پرده‌ای دیگر از رفتار غربی‌ها با آوارگان افغانستان
خبرگزاری میزان_ نورنیوز نوشت: «کمیته بین‌المللی نجات» در یک گزارش تازه اعلام کرده؛ با وجود اینکه شهروندان افغانستان سومین جمعیت بزرگ پناه‌جویان در جهان را تشکیل می‌دهند، تنها ۲۷۱ نفر از آنان طی سال گذشته در اتحادیه اروپا اسکان داده شدند، یعنی فقط یک‌دهم درصد از ۲۷۰ هزار افغانستانی که در حال حاضر نیاز به اسکان مجدد دارند.
کمیته بین‌المللی نجات گفته؛ جدای از اسکان مجدد، بسیاری از طرح‌های تکمیلی که توسط کشور‌های اتحادیه اروپا برای رساندن افغان‌ها به امنیت ایجاد شده، در مقیاس بزرگ تحقق نیافته یا به هدف نرسیده‌اند.
این در حالی است که در تابستان ۲۰۲۱ وقتی نیرو‌های آمریکایی و ناتو مفتضحانه از افغانستان فرار کردند وعده دادند که تمامی افغان‌هایی (صد‌ها هزار نفر) که طی این سال‌ها به هر عنوانی برای آن‌ها کار کرده‌اند را در کشور‌های غربی اسکان دهند.
البته این گزارش تنها گزارش مربوط به وضعیت بحرانی پناه‌جویانِ دل‌بسته به وعده‌های غرب نیست، چنانچه اخیرا گزارش‌هایی نیز درباره وضعیت بحرانی پناه‌جویان افغانستانی که در مراکز زیر نظارت غرب در امارات به سر می‌برند منتشر شد که از وضعیت بحرانی آن‌ها حکایت داشت.
در همین حال؛ گزارش‌ها از اردوگاه‌های پناهندگان در مرز‌های آمریکا نیز نشان از وضعیت غیر انسانی افغان‌هایی حکایت دارد که از کشور خود آواره و با وعده‌های سران آمریکا راهی این کشور شده‌اند.
از سویی؛ گزارش‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از کودکانی که در هتل‌های پناه‌جویان در انگلیس نگهداری می‌شوند، مفقود شده و عموم آن‌ها با همراهی پلیس و مقامات ارشد این کشور قربانی باند‌های قاچان انسان می‌شوند.
در واقع غربی‌ها نه تنها به تعهدات خود در قبال آوارگان افغانستانی عمل نکرده و رسما قوانین پناهندگی را زیر پا گذاشته‌اند، بلکه هم‌زمان به اَشکال مختلف بر درد و رنج مردم این سرزمین افزوده‌اند.
نخست؛ غربی‌ها با بهانه‌هایی همچون نبود دولت فراگیر و یا عدم اعتماد به طالبان از انجام تعهدات خود در قبال این کشور خودداری می‌کنند حال آنکه سازمان ملل بار‌ها هشدار داده که عدم ارسال این کمک‌ها و خلف وعده‌های غرب در اجرای تعهدات مالی همراه با بلوکه کردن میلیارد‌ها دلار دارایی‌های افغانستان، زمینه‌ساز قحطی میلیون‌ها افغانستانی شده است.
دوم؛ گرچه ناتو از افغانستان خارج شده، اما همچنان به دنبال بحران‌سازی در این کشور و بر هم زدن روابط آن با همسایگان است. تقلا برای تقویت داعش و تنش‌زایی در روابط کابل با کشور‌های همسایه ابعاد این طراحی را تشکیل می‌دهند.
سوم؛ در حالی که جمهوری اسلامی طی چند دهه گذشته در قامت میزبانی مهربان، ایفاگر نقشی مثبت در کاهش آلام اتباع همسایه شرقی خود بوده، غرب همچنان سیاست تحریم را علیه ایران ادامه می‌دهد که استمرار این روند می‌تواند محدودیت‌هایی را در این خصوص برای ایران ایجاد کند.
نکته آنکه؛ رسانه‌های غربی با پنهان‌سازی حقایق سعی در روایتی وارونه از شیوه برخورد غرب با موضوع افغانستان دارند، چنانچه بی‌بی‌سی در پردازش گزارش کمیته بین‌المللی نجات به جای واژه نقض حقوق بشر از واژه «غفلت سرسام‌آور» بهره می‌گیرد تا به مخاطب القاء کند که این رفتار‌ها نه امری نظام‌مند بلکه تنها نوعی فراموش‌کاری بوده است!
از آن سو؛ گرچه سازمان ملل بار‌ها درباره وضعیت جنگی و غیر انسانی روآندا هشدار داده، بی‌بی‌سی برای توجیه اجرای طرح لندن مبنی بر انتقال پناه‌جویان (عمدتا افغانستانی) از انگلیس به روآندا، در گزارشی با عنوان «پنج کشوری که برای زنان امن‌تر هستند» مدعی رتبه برتر این کشور در امنیت برای زنان شده است!
به این گزارش مضحک بی‌بی‌سی که به نقل از شاهدان عینی خود نوشته، توجه کنید:
«مردم اغلب کاری به شما ندارند. فقط هر از چندی یک نفر ممکن است بخواهد با شما انگلیسی تمرین کند و بگوید حالت چطور است یا صبح‌به‌خیر. مخصوصاً بچه‌مدرسه‌ای‌ها این کار را می‌کنند. انگلیسی و فرانسه در کنار زبان‌های بومی کینیارواندا و سواحیلی جزء زبان‌های رسمی روآندا هستند و همین باعث می‌شود مشکل ارتباط زبانی وجود نداشته باشد. حتی کسانی که انگلیسی صحبت نمی‌کنند، با اشاره یا هر طور شده به شما کمک می‌کنند تا گم نشوید.»
به هر شکل مجموعه رفتار‌های ضدبشری غربی‌ها علیه پناه‌جویان و آوارگان از جمله مردم افغانستان نشان می‌دهد که خط رسانه‌های غربی با برجسته‌سازی کلیدواژه «زنان الهام‌بخش»، صرفا یک بازی و فریب تبلیغاتی است که برای پنهان‌سازی لایه‌های اصلی تفکرات و رفتار‌های غرب در قبال سایر ملت‌ها صورت می‌گیرد.
انتهای پیام/