صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

مسلم ابن عقیل؛ عباس ثانی

۲۸ تير ۱۴۰۲ - ۱۹:۰۲:۰۰
کد خبر: ۴۷۲۴۵۳۹
بی‌شک اگر حضرت مسلم بن عقیل علیه‌السلام در کربلا می‌بود، جایگاهی چون حضرت عباس (ع) داشت. او به واقع یاری وفادار برای حضرت سیدالشهدا بود و به همین دلیل در آیین دهه اول محرم، روز اول این دهه را به نام ایشان نامگذاری کرده‌اند. 

مسلم یک علوی به تمام معنا بود که حتی در تنگنا و در حالی که می‌توانست در خانه هانی، عبیدالله ابن زیاد را به قتل برساند مرام علوی و خون هاشمی او اجازه این کار را نداد. 

او ترور و از پشت و ناگهانی شمشیر کشیدن را در مرام علی نمی‌دانست و یا وجود مهیا بودن شرایط، این کار را انجام نداد. 

او چون عمویش علی (ع) نماد مردانگی و شرافت بود و حضرت سیدالشهدا را قبل از رسیدن به کربلا دغدار غم خود کرد. 

هر ساله در سالروز شهادت این یار وفادار امام حسین(ع) مراسمی با عنوان مسلمیه در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی در شهرری برگزار می‌شود که این مراسم هر سال نسبت به سال قبل شکوه بیشتری پیدا کرده و عاشقان اهل بیت با شخصیت این شهید بزرگوار بیشتر آشنا می‌شوند. 

مسلم در روز عرفه و به دست ماموران عبیدالله به شهادت رسید و تن بی‌سر او از بام دارالعماره کوفه به پایین انداخته شد تا با ایجاد رعب و وحشت بیشتر در دل کوفیان آن‌ها را از همراهی با ابا عبدالله بترسانند. 

در شبیه‌خوانی یا تعزیه‌خوانی‌ها به این شخصیت برجسته در قائله کربلا بسیار پرداخته شده است، اما در حوزه هنر خصوصا تلویزیون و سینما جز چند اثر مانند «معصومیت از دست رفته» و «مختارنامه» به کارگردانی داود میرباقری از این سردار بنی‌هاشم حرف و سخنی به میان نیامده است. 

مسلم ابن عقیل یک شخصیت جذاب برای ساخت فیلم و سریال است که مانند سایر یاران امام حسین(ع) مغفول مانده و به آن پرداخته نشده است. پرداختن به این شخصیت بی‌شک می‌تواند نشانگر مرام علوی باشد که حتی در سخت‌ترین شرایط هم مروت و مرام را به همه چیز ترجیح داده است. 

امیدواریم که در آینده‌ای نزدیک با نگاه درست فرهنگی، مرام و مسلک اهل بیت بیش از گذشته به منصه ظهور گذاشته شود و فقط به چند خط یا چند صحنه از چنین افراد برجسته‌ای بسنده نشود.

انتهای پیام/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *