرت را در سپتامبر به دست گرفت.
مالی
گروهی از فرماندهان نظامی مالی به فرماندهی «آسیمی گویتا»، «ابراهیم بوباکار کیتا»، رئیس جمهور این کشور را در آگوست ۲۰۲۰ برکنار کردند.
این کودتا به دنبال اعتراضات ضددولتی به دلیل وخامت اوضاع امنیتی، رقابت‌های انتخاباتی قانونگذاری و اتهامات فساد انجام شد.
تحت فشار همسایگان مالی در غرب آفریقا، حکومت نظامی موافقت کرد که قدرت را به یک دولت موقت به ریاست غیرنظامیان که وظیفه نظارت بر انتقال ۱۸ ماهه به انتخابات دموکراتیک در فوریه ۲۰۲۲ را بر عهده داشت، واگذار کند.
اما فرماندهان کودتا با رئیس جمهور موقت درگیر شدند و کودتای دوم را در ماه می ۲۰۲۱ طراحی کردند.
«گویتا» که به عنوان معاون رئیس جمهور موقت خدمت کرده بود، به ریاست جمهوری ارتقا یافت.
چاد
ارتش چاد در آوریل ۲۰۲۱ پس از کشته شدن «ادریس دبی»، رئیس جمهور این کشور در میدان جنگ هنگام بازدید از نیرو‌هایی که با شورشیان در شمال می‌جنگیدند، قدرت را به دست گرفت.
طبق قانون چاد، رئیس پارلمان باید رئیس جمهور می‌شد اما یک شورای نظامی وارد عمل شد و پارلمان را به نام تضمین ثبات منحل کرد.
«مهامت ادریس دبی»، پسر «ادریس دبی» به عنوان رئیس جمهور موقت منصوب شد و وظیفه نظارت بر انتقال ۱۸ ماهه به انتخابات را بر عهده گرفت.
انتقال قدرت بر خلاف قانون اساسی به شورش‌هایی در پایتخت منجر شد که از سوی ارتش سرنگون شد.
گینه
«مامدی دومبویا»، فرمانده نیرو‌های ویژه گینه «آلفا کاند»، رئیس جمهور این کشور را در سپتامبر ۲۰۲۱ برکنار کرد.
یک سال پیش از آن، «کاند» قانون اساسی را تغییر داده بود تا محدودیت‌هایی را که مانع از حضور او برای سومین دوره انتخابات می‌شد، تغییر دهد و این موضوع شورش‌هایی گسترده را به راه انداخت.
«دومبویا» رئیس جمهور موقت شد و وعده داد ظرف ۳ سال حکومت طی یک انتخابات دموکراتیک منتقل شود.
حکومت نظامی از آن زمان پیشنهاد داده است که انتقال ۲۴ ماهه را در ژانویه ۲۰۲۳ آغاز کند، اما احزاب مخالف می‌گویند که برای ایجاد نهاد‌ها و نقشه راه برای بازگشت به حاکمیت قانون اساسی کار چندانی انجام نشده است.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *