چالش‌های افراد با مشکلات روانی برای درمان در انگلیس

خبرگزاری میزان - برخی از بیماران دارای مشکلات روانی در انگلیس دو سال پس از تعهد دولت این کشور برای پایان دادن به این عمل «کاملاً غیرقابل قبول» هنوز مجبورند بیش از ۳۰۰ مایل مسافت را برای درمان بیماری خود طی کنند.

به گزارش «گاردین»، تعداد بیمارانی که در بحران مجبور به جابجایی بالقوه صد‌ها مایلی برای دریافت خدمات سرویس سلامت همگانی هستند، پس از کاهش در طول همه‌گیری، دوباره در حال افزایش است و آن‌ها را از خانواده و شبکه‌های حمایتی جدا می‌کند و به طور بالقوه بهبودی آن‌ها را به تأخیر می‌اندازد.

آمار رسمی منتشر شده

بر اساس داده‌های رسمی مشاهده شده از سوی «آبزرور»، ۴۲۰ درمان به اصطلاح «خارج از منطقه» در ماه فوریه آغاز شد، زیرا هیچ تخت بیمارستانی محلی در دسترس نبود.

جدیدترین سوابق سرویس سلامت همگانی انگلیس نشان می‌دهد که ۷۲۰ جایگذاری خارج از منطقه وجود دارد که «نامناسب» تلقی می‌شوند و بهبودی بیمار را به خطر می‌اندازند.

بر اساس داده‌های فاش شده تحت قانون آزادی اطلاعات، در یک مورد در دورست در سال گذشته، یک بیمار به بیمارستانی ۳۸۰ مایل دورتر فرستاده شد؛ همچنین مشخص شد که در «سامرست» و «اسکس»، بیماران را بیش از ۳۰۰ مایل دورتر از خانه خود فرستاده‌اند. 

این یافته‌ها با وجود تعهد دولت انگلیس مبنی بر پایان دادن به قرارگیری خارج از منطقه برای بزرگسالانی که نیاز به مراقبت حاد بستری دارند تا آوریل ۲۰۲۱ به دست آمده است. 

دستکم ۱۶ بیمارستان گفتند که در سال ۲۰۲۲ یک بیمار را بیش از ۱۰۰ مایل دورتر از خانه فرستاده‌اند، اما همه بیمارستان‌ها به درخواست ارائه اطلاعات پاسخ ندادند.

یکی از همکاران ثبت سیاست در کالج سلطنتی روانپزشکان انگلیس، گفت که اهداف حذف این عمل «به طور گسترده‌ای نادیده گرفته شده است»؛ وی خواستار طرحی فوری برای تامین بودجه مناسب خدمات سلامت روان شد.

به گفته وی، این کاملا غیرقابل قبول است که برخی از بیماران سلامت روان مجبور باشند صد‌ها مایل را برای مراقبت در زمانی که در آسیب پذیرترین شرایط خود هستند طی کنند.

عضو کالج انگلیس، اظهار کرد: ما به شدت به بودجه بیشتری برای خدمات بهداشت روان نیاز داریم تا بیماران بتوانند بهترین استاندارد مراقبت را نه تنها زمانی که به آن نیاز دارند، بلکه در جایی که به آن نیاز دارند، دریافت کنند. این بودجه باید به اطمینان حاصل شود که بستر‌های کافی و خدمات اجتماعی مناسب برای رفع نیاز‌های جمعیت یک منطقه وجود دارد.

واکنش حزب کارگر

این در حالی است که «کی‌یر استارمر»، رئیس حزب کارگر انگلیس، آماده می‌شود تا یک سخنرانی مهم در مورد سرویس سلامت همگانی داشته باشد، که در آن هشدار می‌دهد این سرویس «پایدار نیست مگر اینکه تغییرات جدی، عمیق و بلندمدت ایجاد کنیم».

در واضح‌ترین نشانه‌ای که او در حال فکر کردن به اصلاح بزرگ است، وی هشدار می‌دهد که حزبش نمی‌تواند سرویس سلامت را رها کند.

رئیس حزب کارگر انگلیس قرار است در این سخنرانی خود انتقاداتی را از دولت انگلیس در زمینه سرویس سلامت همگانی این کشور مطرح کند؛ «استارمر» می‌گوید: در انتخابات بعدی، سرویس سلامت همگانی در اولویت قرار دارد.

«سارا اسکوبی»، از اندیشکده Nuffield Trust، گفت: تقاضا برای تخت‌های سلامت روان از زمان همه‌گیری در حال افزایش است، تخت‌های بیشتر به تنهایی راه حلی در خدمات بهداشت روان نیست. ما باید شاهد سرمایه‌گذاری بیشتر در زمینه پیشگیری و کارکنان بیشتر در مراکز مراقبتی خارج از بیمارستان‌ها و در جوامع محلی باشیم تا فشار بر خدمات بهداشت روانی بستری را کاهش دهیم.

«روزنا آلین خان»، مقام دولت سایه در امور سلامت روان، دولت انگلیس را متهم کرد که مراقبت‌های بهداشت روانی را در ۱۳ سال گذشته کاهش داده است و متعهد شد که حزب کارگز «تضمین می‌کند که حمایت سلامت روان در صورت نیاز وجود خواهد داشت.»؛ این حزب متعهد شده است که ۸ هزار و ۵۰۰ کارمند جدید پشتیبانی سلامت روان را استخدام کند.

انتهای پیام/