دارین‎گپ؛ جهنم ساخته شده از سیاست‌های ضد مهاجرتی آمریکا

خبرگزاری میزان – جنگل «دارین گپ» به مساحت ۱۰۶ کیلومتر بین پاناما و کلمبیا قرار دارد؛ هزینه‌های بالای جاده‎سازی، نگرانی‌های زیست محیطی ناشی از جاده‎سازی و عدم اجماع سیاسی برای این اقدام سبب شده تا این منطقه هیچ جاده ارتباطی نداشته باشد.

بکر ماندن این منطقه همان قدر که مهاجران و پناهجویان در مسیر آمریکا را از تعقیب پلیس حفظ می‌کند، به همان اندازه آن‌ها را در معرض خطر موجودات و حیوانات خطرناک در یکی از وحشی‌ترین مکان‌های روی کره زمین و گرفتار شدن در باند‌های قاچاق انسان قرار می‌دهد.

سختگیرانه‌تر شدن سیاست‌های مهاجرتی آمریکا مهاجران و پناهجویان را ناچار به قدم گذاشتن در مسیر‌های مخاطره آمیز مهاجرت از جمله «دارین گپ» کرد؛ در سال‌های اخیر بخش‌هایی از این جنگل به محل وقوع فجایع انسانی تبدیل شده‎اند.

دارین گپ؛ جهنم سیاست‌های مهاجرتی آمریکا

«دارین گپ» تنها مسیر زمینی است که آمریکای مرکزی و جنوبی را به هم متصل می‌کند؛ در طول چند سال گذشته، به دلیل سرکوب دیگر مسیر‌های مهاجرت هوایی و دریایی به آمریکا، این مکان به یک نقطه ترانزیت پیشرو برای مهاجران و پناهجویان به آمریکا تبدیل شده است.

مهاجران و پناهجویان در این سفر زمینی با چالش‌های زیادی از جمله قرار گرفتن در معرض بیماری و خشونت توسط گروه‌های تبهکار مواجه هستند.

بر اساس اعلام دولت پاناما، بیش از ۲۴۸ هزار مهاجر از جمله بیش از ۴۰ هزار کودک در سال ۲۰۲۲ از «دارین گپ» عبور کردند؛ این در حالی است که در یک دهه پیش سالانه چند صد نفر این مسیر را برای مهاجرت به اروپا انتخاب می‌کردند.

از آغاز سال ۲۰۲۳ نیز ۴۰۰ هزار مهاجر از «دارین گپ» عبور کردند که رکورد بسیار بالایی محسوب می‌شود؛ این در حالی است که در طول مسیر، قاچاقچیان و گروه‌های جنایتکار اغلب از مهاجران اخاذی و به آن‌ها تجاوز جنسی می‌کنند.

مدیر منطقه‌ای آمریکای لاتین و کارائیب در صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) در اکتبر ۲۰۲۱، گفت: در اعماق جنگل، سرقت، تجاوز و قاچاق انسان به اندازه حیوانات وحشی، حشرات و کمبود مطلق آب آشامیدنی خطرناک است؛ هفته به هفته، کودکان بیشتری در این سفر خطرناک می‌میرند، والدین خود را از دست می‌دهند یا از بستگان خود جدا می‌شوند.

«یونیسف» تخمین می‌زند که نیمی از کودکانی که در سال ۲۰۲۲ عبور کردند، زیر پنج سال سن داشتند و دستکم هزار نفر از آن‌ها بدون همراه بودند.

محیط زیست یک چالش به همان اندازه بزرگ است؛ «دارین گپ» یکی از مرطوب‌ترین مناطق جهان است و بارندگی‌های مکرر می‌تواند باعث رانش زمین در مناطق کوهستانی شود و دمای هوا در این منطقه می‌تواند به ۹۵ درجه فارنهایت (۳۵ درجه سانتیگراد) با رطوبت بالا برسد و تشنگی و گرسنگی مداوم را تشدید کند.

به جز خدمات مرزی ملی پاناما، هیچ نیروی پلیسی در این منطقه وجود ندارد و هیچ جاده رسمی وجود ندارد.

بر اساس گزارش سازمان بین‎المللی مهاجرت، دستکم ۳۶ نفر در تلاش برای عبور از «دارین گپ» در سال ۲۰۲۲ جان خود را از دست دادند، اگرچه رقم واقعی احتمالا بسیار بیشتر است؛ به گزارش سازمان بین المللی مهاجرت سازمان ملل (IOM) دستکم ۱۳۷ مهاجر شامل دستکم ۱۳ کودک جان خود را در «دارین گپ» از دست داده یا ناپدید شده اند.

یک تیم پزشکی قانونی گروهی متشکل از ۱۵ مهاجر را در یک گور دسته‎جمعی دفن کردند.

«دارین گپ» گذشته از این که از زیرساخت‌ها بی‎بهره است، چالش‌های امنیتی را در خود جای داده است؛ مسیر‌های مهاجرت به شکلی ویژه توسط باند‌های جنایتکار کنترل می‌شوند.

روتوش یک جهنم

در حالی که آمار‌ها نشان دهنده رشد سود‌های سفر‌های ماجراجویانه در سراسر جهان هستند، سفر به دور افتاده‌ترین و غیرقابل دسترس‌ترین نقاط جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

پاناما که تاکنون از سوی آمریکا برای جلوگیری از عبور مهاجران از این منطقه تحت فشار قرار داشت، قصد دارد «دارین گپ» را به یک منطقه گردشگری و البته مقصد اصلی اکوتوریسم در آمریکای مرکزی تبدیل کند.

ناگفته پیداست که سهم سیاست‌های ضد مهاجرتی آمریکا در این تصمیم گیری پاناما چقدر است.

پاناما اکنون تبلیغاتی گسترده‌ را برای جذب گردشگران به «دارین گپ» انجام می‌دهد، اما در این تبلیغات خبری از بحران‌های انسانی نیست.

در حالی که سفر گردشگری به «دارین گپ» چند صد تا چند هزار دلار به ازای دریافت مراقبت‌های پزشکی، تلفن‌های ماهواره ای، تجهیزات مناسب و آشپز هزینه دارد، مهاجران غالبا به ازای پولی که به قاچاقچیان انسان پرداخت می‌کنند، امکانات کمتری دریافت می‌کنند.

یکی از پناهجویان می‌گوید که بیش از ۴ هزار دلار به یک راهنما پرداخت کرد تا او، چهار فرزند و مادر همسرش را به سلامت از «دارین‎گپ» عبور دهد، اما راهنما به جای محافظت به سبک گردشگری پس از ۲ روز آن‌ها را رها کرد و فقط پارچه‌های آبی بسته شده به درخت از سوی مهاجران قبلی سبب نجات جان آن‌ها شد.

انتقاد از استفاده گردشگری از دارین گپ

برخی از گروه‌های بشردوستانه مخالفت خود را با تبدیل «دارین گپ» به مقصد گردشگری ماجراجویانه اعلام کرده و می‌گویند که کج‎سلیقگی در این سفر‌ها که گویا آزمونی برای مهارت‌های بقا هستند، توجهات را از رنج‌های مهاجران منحرف می‌کنند.

سرپرست سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) در کلمبیا و پاناما، گفت: دارین گپ یک منطقه بحران انسانی است، نه مکانی برای تعطیلات.

کارشناسان هشدار دادند که تقاطع دو دنیای گردشگران و پناهجویان سوال‌های مهمی را درباره مسئولیت اخلاقی ایجاد کرده است.

کارشناس گردشگری در دانشگاه ایالتی «ماساچوست» تاکید دارد که مولفه‌های اخلاقی باید در گردشگری مورد توجه قرار بگیرند.

یک گردشگر که به «دارین گپ» سفر کرده، می‌گوید: نمی‌توانستم غذا را در دهانم بگذارم یا در اقامتگاهی که در برابر عوامل محیطی محافظت شده بود استراحت کنم، زیرا می‌دانستم که فقط چند صد متر پایین‌تر از مسیر، مادر و کودکی گرسنه هستند که شب را روی زمین برهنه نشسته‌اند و هیچ پناهی در برابر باران و حشرات ندارند.

انتهای پیام/