لایحه ضد مهاجرتی انگلیس و تبعات آن برای پناهجویان

خبرگزاری میزان - «ریشی سوناک»، نخست وزیر انگلیس اخیرا در نشست شورای اروپا برای جلب حمایت اروپا از «لایحه ضد پناهجویی» درباره این موضوع سخنرانی کرد؛ هدف این لایحه مسدود کردن همه راه‌های درخواست پناهندگی در انگلیس و فرستادن همه پناهندگان به روانداست که «با یک قایق کوچک» به این کشور می‌رسند.

به گزارش گاردین، یک پناهجوی سودانی در این باره، می‌گوید: دولت انگلیس برای تصویب قوانینی علیه پناهجویان فشار می‌آورد که در صورت تصویب، حمایت از مردان، زنان و کودکان پناهجو را در این کشور منع می‌کند. 

روند دشوار درخواست پناهجویی در انگلیس

این پناهجوی سودانی، می‌گوید: روند پناهجویی در انگلیس نبرد دیگری بود؛ من در سلولی نه چندان متفاوت با سلولی که در سودان شکنجه شده بودم، زندانی شدم و سال‌ها منتظر ماندم تا پناهندگی بگیرم؛ موسسات خیریه و کارکنان خدمات اجتماعی به من کمک درمانی و رفاهی ارائه کردند. دلسوزی مردم زیاد بود و به من کمک کرد تا از صدمات متعدد خود خلاص شوم.

به گفته وی، اگر لایحه ظالمانه ضد پناهجویان نخست وزیر انگلیس از قبل اجرا می‌شد، این زندگی که امروز دارم میسر نمی‌شد و حتی ممکن بود زنده هم نباشم. این امر در مورد هزاران پناهجوی دیگر که به انگلیس وارد شده‌اند، صادق است.

دفاع وزیر کشور انگلیس از لایحه جنجالی

«سوئلا براورمن»، وزیر کشور انگلیس اخیرا با دفاع از رویکرد زمین سوخته دولت این کشور در قبال مهاجرت، مدعی شد که انگلیس «نمی‌تواند» پذیرش مهاجران غیرقانونی را برای ورود به انگلیس ادامه دهد. 

البته همانطور که کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان نیز در پاسخ به وزیر کشور انگلیس تاکید کرد، «هیچ ویزا یا صف پناهندگی برای انگلیس وجود ندارد؛ تعداد زیادی از پناهندگان هیچ مسیر قانونی یا امنی برای درخواست پناهندگی در این کشور ندارند و آن‌ها آماده هستند تا از شلوغ‌ترین مسیر کشتیرانی در اروپا با قایق‌های کوچک و ضعیف عبور کنند، زیرا این تنها راه آن‌ها برای رسیدن به انگلیس است.»

باور این موضوع دشوار است که لایحه جدید نخست وزیر انگلیس به کاهش تعداد مرگ و میر در کانال «مانش» آنطور که او ادعا می‌کند، کمک کند؛ پناهجویان این خطرات را می‌پذیرند و این سفر‌های مرگبار را آغاز می‌کنند، اما هیچ لایحه ضد پناهندگی یا طرح اخراج نمی‌تواند آن‌ها را متوقف کند.

همچنین، لایحه پیشنهادی منجر به این می‌شود که بازماندگان شکنجه وقتی به انگلیس می‌رسند، کمکی را که به شدت به آن نیاز دارند، دریافت نکنند. 

حذف فرآیند‌هایی که امکان شناسایی و کمک به پناهجویان را فراهم می‌کند، آسیب قابل توجهی به همراه خواهد داشت، اما در هر صورت بار سیستم مهاجرت انگلیس را کاهش نخواهد داد.

سازمان‌های بازرسی ارشد خود دولت و سازمان‌های غیردولتی انگلیس مانند آزادی از شکنجه، سال‌ها با بازماندگان شکنجه و سایرین که تجربه‌ای زنده از روند پناهندگی انگلیس دارند صحبت می‌کنند.

شواهد نشان می‌دهد که هیچ راه آسانی برای جلب رضایت همه ذینفعان وجود ندارد، اما این امکان وجود دارد که تعدادی از تغییرات ایجاد شود تا اطمینان حاصل شود که روند پناهندگی یک موضوع انسانی است.

مهم نیست که پناهجویان چگونه به سواحل انگلیس می‌رسند، باید با آن‌ها منصفانه و انسانی رفتار شود. این بدان معناست که به آن‌ها اجازه داده می‌شود بدون اینکه با هیچ مجازاتی از جمله تهدید به اخراج یا بازداشت مواجه شوند، درخواست پناهندگی خود را مطرح کنند.

دولت انگلیس باید به جای صرف پول برای فرستادن پناهجویان به رواندا یا نصب مجدد کشتی‌های قدیمی برای ایجاد مراکز بازداشت در سطح آب، توجه و بودجه خود را بر تأمین منابعی که به شدت به وزارت کشور انگلیس برای کمک واقعی به پناهندگان نیاز دارد، متمرکز کند. 

با وجود روند‌ها و آموزش‌های مناسب، بازماندگان شکنجه در میان افرادی که به دنبال پناهندگی در انگلیس هستند، می‌توانند به سرعت شناسایی شوند و به آن‌ها کمک شود تا بهبودی خود را آغاز کنند.

انتهای پیام/