آمریکا عامل بیش از ۲۰۰ درگیری مسلحانه در جهان
خبرگزاری میزان – آمریکا تحت شعارها و پرچمهای متعدد – از دموکراسی گرفته تا حقوق بشر و مبارزه با تروریسم- جنگهای متعددی را در سراسر جهان به راه انداخته، هرج و مرج و بی نظمی را صادر و در امور داخلی کشورهای بیشماری مداخله کرده است.
آمریکا عامل ۲۰۱ درگیری در جهان
به گزارش «گلوبال تایمز»، از پایان جنگ جهانی دوم تا سال ۲۰۰۱، ۲۴۸ درگیری مسلحانه در ۱۵۳ منطقه در سراسر جهان رخ داده که از میان آنها، ۲۰۱ مورد از سوی آمریکا آغاز شده است.
این بدان معناست که آمریکا اکثریت قاطع درگیریها را در وضعیت کنونی امنیت جهانی مدرن و پس از جنگ جهانی دوم آغاز کرده است؛ این کاملا قابل توجه است و نشان میدهد که نفوذ واشنگتن در سراسر جهان تا چه حد شرورانه بوده است.
اشغالگری گسترده
همچنین مهم است که به تاثیر طولانی مدت اشغال کشورها از سوی آمریکا نگاه کرد، حتی زمانی که واشنگتن پیروز نیست؛ جدیدترین نمونه افغانستان است، جایی که واشنگتن در طی چندین دهه اشغالگری خود، اقتصادی ایجاد کرد که کاملا به تلاشهای جنگی وابسته بود.
مبالغ این اشغالگری از جیب مالیات دهندگان آمریکا تغذیه میشد و درصد قابل توجهی از نیروی کار محلی را به کار گرفتند؛ با وجود این وابستگی، در سال ۲۰۲۰ بانک توسعه آسیا گزارش داد که ۴۹.۴ درصد از جمعیت افغانستان زیر خط فقر زندگی میکنند.
قبل از خروج از افغانستان، آمریکا به این کشور در ایجاد یک اقتصاد مستقل کمک نکرد و از آن خارج شد و بلافاصله کارگران بیشماری را بیکار و مستاصل کرد.
یک موسسه وابسته به سازمان ملل درست پس از خروج آمریکا از افغانستان در ماه آگوست ۲۰۲۱ پیشبینی کرد که ۹۷ درصد از جمعیت این کشور ممکن است تا اواسط سال ۲۰۲۲ در فقر باشند.
در واقع تنها یک سال پس از خروج آمریکا از افغانستان گزارش شد که ۹۱ درصد از پول متوسط یک خانواده افغانستانی صرف غذا میشود و این امر بسیاری از خانوادهها را مجبور میکند به جیرهبندی و سایر راهبردهای مقابلهای متوسل شوند.
آسیای جنوب شرقی و جنگ ویتنام
همچنین میتوان به گریزهای واشنگتن در آسیای جنوب شرقی در اواسط تا اواخر قرن بیستم بازگشت؛ در آن زمان، آمریکا عمیقا در یک جنگ نسلکشی در ویتنام بر اساس بهانهای واهی گرفتار شده بود.
در حالی که ویتنام اکنون شاهد افزایش چشمگیر رشد اقتصادی است، در سال ۱۹۹۵ این کشور یک برآورد رسمی منتشر کرد مبنی بر اینکه دستکم ۲ میلیون غیرنظامی و بیش از یک میلیون سرباز ویتنام شمالی در جنگ جان خود را از دست دادند، علاوه بر نزدیک به ۶۰ هزار سرباز آمریکایی و بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار سرباز ویتنام جنوبی.
اما سایر کشورهای منطقه مانند لائوس نیز در آتش متقابل گرفتار شدند؛ از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳، مهاجمان آمریکایی بیش از ۲.۵ میلیون تن مهمات را در طول ۵۸۰ هزار سورتی بمباران بر روی این کشور پرتاب کردند؛ این حجم مهمات برابر با یک بمب در هر ۸ دقیقه برای ۹ سال متوالی است و ۲ برابر مقدار بمبی است که در اروپا و آسیا در طول جنگ جهانی دوم رها شده است.
این امر لائوس را به «بمبارانشدهترین کشور» در تاریخ تبدیل میکند و مهمات منفجر نشده هنوز هم مردم این کشور را تا به امروز میکشند.
جنگ فراموش شده
قبل از «عصر ویتنام»، «جنگ فراموش شده» واشنگتن در کره به راه افتاده بود؛ در طول آن کارزار، آمریکا از سلاحهای متعارف مانند مواد منفجره، بمبهای آتشزا و ناپالم استفاده کرد تا جایی که بسیاری از شهرها و مناطق این کشور ویران شدند.
برآورد میشود که ۸۵ درصد از کل ساختمانها -از جمله تمام ساختمانهای ۲ طبقه و بالاتر- تسطیح شدهاند؛ ژنرالهای آمریکایی حتی به فکر استفاده از سلاحهای هستهای تاکتیکی در مرز با چین و شوروی بودند.
تلفات تخمینی ۳ سال و یک ماه درگیری حدود ۴ میلیون نفر برآورد میشود و هنوز از نظر فنی این روند امروز به پایان نرسیده است، زیرا آمریکا به طور مداوم از اختلاف در شبه جزیره کره به عنوان وسیلهای برای تحمیل سلطه خود بر شرق آسیا استفاده میکند.
مداخله و اشغالگری در سوریه
امروز آمریکا با وجود شکست در سرنگونی دولت سوریه، همچنان به اشغالگری خود در این کشور ادامه میدهد؛ واشنگتن در حال سرقت نفت از بخش نفتخیز شمال شرق این کشور است و در عین حال تحریمهای شدیدی را علیه سوریه اعمال کرده که باعث گرسنگی مردم و مسدود کردن دسترسی اولیه آنها به کالاهای حیاتی مانند تجهیزات پزشکی و اضطراری میشود.
برآوردها حاکی از آن است که ۹۰ درصد از جمعیت سوریه زیر خط فقر زندگی میکنند که مستقیما ناشی از تحریمهای آمریکاست.
باید توجه داشت این فهرست از درگیریهای آمریکا تنها مواردی است که این کشور از آنها بیرون رانده شده و مجبور به عقبنشینی شده است؛ این فهرست حتی به جنایاتی که در آن آمریکا و متحدانش عملا به پیروزی نظامی دست یافتند و بدون مصونیت از مجازات اراده خود را بر مردم محلی کشورهای هدف تحمیل کردند، نمیشود.
این واقعیت که آمریکا در جنگها مرتکب چنین جنایات وحشتناکی شده است -یعنی بدون اینکه تهدیدی جدی برای امنیت ملی آن وجود داشته باشد به چنین اعمال مخربی متوسل شود- نشان میدهد که سیاست خارجی این کشور تا چه حد مخرب است.
انتهای پیام/