خشونت تسلیحاتی در آمریکا/ نقش صنعت تسلیحات در افزایش قربانیان

خبرگزاری میزان - خشونت تسلیحاتی در حال حاضر یک اتفاق روزمره در آمریکاست؛ در ماه مارس، ۶ نفر - از جمله ۳ کودک ۹ ساله - در یک تیراندازی دیگر در مدرسه کشته شدند و ۲ هفته بعد، ۵ نفر دیگر در لوئیزویل، پس از رویداد‌های غم انگیز تیراندازی جان خود را از دست دادند.

به گزارش «scientificamerican»، برخی سیاستمداران آمریکایی تمایلی به مقابله با علت این مرگ و میر‌ها ندارند؛ «بیل لی»، فرماندار تنسی پس از تیراندازی در ایالت خود از «نیاز شدید به امید» صحبت کرد.

انبوده سلاح در دست شهروندان

این که چرا تعداد زیادی از آمریکایی‌ها هر ساله بر اثر خشونت تسلیحاتی جان خود را از دست می‌دهند، یک راز نیست؛ به این دلیل است که بسیاری از آمریکایی‌ها دارای سلاح هستند، از جمله تفنگ‌های فوق‎العاده قدرتمند و به سبک نظامی که هیچ استفاده قابل توجیهی در زندگی غیرنظامی ندارند.

این یک واقعیت ساده است که در کشور‌هایی که افراد اسلحه کمتری دارند، مرگ ناشی از اسلحه کمتر اتفاق می‌افتد.

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، در سال ۲۰۲۱، حدود ۴۹ هزار آمریکایی بر اثر جراحات ناشی از سلاح گرم جان خود را از دست داده‌اند که این رقم بیش از مجموع تلفات نظامیان آمریکایی در جنگ کره است.

بحران تیراندازی در کانادا

برای مقایسه، میزان مرگ و میر ناشی از اسلحه در سراسر کانادا حدود ۸۰۰ نفر در سال است؛ البته کانادا جمعیت کمتری دارد، اما اگر به اندازه آمریکا جمعیت داشته باشد، تعداد معادل آن حدود ۷ هزار نفر خواهد بود.

کانادا نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ در کشور‌های ثروتمند در سراسر جهان، مرگ و میر ناشی از سلاح گرم بسیار کمتر از آمریکاست، و این میزان مرگ و میر پایین با مقررات سخت‌گیرانه‌تر اسلحه و نرخ پایین‌تر مالکیت اسلحه مرتبط است.

در آمریکا، نرخ مالکیت اسلحه به ازای هر ۱۰۰ نفر ۱۲۰.۵ است، در فرانسه ۱۹.۶ است، سوئیس دارای نرخ نسبتا بالایی برای مالکیت اسلحه برای یک کشور اروپایی است و یک برآورد آن را تا ۴۱ در ۱۰۰ نفر اعلام می‌کند، اما همه اسلحه‌ها باید مجاز باشند و هیچ‌ فردی با سابقه مشکلات سلامت روان نمی‌تواند آن را داشته باشد.

به طور کلی، روزانه ۱۳۴ نفر بر اثر سلاح گرم در آمریکا جان خود را از دست می‌دهند.

در آمریکا همیشه اینطور نبود، اگرچه اسلحه از دیرباز بخشی از واقعیت و اسطوره آمریکایی بوده است، دسترسی آسان به تفنگ‌های تهاجمی یک پدیده نسبتا جدید است.

طبق گزارش مرکز حقوقی «گیفوردز» برای جلوگیری از خشونت با اسلحه، در دهه ۱۹۸۰ تقاضای مصرف کنندگان برای اسلحه رو به کاهش بود.

نقش صنعت تسلیحات آمریکا

در پاسخ، صنعت اسلحه‎سازی شروع به ساخت و عرضه سلاح‌هایی به سبک نظامی کرد؛ ممنوعیت تسلیحات تهاجمی فدرال در سال ۱۹۹۴، انتقال و در اختیار داشتن بسیاری از این تسلیحات، همراه با مجلات با ظرفیت بزرگ - عمدتا غیرقانونی بود.

اما این قانون در سال ۲۰۰۴ منقضی شد و از آن زمان تاکنون هیچ مقررات فدرالی برای این وسایل مرگبار وجود نداشته است.

مطالعات بررسی شده نشان داده است که قتل‌های مرتبط با تیراندازی جمعی در آمریکا بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴، زمانی که ممنوعیت تسلیحات تهاجمی فدرال فعال بود، به میزان قابل توجهی کاهش یافت؛ یک مطالعه در دانشکده پزشکی «گروسمن» دانشگاه نیویورک، نشان داد که احتمال وقوع تلفات ناشی از تیراندازی‌های دسته جمعی در طول ممنوعیت فدرال ۷۰ درصد کمتر است.

مطالعه دیگری نشان داد که ۳۸ درصد از ادارات پلیس افزایش قابل توجهی در استفاده مجرمانه از سلاح‌های تهاجمی نیمه خودکار با مجلات با ظرفیت بالا پس از انقضای ممنوعیت گزارش کردند.

در حال حاضر امیدی در میان جوامع آمریکایی وجود ندارد که در مورد خشونت با اسلحه کاری انجام شود.

انتهای پیام/