برنامه دولت آلمان برای مقابله با گروه‎های حقوق بشری حامی فلسطین

خبرگزاری میزان – در روز ۶ ژوئن، مرکز حمایت حقوقی اروپا (ELSC) گزارشی در مورد سرکوب فعالیت فلسطینی‌ها در اتحادیه اروپا و انگلیس منتشر کرد. 

این سند با تمرکز بر استفاده از یک تعریف دریافت که «محدودیت‌های گسترده‌ای در حق تجمع و آزادی بیان» در رابطه با انتقاد از رژیم صهیونیستی وجود داشته است.

این گزارش بر روی آلمان متمرکز شده که شامل موارد نقض شده است، از اخراج کارمندان به اتهامات نادرست «یهودی ستیزی» تا محرومیت از اماکن عمومی برای رویداد‌های حامی فلسطین و کاهش بودجه سازمان‌های حامی فلسطین.

تجاوز‌های مداوم رژیم صهیونیستی

یک شهروند فلسطینی مقیم آلمان، می‌گوید: هیچ یک از یافته‌های این گزارش برای من تعجب آور نیست؛ من به عنوان یک فلسطینی مقیم آلمان، همه این موارد نقض را دیده‌ام. من در سال ۲۰۱۵ به این کشور آمدم که تقریبا از چند دهه تجاوز مداوم رژیم صهیونیستی به غزه جان سالم به در بردم.

به گفته وی، من آسیب جنگ، محاصره وحشیانه از سوی اسرائیل، پاکسازی قومی و سلب مالکیت مداوم مردمم به دست اشغالگران صهیونیست را تحمل کردم و هنگامی که سعی کردم در مورد آن، در مورد رنج مردمم صحبت کنم، بلافاصله با من مقابله کردند.

این شهروند فلسطینی، می‌گوید: مدام به من هشدار می‌دادند که مراقب حرف‌هایم باشم، زیرا «ارزش‌های آلمانی» را منعکس نمی‌کند؛ به من گفته شد که من یک «ضد یهود» و یک تروریست هستم. سعی کردم صدایم را در رسانه‌های جریان اصلی آلمان برسانم، اما فایده‌ای نداشت. اگر سعی می‌کردم برای یک روزنامه اسرائیلی بنویسم، نسبت به رسانه‌های آلمانی آزادی بیشتری برای ابراز وجود داشتم.

تصویب قطعنامه‌ها و جلوگیری از فعالیت‌های حامی فلسطین

در سال ۲۰۱۹، پارلمان آلمان قطعنامه‌ای را تصویب کرد که در آن جنبش BDS را یهودی‎ستیز توصیف کرد؛ علیرغم این واقعیت که دادگاه‌های آلمان قبلا چندین بار علیه اقدامات ضد BDS از سوی مقامات دولتی رای داده و دریافته‎اند که این اقدامات آزادی بیان را نقض می‌کند، از این طرح برای تعطیلی، خاموش کردن و سانسور فعالیت‌های حامی فلسطین استفاده شده است.

اتهامات نادرست نیز برای هدف قرار دادن افراد خاص و به ویژه افرادی با پیشینه مهاجر که به طرز مضحکی متهم به «آوردن یهودی ستیزی به آلمان» هستند، مورد استفاده قرار گرفته است.

فراتر از تلاش برای سرکوب

اما فلسطین ستیزی مقام‎های آلمانی فراتر از تلاش برای سرکوب انتقادات ضد صهیونیستی است؛ پاسخ وحشیانه آن‌ها به تلاش‌های جامعه فلسطینی برای نشان دادن واقعیت روز نکبت - کلمه‌ای که فلسطینی‌ها برای پاکسازی قومی خود از سرزمینشان استفاده می‌کنند - نشان می‌دهد که هدف آن‌ها به معنای واقعی کلمه انکار وجود فلسطین در فضای عمومی است.

شهروند فلسطینی، می‌گوید: سال گذشته، من از نظر فیزیکی تمام معنای این موضوع را تجربه کردم؛ پس از ممنوعیت پلیس برلین تجمع به مناسبت روز نکبت و تایید تصمیم آن از سوی ۲ دادگاه، صد‌ها فلسطینی و متحدانشان تصمیم گرفتند به هر حال در گروه‌های کوچک به خیابان‌ها بروند. 

با وجود تعداد کم افراد در این تجمع، اما حضور پلیس بسیار گسترده بود، با خودرو‌های زرهی مستقر شده که فلسطینیان را به یاد خانه خود تحت اشغال و استعمار رژیم صهیونیستی می‌انداخت.

مقابله با تجمع فلسطینیان

به گزارش الجزیره، نیرو‌های پلیس آلمان در این تجمع اقدام به خشونت علیه فلسطینیان کرده و تعدادی را هدف ضرب و شتم و حملات خود قرار دادند و عده‌ای را نیز بازداشت کرد.

با این حال، درد روحی ناشی از این تجربه بسیار بدتر از درد و رنج فیزیکی است؛ فلسطینی‌ها نه تنها از این فرصت برای عزاداری علنی برای خلع مالکیت خود محروم شدند، بلکه پیشتر از عزاداری برای «شیرین ابوعاقله»، روزنامه نگار فلسطینی که از سوی ارتش رژیم صهیونیستی به شهادت رسید، نیز منع شده بودند.

به گفته این شهروند فلسطینی، همزمان با سالگرد روز نکبت در سال جاری میلادی نیز فلسطینیان در آلمان از برپایی هرگونه تجمع منع شدند.

برخی از گروه‌ها با حمل پرچم فلسطین و بنر‌هایی با مضمون «هستی مقاومت است» در خیابان‌های آلمان از این ممنوعیت سرپیچی کردند؛ حضور پررنگ پلیس باعث شد که حتی یک گردهمایی کوچک هم امکان نداشته باشد؛ و باز هم فلسطینیان را به یهودستیزی متهم کردند تا پاک شدن آن‌ها از فضای عمومی را توجیه کنند.

این نه تنها یک ادعای بی‌اساس است، بلکه این سوال را نیز مطرح می‌کند که چرا پلیس آلمان - که مدعی است نگران نمایش عمومی یهودی‌ستیزی است - گروه‌های نژادپرست را که در واقع عقاید یهودی‌ستیزانه دارند، از راهپیمایی منع نمی‌کند. 

در سراسر این کشور به عنوان مثال، سال گذشته، تنها دو ماه پس از ممنوعیت برگزاری مراسم روز نکبت، به نئونازی‌ها اجازه راهپیمایی در شهر «ماینز» داده شد. 

جامعه فلسطینی در آلمان یکی از بزرگترین جوامع در اروپاست، اما آن‌ها نامرئی می‌شوند، مرتبا از سوی پلیس و نهاد‌های آلمانی مرعوب می‌شوند، تحت نظارت قرار می‌گیرند، و در رسانه‌ها به عنوان یهودی ستیزان و «تروریست‌های بالقوه» غیرانسانی می‌شوند.

انتهای پیام/