سرپرستی از کودکان معلول؛ خانواده‌های فرزندپذیر چه مسائل و دغدغه‌هایی دارند؟

خبرگزاری میزان - حدود ۴۰۰ خانواده از سراسر کشور سرپرستی کودکان معلول و نیازمند به پیگیری درمان را بر عهده گرفتند و اغلب این خانواده‌ها وضعیت اقتصادی متوسطی دارند و تعدادی از آن‌ها با وجود داشتن فرزند زیستی فرزند پذیر هستند.

در همین رابطه محمدرضا خاکی، یک از همین پدر فرزندپذیر و دارای ۴ فرزند که ۳ فرزندش به پیگیری درمان نیاز دارند، در گفت‌وگو با میزان در خصوص به سرپرستی گرفتن این فرزندان و مشکلاتی که در این مسیر با آن‌ها رو به رو است، گفت: این خواست خداوند که است که خانواده‌هایی همچون ما که نمی‌توانند صاحب فرزند زیستی شوند بتوانند با به سرپرستی گرفتن فرزندخوانده صاحب فرزند شوند.

وی در مورد روند بررسی پرونده پذیرش فرزند خوانده در دستگاه قضایی ضمن اشاره به اینکه بهتر است برای تسریع این موضوع رسیدگی به این پرونده‌ها در شعب جداگانه‌ای مورد بررسی قرار گیرد و برای رسیدگی به این مسئله شعبه ویژه‌ای در نظر گرفته شود، ادامه داد: هنگامی که پرونده پذیرش فرزندخوانده میان پرونده‌های دیگر از جمله طلاق و سایر مسائل قرار می‌گیرند روند رسیدگی به آن به کندی پیش می‌رود.

مطالبه مادی از سازمان بهزیستی و سایر دستگاه‌ها نداریم

این پدر فرزندپذیر با بیان اینکه خانواده‌های فرزندپذیر به هیچ عنوان مطالبه مادی از سازمان بهزیستی و سایر دستگاه‌ها ندارند، افزود: ما با علم و آگاهی این مسیر را انتخاب کردیم و معتقد نیستیم که کار خیر انجام دادیم اما حمایت از خانواده‌هایی که دارای فرزند معلول هستند باید از طریق پیگیری درمان فرزند و تامین تجهیزات مورد نیازی که به تنهایی قادر به تهیه آن‌ها نیستیم باشد، سازمان بهزیستی باید با تامین این تجهیزات حامی خانواده‌ها باشد.

فلیم‌ها و سریال‌هایی که در مورد فرزند خواندگی ساخته می‌شود واقعی نیستند 

خاکی با بیان اینکه ما در این راه امیدمان به خداست، اظهار کرد: سازمان بهزیستی کشور در رابطه با بعد فرهنگی فرزندپذیری اقدامات بسیاری را انجام داده، اما این مسئله هنوز جای کار دارد، فلیم‌ها و سریال‌هایی که در این مورد ساخته می‌شود واقعی نیستند و آن مسئله‌ای که ما به عنوان خانواده فرزند پذیر درگیرش هستیم به نمایش گذاشته نمی‌شود، اطلاعات خانواده‌ها از این موضوع کامل نیست از این مسئله ترس دارند و اغلب تصور می‌کنند برای پذیرش فرزند باید خانه داشته باشند و آن را به نام فرزند خوانده خود بزنند در حالی که این چنین نیست.

وی توضیح داد: بر طبق قانون این فرزندان از خانواده ارث نمی‌برند و خانواده‌های متقاضی به سرپرستی گرفتن باید برای آتیه تامین فرزند خوانده بنا به تعهد و یا وصیت نامه‌ای که در دفترخانه ثبت می‌شود یک سوم از اموال خود را به فرزندخوانده داده و یا از طریق بیمه عمر یا سرمایه‌گذاری آینده فرزند را تامین کنند.

مادر یک خانواده فرزندپذیر که دارای یک فرزند زیستی و یک فرزند خوانده معلول است نیز در گفت‌وگو با میزان عنوان کرد: ما خانواده‌های فرزند پذیر که سرپرستی فرزند معلولی را به به عده می‌گیریم انتظار همکاری از یک‌سری سازمان‌ها داریم تا برای مثال پزشکان و امکانات درمانی را به معرفی کنند که با سازمان بهزیستی همکاری دارند و ما بتوانیم از آن‌ها بهره‌مند شویم.

برخی خانواده‌های فرزند پذیر مجبور هستند خانه‌شان را برای تامین هزینه‌ها بفروشند

وی با بیان اینکه فرزندان معلول دارای هزینه‌های بسیاری هستند و برخی از این خانواده‌ها مجبور هستند خانه‌شان را برای تامین این هزینه‌ها بفروشند و در خانه کوچکتر زندگی کنند، افزود: ما با علم و آگاهی این اقدام را انجام دادیم و هیچ دستگاه دولتی هم انتظار کمک مادی نداریم.

این مادر در رابطه با تصمیمش برای به سرپرستی گرفتن فرزند معلول با وجود داشتن فرزند زیستی توضیح داد: قبل از این تصمیم با کودکان کوتاه قامت آشنایی نداشتم و اتفاقاتی در مسیر زندگی من موجب شد تا این تصمیم را بگیرم؛ من شاهد این موضوع بودم که خانواده‌هایی که فرزند کوتاه قامت دارند مایلند فرزندشان را به بهزیستی تحویل دهند و یا پیش از تولد آن را سقط کنند که از این مسئله بسیار آزرده خاطر شدم و تصمیم گرفتم اقدامی انجام دهم که خانواده‌ها به این باور برسند که کودکان کوتاه قامت هیچ مشکلی ندارند و تنها قدشان از سایر کودکان کوتاه‌تر است و اگر هم دچار مشکلات خاص خودشان هستند به امید خدا رفع می‌شود، این کودکان نباید از نعمت داشتن خانواده محروم شوند و به دلیل فرهنگ‌سازی در این مورد دخترم را به فرزندی قبول کردم که هیچ فرقی با فرزند زیستی‌ام ندارد.

انتهای پیام/