تاریخچه هولناک استفاده آمریکا و متحدان از بمبهای خوشهای
خبرگزاری میزان - کاخ سفید به تازگی محتوای جدیدترین کمکهای امنیتی خود برای اوکراین را اعلام کرد؛ این انتقال تسلیحات و تجهیزات به طور منظم در ۱۸ ماه گذشته انجام شده است، از زمانی که جنگ اوکراین آغاز شد.
جدیدترین تسلیحات شامل موشکهای ضدهوایی، خودروهای زرهی، سلاحهای ضد تانک و مجموعهای از تسلیحات است؛ سیستمهای دیگر به عنوان برجستهترین مورد، و موردی که واکنش عمومی بیشتری را به خود جلب کرده است، گنجاندن مهمات متعارف بهبود یافته دو منظوره (DPICM) است که به عنوان مهمات خوشهای شناخته میشود.
بمب خوشهای یا مهمات خوشهای، گلولهای است که پس از شلیک، باز میشود و مواد منفجره کوچکتری را آزاد میکند که به آن مهمات فرعی میگویند؛ آنهایی که به اوکراین فرستاده میشوند گلولههایی برای «هویتزرهای ۱۵۵ میلیمتری» هستند، یک قطعه توپخانه که گلولهها را در مسیری بالا پرتاب میکند، بنابراین آنها از روی موانع پرواز میکنند و سپس فرود میآیند تا به هر چیزی که در پایین است ضربه بزنند.
تاریخچه مهمات خوشهای
در طول جنگ سرد، هم آمریکا و هم اتحاد جماهیر شوروی، بمبهای خوشهای را در کنار توسعه سلاحهای هدایت شونده دقیق، توسعه دادند؛ مانند بسیاری از تسلیحات جنگ سرد، آنها در ابتدا برای استفاده در یک جنگ زمینی عظیم بر فراز اروپا طراحی شده بودند و به جای آن در کمپینهای نظامی طولانی مدت مانند آمریکا در ویتنام استفاده میشدند.
به عنوان یک دسته، مهمات خوشهای به جنگ جهانی دوم برمیگردد، و در گزارش مارس ۲۰۲۲، سرویس تحقیقات کنگره آمریکا اشاره میکند که این سلاحها از سوی دستکم ۲۱ کشور از آن زمان استفاده شده است مانند انگلیس در فالکلند.
آمریکا بهعنوان بخشی از جنگ ویتنام، بهطور گسترده از مهمات خوشهای در آسیای جنوب شرقی استفاده کرد، و کمیته بینالمللی صلیب سرخ تخمین میزند که تنها در لائوس، ۹ تا ۲۷ میلیون گلوله فرعی منفجر نشده پس از درگیری باقی مانده است که منجر به بیش از ۱۰ هزار تلفات غیرنظامی تا امروز شده است.
«جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا، از تصمیم خود به عنوان دشوار اما «ضروری» دفاع کرد و گفت که اوکراین به آنها نیاز دارد و به واشنگتن اطمینان داده است که از این بمبها برای هدف قرار دادن سرزمینی در روسیه استفاده نخواهد شد.
بیش از ۱۰۰ کشور، از جمله انگلیس، آلمان و کانادا، بر اساس کنوانسیون مهمات خوشهای توافقنامهای را برای ممنوعیت تولید، انباشت، استفاده و انتقال بمبهای خوشهای امضا کردهاند.
آلمان نیز هزار بمب خوشهای را در شهر بندری «گریمزبی» در شمال شرق انگلیس رها کرده است.
نیروهای آمریکایی در طول جنگ سرد کامبوج، لائوس و ویتنام را با مهمات خوشهای هدف قرار دادند.
به گفته یک ناظر، آمریکا بین سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۳، بیش از ۴۱۳ هزار تن مهمات خوشهای را بر فراز ویتنام پرتاب کرده است.
صلیب سرخ گزارش داد که لائوس از سوی حدود ۸۰ میلیون گلوله فرعی خوشهای آلوده شده است که همه ۱۷ استان را تحت تأثیر قرار میدهد و سالانه ۳۰۰ تلفات را در پی دارد.
نیروهای انگلیسی نیز در طول ۱۰ هفته جنگ اعلام نشده که در آن صدها نفر کشته شدند، بمبهای خوشهای را بر روی مواضع پیاده نظام آرژانتینی پرتاب کردند.
به گزارش «popsci»، بسیاری از متحدان آمریکا بر اساس کنوانسیون مربوط به مهمات خوشهای از این سلاحها سوگند یاد کردهاند؛ آمریکا، اوکراین و حدود یک چهارم کشورهای ناتو عضو این کنوانسیون نیستند.
جنگ خلیج فارس و جنگ افغانستان
بر اساس گزارش دیده بان حقوق بشر، ۶۱ هزار بمب خوشهای ارسال شده از سوی آمریکا و متحدانش حدود یک چهارم از بمبهای پرتاب شده روی عراق و کویت را تشکیل میدهند.
بر اساس این گزارش، آمریکا هزار و ۲۲۸ بمب خوشهای حاوی بیش از ۲۴۸ هزار بمب را در افغانستان بین اکتبر ۲۰۰۱ تا مارس ۲۰۰۲ پرتاب کرد.
در جنگ عراق نیز از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ نزدیک به ۱۳ هزار مهمات خوشهای از سوی آمریکا و انگلیس در طول ۳ هفته نبرد مورد استفاده قرار گرفت.
ارتش آمریکا مهمات خوشهای را سلاحی موثر و کارآمد و خطر مهمات منفجر نشده را قابل قبول میداند؛ سیاستی که در زمان «باراک اوباما»، رئیس جمهور وقت، به دنبال حذف مهمات خوشهای آمریکا با نرخ شکست بالای یک درصد بود، اما این سیاست در زمان جانشین او، «دونالد ترامپ»، لغو شد.
گلولههای DPICM که در اوکراین استفاده خواهد شد آخرین بار از سوی آمریکا در سال ۲۰۰۳ در حمله به عراق مورد استفاده قرار گرفت و میزان شکست آن ۳ درصد است.
انتهای پیام/