روایتی مستند از وضعیت بحرانی مهاجران و پناهجویان در مرز‌های آمریکا

خبرگزاری میزان - مهاجران و پناهجویان پس از گذراندن سفری سخت، طولانی و مخاطره آمیز، در مرز‌های آمریکا با واقعیتی هولناک مواجه می‌شوند و آرزو‌های خود مبنی بر اسکان در پناهگاهی امن را در هم شکسته و فرو ریخته می‌بینند.

آن چه مهاجران و پناهجویان پیش از ورود به مرز آمریکا تجربه می‌کنند

مهاجرانی که در حال حاضر در مرز آمریکا حضور دارند، بدون استثنا از خستگی، گرسنگی، خشونت باند‌های جنایتکار، سرقت، سوءاستفاده جنسی و قاچاق انسان رنج برده‎اند؛ کودکان به دلیل کمبود غذا و آب تمیز در طول سفر با سوءتغذیه و کم آبی مواجه هستند؛ بسیاری از مهاجران مذکور کودکان بدون همراه هستند.

بی توجهی دولت آمریکا به وضعیت مهاجران در مرز این کشور با مکزیک سبب شده تا پناهگاه‌ها، اقامتگاه‌ها، بیمارستان‌ها و حتی بازداشتگاه‌های مهاجرتی در شهر‌های مرزی با وضعیت بحرانی و ازدحام جمعیت مواجه شوند؛ همزمان دولت‌های آمریکا با ساخت پناهگاه‌های مهاجرتی جدید در مرز مخالفت می‌کنند.

اجتناب از تخصیص بودجه به شهر‌های مرزی برای مقابله با بحران مهاجرتی به نوبه خود به بروز احساسات ضد مهاجرتی در این شهر‌ها منجر می‌شود.

وضعیت پناهجویان و مهاجران در برخی از شهر‌های ایالت‌های مرزی تگزاس و آریزونا آمریکا به حدی وخیم است که صلیب سرخ در حال کمک رسانی به سازمان‌های خصوصی برای تامین غذا و دیگر مایحتاج مهاجران است.

مهاجران در خیابان‌ها می‌خوابند و مداکز اقامتی از ارائه اتاق به مهاجران خودداری می‌کنند؛ کودکان از ساکنان شهر برای غذا التماس می‌کنند؛ بیشتر مهاجران به سختی می‌توانند یک وعده غذا در روز را تهیه کنند؛ زنان مهاجر گرفتار باند‌های قاچاق انسان و فحشا می‌شوند.

گروه‌های بشردوستانه در خط مقدم بحران انسانی می‌گویند در حالی که دولت فدرال قانون ارائه سرپناه و غذا به مهاجران قانونی را به عنوان بهانه مطرح می‌کند، مردم گرسنه می‌مانند و در پیاده رو‌ها می‌خوابند.

محدودیت در پذیرش مرزی، بازداشت و پروسه طولانی مدت پردازش درخواست که گاه تا هفت سال ادامه می‌یابد، مهم‌ترین عوامل رقم خوردن بحران انسانی در مرز آمریکا هستند.

توافق‌های مرزی مرگبار

مهاجران و پناهجویان در مرز‌های آمریکا در دام توافق‌های مرزی غیر انسانی آمریکا با کشور‌های همسایه اش مانند مکزیک و کانادا مواجه می‌شوند.

چنین توافق‌هایی بر نقض حقوق مهاجران و پناهجویان به بهای دستیابی به هدف مقابله با مهاجران تبدیل شده‎اند.

انتقال به کشور امن ثالث و عقب راندن از مهم‌ترین مفاد چنین توافق‌هایی هستند.

مواجهه با انواع نیرو‌های نظامی

گشت مرزی، گارد ملی و گارد تازه تاسیس برای رهگیری مهاجران سد‌هایی هستند که مهاجران و پناهجویان در مرز‌های آمریکا با آن‌ها مواجه می‌شوند.

تاکنون گزارش‌های متعددی از برخورد‌های غیرانسانی و خشونت‎بار نیرو‌های نظامی آمریکایی با مهاجران و پناهجویان در مرز‌های آمریکا منتشر شده است.

حملات نژادپرستانه

ورود مهاجران و پناهجویان به شهر‌های مرزی آمریکا آنان را به هدفی آسان برای نژادپرستان تبدیل می‌کنند.

حملات نژادپرستانه به این اقشار آسیب پذیر در شهر‌های مرزی آمریکا به کرات رخ می‌دهد و مرگبار می‌شود.

سرگردان در میانه جنگی سیاسی

موضوع مهاجرت اکنون به دلیل جنگ سیاسی در واشنگتن تبدیل شده است؛ در همین چارچوب، فرمانداران جمهوریخواه ایالت‌های مرزی به عنوان مخالفان ورود مهاجران و سیاست‌های مهاجرتی دولت دموکرات جو بایدن اقدام به انتقال مهاجران و پناهجویان با اتوبوس به ایالت‌های دموکرات همسایه می‌کنند؛ بدون این که اقامتگاهی یا حتی وعده غذایی برایشان در نظر گرفته باشند.

آنچه در این جنگ سیاسی از نظر‌ها مغفول می‌ماند، این است که برخلاف ادعا‌های مطرح شده مبنی بر سهل‎گیری موضوع مهاجرت در دولت بایدن که دموکرات‌ها از آن به عنوان سیاستی انسانی و جمهوریخواهان از آن به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی یاد می‌کنند، شرایط مهاجران در دولت بایدن وخیم‌تر شده است.

حبس در بازداشتگاه‌های پر جمعیت

مهاجران خوش شانسی که از «کامیون‌های مرگ»، کانال مرگبار «دارین گپ» و مسیر خطرناک «ریو گرانده» و دیگر مخاطرات به سلامت گذشته، گرفتار دام قاچاقچیان انسان نشده و از گرسنگی، بیماری، آزار و تجاوز جنسی و خستگی جان خود را از دست ندادند، در نخستین مرحله ورود به آمریکا با حبس در بازداشتگاه‌های پرازدحام و فاقد امکانات مواجه می‌شوند.

آن‌ها در دوران حبس در حالی از بلاتکلیفی رنج می‌برند که در معرض خطر مرگ به دلیل سوءتغذیه، شیوع بیماری‌های همه گیر، نبود امکانات پزشکی و درمانی و کمبود مایحتاج قرار دارند.

در همین مراکز دولت آمریکا کودکان مهاجر را از خانواده‌ها جدا کرده و به بازداشتگاه‌های ویژه کودکان مهاجر انتقال می‌دهد.

سایه سنگین اخراج

انقضای قانون مرزی موسوم به ۴۲ در آمریکا که به بهانه شیوع کرونا اعمال می‌شد، سیاست‌های سختگیرانه‌تر مهاجرتی مانند قانون ۸ را در پی داشت؛ این سیاست‌ها سایه اخراج را بر سر پناهجویان و مهاجران سنگین‌تر کرد.

مواجهه با مرگ در تریلی‌ها

سیاست‌های مهاجرتی سختگیرانه آمریکا در سال‌های اخیر بازار کارتل‌های قاچاق انسان را داغ‌تر کرده است.

قاچاقچیان انسان در سال‌های اخیر به دنبال سخت‌تر شدن سیاست‌های مهاجرتی آمریکا، فعالیت خود را گسترش داده و اقدام به رد کردن مهاجران از مرز‌های آمریکا از طریق کامیون می‌کنند.

انتقال مهاجران با کامیون یکی از خطرناک‌ترین روش‌هایی است که قاچاقچیان انسان برای انتقال مهاجران از آن استفاده می‌کنند و عمدتا به رقم خوردن تراژدی‌های وحشتناک انسانی می‌انجامد.

از اوایل دهه ۱۹۹۰ استفاده از «Big Rigs» (کامیون بزرگ با یک تریلر متصل که برای حمل بار استفاده می‌شود) به عنوان روش رایج قاچاق در «تگزاس» به عنوان شلوغ‌ترین کریدور‌های مهاجرتی آمریکا، ظهور کرد.

دشوار شدن تردد‌های مرزی در آمریکا پس از سال ۲۰۰۱، شیوه‌های مهاجرت به این کشور را مخاطره آمیزتر و گران‌تر کرد.

ریشه یابی بحران مهاجرت

از اوایل دهه ۱۹۹۰ آمریکا ده‌ها میلیارد دلار برای ساخت دیوارها، نصب فناوری‌های نظارتی و استقرار نیرو‌های مجری قانون در مرز خود با مکزیک هزینه کرد؛ اجرای چنین سیاست‌های مرزی سختگیرانه‌ای فضای فعالیت را برای کارتل‌های قاچاق انسان فراهم کرد.

سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ نقطه عطفی برای بحران مهاجرتی در مرز آمریکا بودند و می‌توان از این سال‌ها به عنوان ریشه اصلی بحران انسانی اخیر در این منطقه یاد کرد، اما روی کار آمادن ترامپ به اعمال سیاست‌های مرزی منجر شد که نماد نژادپرستی و ظلم به مهاجران بودند.

وعده‌های مهاجرتی بایدن در کارزار انتخاباتی ۲۰۲۰ سبب بروز خوش بینی‌هایی شد که دو سال و نیم بعد دیگر اثری از آن باقی نمانده بود.

وی در طول مبارزات انتخاباتی ۲۰۲۰ وعده داده بود که رویکردی «عادلانه و انسانی‌تر» اتخاذ کند؛ مرز آمریکا و مکزیک از زمان روی کار آمدن بایدن، با بحران انسانی مهارناپذیری مواجه شده است.

در طول ۶ سال گذشته، در پی اعمال سیاست‌های جدید، شیوع کرونا و تغییر در آمریکا آنچه تغییر کرد، شکل سیاست‌های ضد مهاجرتی در مرز آمریکا با مکزیک بود وگرنه در این مدت تغییری در تعداد مهاجران سرگردان و وخامت اوضاع آنان، سطح بالای ناامیدی و آسیب پذیری، نرخ خشونت، اخاذی، آدم ربایی و تجاوز جنسی از سوی باند‌ها و کارتل‌ها پیش نیامد.

اکنون صرف وجود بحران انسانی در مرز آمریکا عادی شده است، فقط اوج گرفتن آن تا حدی موضوعی غیرمعمول محسوب می‌شود.

باید توجه داشت که سیاست‌های مرزی آمریکا ماهیتا بحران ساز هستند؛ البته در جدیدترین دور بحران انسانی در مرز آمریکا و مکزیک بسته شدن ۳۳ مرکز اقامت پناهجویان در پی آتش سوزی مرگبار ماه مارس یک بازداشتگاه در «سیوداد خوارز» هم نقش داشته است.

انتهای پیام/