اجازه تخلیه پسماند هسته‌ای راکتور فوکوشیما صادر شد/ نگرانی‌ها از تبعات رهاسازی آب آلوده در اقیانوس آرام
آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با طرح ژاپن برای رهاسازی بیش از یک میلیون تن پسماند هسته‌ای تصفیه‌شده از نیروگاه تخریب شده فوکوشیما در اقیانوس، را تایید کرد.
خبرگزاری میزان - آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با وجود مخالفت‌های شدید بین‌المللی، طرحی از سوی ژاپن برای رهاسازی بیش از یک میلیون تن پسماند هسته‌ای تصفیه‌شده از نیروگاه تخریب شده فوکوشیما در اقیانوس، را تصویب کرد.
به گزارش «ان‌پی‌آر»، پیشنهاد برای رهاسازی بیش از ۱.۳۳ میلیون متر مکعب آبی که از زمان فاجعه هسته‌ای سال ۲۰۱۱ در این سایت انباشته شده، با مقاومت شدید همسایگان ژاپن و کشور‌های منطقه اقیانوس آرام مواجه شده است.
نهاد‌های صنعت ماهیگیری و گروه‌های جامعه مدنی در ژاپن نیز نگرانی خود را ابراز کرده‌اند.
منشا این پسماند هسته‌ای کجاست؟
به گزارش الجزیره»، پسماند رادیواکتیو از زمان سونامی مارس ۲۰۱۱ که سیستم‌های برق و خنک کننده نیروگاه فوکوشیما را نابود کرد و بدترین فاجعه هسته‌ای جهان از زمان انفجار چورنوبیل را به وجود آورد، در نیروگاه جمع شده است.
بیشتر این میزان آب از خنک کردن سه راکتور آسیب دیده با یک سیستم پمپاژ و فیلتراسیون گسترده به نام سیستم پیشرفته پردازش مایع (ALPS) سرچشمه می‌گیرد که هر روز چندین تن آب تازه آلوده را استخراج و بیشتر عناصر رادیواکتیو را فیلتر می‌کند.
باقی این آب از بارانی است که بر روی سایت آلوده و آب‌های زیرزمینی باریده است.
آب تصفیه شده در بیش از هزار مخزن ساخته شده توسط شرکت «الکتریک پاور»، اپراتور نیروگاه توکیو ذخیره می‌شود و اکنون به بیش از ۱.۳ میلیون تن رسیده و نزدیک به تکمیل ظرفیت است.
این میزان آب نیز باید تخلیه شود تا این نیروگاه تخریب شده از رده خارج شود.
نگرانی درباره ایزوتوپ‌های رادیواکتیو چیست؟
بسیاری از مخالفان این طرح نگران وجود «تریتیوم»، ایزوتوپ رادیواکتیو هیدروژن هستند.
حتی پس از گذراندن فرآیند ALPS که برای حذف ایزوتوپ‌های رادیواکتیو طراحی شده و اطمینان حاصل می‌کند که مایع تصفیه شده با استاندارد‌های ایمنی بین‌المللی مطابقت دارد، مقداری از آن در آب باقی می‌ماند.
تریتیوم نسبتاً بی‌ضرر در نظر گرفته می‌شود، زیرا انرژی کافی برای نفوذ به پوست انسان از خود ساطع نمی‌کند. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌گوید در صورت استنشاق یا بلعیده شدن ممکن است خطر تشعشع داشته باشد، اما فقط در دوز‌های بسیار زیاد برای انسان مضر است.
برخی از دانشمندان می‌گویند که اثر قرار گرفتن طولانی مدت و با دوز کم با رادیونوکلئید‌ها ناشناخته است. برخی دیگر می‌گویند که طرح آزادسازی این آب امن است، اما خواستار شفافیت بیشتر در نمونه برداری و نظارت بر آزادسازی این آب هستند.
ژاپن استدلال کرده است که آب تصفیه شده قبل از رها شدن در اقیانوس آرام به میزان بسیار کمتری از سطح تایید شده بین‌المللی و مورد نیاز رقیق می‌شود.
ژاپن می‌گوید که تمام ارزیابی‌های موقت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مثبت بوده است.
چرا برخی با این طرح مخالف هستند؟
کره جنوبی، کشور‌های اقیانوس آرام و چین همگی از این طرح انتقاد کرده‌اند و پکن به عنوان یکی از سرسخت‌ترین مخالفان مطرح شده است.
روز گذشته، پکن بار دیگر خواستار تعلیق این طرح شد و گفت که گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نمی‌تواند مجوزی برای رهاسازی این پسماند هسته‌ای باشد.
جزایر اقیانوس آرام، که برخی از آن‌ها هنوز با میراث آزمایش تسلیحات هسته‌ای از سوی آمریکا، فرانسه و انگلیس از دهه ۱۹۴۰ تا اواخر قرن گذشته سروکار دارند، همچنین با هر گونه فعالیت هسته‌ای در منطقه از ترس آلودگی بیشتر مخالف هستند.
در همین حال، جوامع ماهیگیری ژاپنی نگران هستند که راه‌های کسب معیشتشان که پس از بحران ۲۰۱۱ برای بازسازی آن‌ها سخت تلاش کرده‌اند، بار دیگر از بین برود.
پس از فاجعه سال ۲۰۱۱، برخی از کشور‌ها از جمله کره جنوبی به دلیل نگرانی‌های ایمنی، مصرف غذا‌های دریایی و محصولات کشاورزی فوکوشیما را ممنوع کردند.
با وجود گرم شدن روابط بین توکیو و سئول، دولت کره جنوبی گفته است که این ممنوعیت به دلیل نگرانی در مورد تشعشعات به قوت خود باقی خواهد ماند.
سازمان غذا و داروی آمریکا آخرین محدودیت‌های باقی‌مانده بر واردات مواد غذایی ژاپن را در سال ۲۰۲۱ پس از اقدام مشابه اتحادیه اروپا لغو کرد.
چه زمانی و چگونه آب آلوده رهاسازی می‌شود؟
زمانی که این طرح در سال ۲۰۲۱ اعلام شد، انتظار می‌رفت که رهاسازی در حدود ۲ سال دیگر آغاز شود.
رگولاتور‌های ژاپنی آخرین بازرسی ایمنی خود از تجهیزات را جمعه گذشته به پایان رساندند و انتظار می‌رود الکتریک پاور حدود یک هفته دیگر مجوز تخلیه پسماند را دریافت کند.
ممکن است فرآیند رهاسازی آب آلوده (پسماند هسته‌ای) هر زمانی پس از صدور مجوز آغاز شود، اما تاریخ قطعی برای این موضوع اعلام نشده است.
تخلیه طی دهه‌ها از طریق لوله‌ای که حدود ۱ کیلومتر (۰.۶ مایل) از محل نیروگاه هسته‌ای امتداد دارد، انجام خواهد شد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *