بی‌تفاوتی پلیس کانادا در قبال ناپدید شدن و قتل زنان بومی

خبرگزاری میزان - تحقیقات در کانادا نشان می‌دهد که زنان بومی ۴۰۰ درصد بیشتر از سایر کانادایی‌ها با احتمال ناپدید شدن مواجه هستند.

به گزارش «phys.org»، مشکل به قدری فراگیر است که دولت کانادا نمی‌داند چند زن بومی ناپدید شده یا کشته شده‌اند.

برآورد‌ها حاکی از آن است که حدود ۴ هزار زن و دختر بومی و ۶۰۰ مرد و پسر بومی بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۲۰۱۶ مفقود شده یا به قتل رسیده‌اند.

موانع موجود در مسیر تحقیقات

«جری فلورس»، جامعه شناس، و تعدادی از همکاران وی در حال جمع‌آوری شهادت از زنان بومی برای شناسایی موانعی است که خانواده‌ها و نزدیکان در هنگام جست‌وجو برای افراد مفقود و کشته شده، با آن‌ها روبرو می‌شوند.

نتیجه مقاله آن‌ها «ساختن نظم استعماری شهرک نشینان: اقدامات پلیس در پاسخ به خشونت علیه زنان بومی در کانادا» است که در مجله جنسیت و جامعه منتشر شده است.

«رومان آلفارو»، از محققان این پروژه، می‌گوید در حالی که چندین مطالعه به دنبال شناسایی چرایی ناپدید شدن مردم بومی بوده‌اند، تعداد کمی از آن‌ها به نقش پلیس در خشونت علیه زنان و دختران بومی توجه کرده‌اند. 

وی با استناد به گزارش سال ۲۰۰۴ عفو بین‌الملل، می‌گوید: مشکل زنان بومی این است که بیش از حد هدف نظارت قرار می‌گیرند و کمتر از آن‌ها حمایت می‌شود.

برای مقاله جدید خود، فلورس و آلفارو با سازمان‌های بومی تورنتو نزدیک به ۵۰ مصاحبه حضوری انجام دادند.

هنگامی که محدودیت‌های کرونایی توانایی آن‌ها را برای انجام کار‌های حضوری بیشتر مسدود کرد، رومان آلفارو پیشنهاد کرد که ۲۱۹ بیانیه شخصی از تحقیقات ملی کانادا در مورد زنان و دختران بومی گم شده و کشته شده را برای گسترش نمونه پاسخ دهندگان خود درج کند.

بی تفاوتی پلیس

آلفارو، می‌گوید: شهادت‌های ارائه شده از سوی زنان در تحقیق به ما این امکان را داد تا ببینیم در داستان‌های آنها، همه روایت‌ها بسیار شبیه به هم هستند.

رومان آلفارو به کدنویسی داستان‌های پاسخ دهندگان برای شناسایی موضوعات مشترک کمک کرد؛ این تیم به زودی بی‌تفاوتی پلیس را به عنوان یک موضوع اصلی شناسایی کرد.

۲۰۹ مورد از ۲۱۹ شهادت به تعاملات منفی با پلیس در مدیریت پرونده‌های افراد گمشده اشاره داشت.

توجیه و رد خشونت 

این مقاله ۲ سبک رفتاری اصلی را که به گفته این زن، پلیس به کار گرفته است را مورد توجه قرار می‌دهد: توجیه خشونت و رد خشونت.

این تحقیق نشان داد که پلیس کانادا در واکنش به موارد گزارش شده خشونت علیه زنان و دختران بومی، مکررا از برچسب‌های منفی مانند «فراری‌ها» همراه با توهین استفاده می‌کند.

مردم گزارش می‌دهند که وقتی می‌خواهند موضوع ناپدید شدن یک زن بومی را گزارش کنند، از پلیس می‌شنوند: «کاری نمی‌توانیم انجام دهیم» یا «این امر اجتناب ناپذیر است».

خودداری از ارائه اطلاعات

این شهادت‌ها شامل شکایت‌هایی است مبنی بر اینکه به نزدیکان افراد ناپدید شده یا به قتل رسیده اطلاعات کمی در مورد پرونده‌های آن‌ها داده شده یا هیچ اطلاعاتی در اختیار آن‌ها قرار نگرفته و پلیس به سرعت از جست‌وجوی اجساد یا مجرمان منصرف شده است. 

در برخی موارد، پلیس پیشنهاد می‌کند که گزارش یک فرد گمشده باید زودتر از ۲ یا ۳ ماه پس از ناپدید شدن مختومه شود.

پاسخ دهندگان همچنین به نگرش‌های بی‌تفاوت، کلیشه سازی و سرزنش فقر، مسائل مربوط به سلامت روان و انتخاب سبک زندگی اشاره کردند؛ پاسخ دهندگان، گفته‌اند که این پاسخ‌ها باعث ایجاد شک، شرم و ترس از پلیس در آن‌ها می‌شود.

رومان آلفارو که در پرو به دنیا آمده است، با آگاهی از تجربه بومیان کانادا بزرگ نشده است، اما می‌گوید که موضوعات برای او ناآشنا نبودند.

به گفته وی، من کار‌های زیادی در مورد خشونت و قربانیان خشونت، گروه‌های به حاشیه رانده شده، خشونت دولتی و زنان کم‌درآمد در پرو انجام داده بودم، بنابراین با این دانش وارد شدم؛ این وضعیت، فرهنگ ناپدید شدن و قتل زنان، برای من غریبه نبود.

انتهای پیام/