بازداشت آسانژ و افشای فریبکاری نظام‌مند غرب

خبرگزاری میزان - «دانیل السبرگ»، تحلیلگر نظامی آمریکا که اسناد نظامی پنتاگون و فریبکاری آمریکا در قبال این جنگ را افشا کرد، اخیرا در سن ۹۲ سالگی درگذشت.

به گزارش «wsws»، به درستی، پس از اعلام مرگ دنیل السبرگ، ادای احترام فراوانی به راه افتاد؛ افشای اسناد پنتاگون در سال ۱۹۷۱ نشان داد که مقامات واشنگتن دهه‌ها به طور نظام‌مند درباره اقدامات نظامی در ویتنام دروغ می‌گفتند.

افشاگری السبرگ از فریبکاری آمریکا درباره ویتنام

افشای ۷ هزار صفحه اسناد و مبارزات قانونی بعدی برای جلوگیری از انتشار بیشتر از سوی نیویورک تایمز و واشنگتن پست، چند سال بعد به پایان جنگ کمک کرد.

السبرگ به عنوان مشاور وزیر دفاع آمریکا در دهه ۱۹۶۰، از نزدیک شاهد عملیات نظامی وحشیانه پنتاگون بود که منجر به تلفات گسترده غیرنظامیان شد؛ تمام روستا‌ها سوزانده شده بودند، در حالی که ویتنامی‌های اسیر شکنجه یا اعدام شدند.

آمریکا به طرز فریبنده‌ای از این جنایات به عنوان «برنامه‌های آرام سازی» یاد کرد.

ریاکاری عمیق

اما بسیاری از کسانی که امروزه با صدای بلند از السبرگ به عنوان یک «قهرمان آمریکایی» یاد می‌کنند، تمایل چندانی به حمایت از السبرگ زمان کنونی ندارند: جولیان آسانژ، بنیانگذار وبسایت افشاگر ویکی لیکس.

به مدت سال‌ها، آسانژ در زندانی با امنیت بالا در لندن قرار داد، در حالی که دولت بایدن به دنبال استرداد او به اتهاماتی است که به طرز مضحکی انتشار گزارش‌های جنگ افغانستان و عراق - اسناد مدرن پنتاگون - را با «جاسوسی» یکی می‌داند.

آسانژ و افشای فریبکاری نظام‌مند غرب

آسانژ نیز مانند السبرگ روشی را که دولت‌های غربی به طور نظام‌مند دروغ می‌گفتند در حالی که جنایات جنگی مرتکب می‌شدند، افشا کرد.

او نیز مانند السبرگ با فریبکاری به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی شناخته و به جاسوسی متهم شد. 

مانند السبرگ، اگر مجرم شناخته شود، با بیش از ۱۰۰ سال زندان روبرو خواهد شد؛ آسانژ نیز مانند السبرگ آموخته است که کنگره آمریکا تمایلی به اعمال اختیارات خود برای جلوگیری از سوء استفاده‌های دولتی ندارد.

اما برخلاف پرونده السبرگ، دادگاه‌ها پیوسته در کنار دادستان‌های آسانژ قرار گرفته‌اند نه در کنار او به خاطر روشن کردن جنایات دولتی و در مقابل، رسانه‌های غربی همزمان که طناب دور گردن آسانژ محکم می‌شود تا حد زیادی در این باره سکوت کرده‌اند.

شباهت‌های اعمال آسانژ و السبرگ - و تفاوت‌های فاحش در نتایج - به سختی قابل چشم پوشی است؛ روزنامه‌نگاران و نشریاتی که اکنون السبرگ را به خاطر اقدام شجاعانه‌اش تمجید می‌کنند، در طول سال‌ها حتی با سکوت خود دولت‌های غربی را در شیطان جلوه دادن آسانژ به‌خاطر اقدام قهرمانانه‌اش حمایت کرده‌اند.

دفاع السبرگ از آسانژ

اما این ریاکاری از دید السبرگ در زمان حیاتش دور نماند؛ او یکی از پر سر و صداترین مدافعان آسانژ بود و در واقع آنقدر پر سر و صدا که اکثر رسانه‌ها در آگهی‌های ترحیم خود مجبور بودند به این واقعیت  حتی به صورت گذرا اشاره کنند.

السبرگ از طرف آسانژ در یک جلسه استرداد در لندن در سال ۲۰۲۰ شهادت داد و مشاهده کرد که اقدامات این دو یکسان است و با این وجود آنچه درباره آن‌ها روی می‌دهد متفاوت است.

آسانژ اسناد محرمانه‌ای را منتشر کرد که به ویکی لیکس منتقل شده بود، درست همانطور که نیویورک تایمز اسرار السبرگ را منتشر کرد.

السبرگ تاکید کرده که برخلاف پرونده او، بنیانگذار ویکی لیکس هرگز نمی‌تواند در آمریکا دادگاهی عادلانه داشته باشد؛ محاکمه او قبلا به دادگاهی در منطقه شرقی ویرجینیا، محل استقرار سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا، واگذار شده است.

اواخر سال گذشته، با افزایش احتمال استرداد آسانژ به آمریکا، السبرگ اذعان کرد که به طور مخفیانه یک نسخه پشتیبان از گزارش‌های جنگ افغانستان و عراق را برای افشا کردن در صورتی که ویکی لیکس از افشای جزئیات جنایات آمریکا و انگلیس جلوگیری کند، تهیه کرده است.

السبرگ تاکید کرد که در اختیار داشتن این اسناد او را هم به همان اندازه آسانژ تحت اتهامات ظالمانه «جاسوسی» وزارت دادگستری آمریکا قرار می‌داد؛ او طی مصاحبه‌ای خواستار متهم شدن خودش نیز در کنار آسانژ شد.

انتهای پیام/