برنامه‌های شکنجه سیا با چراغ سبز دولت آمریکا

خبرگزاری میزان - نقاشی‌های ابوزبیده، «زندانی ابدی» گوانتانامو که اخیرا از سوی روزنامه «گاردین» منتشر شده، جزئیات برنامه شنکجه آمریکا را افشا می‌کند.

به گزارش «commondreams»، یکی از نویسندگان این گزارش جدید که آثار این زندانی را نشان می‌دهد، گفت: نقاشی‌های او تایید نهایی شکست و سوء استفاده از شکنجه است.

گزارشی که به تازگی منتشر شد و حاوی نقاشی‌های منتشرنشده قبلی از ابوزبیده - یک سعودی ۵۲ ساله است که بیش از ۲۰ سال از سوی آمریکا در «سایت‌های سیاه» سیا و زندان گوانتانامو زندانی بوده است - بینش جدیدی از شکنجه‌های تحمیل شده از سوی آمریکا ارائه می‌کند.

این گزارش تحت عنوان «شکنجه‌گران آمریکایی: سوء استفاده‌های اف‌بی‌آی و سیا در تاریک‌سایت‌ها و گوانتانامو»، بر اساس طرح‌ها و توصیف‌های ابوزبیده و دیگر قربانیان شکنجه جنگ به اصطلاح علیه تروریسم آمریکاست.

واقعیت‌های وحشتناک و تلاش برای پنهانکاری

علی‌رغم تلاش‌های دولت فدرال آمریکا، به‌ویژه آژانس اطلاعات مرکزی، برای پنهان کردن شواهدی از عملکرد واقعی تکنیک‌های بازجویی پیشرفته (EITs) که بر روی بازداشت‌شدگان در سایت‌های تاریک سیا و گوانتانامو اعمال شده‌اند، افشاگری‌ها بی‌نظیر است.

این گزارش می‌گوید که نقاشی‌های ابوزبیده به‌طور واقعی واقعیتی وحشیانه‌ را که سیا با نابودی حساب‌شده فیلم‌های ضبط‌شده شکنجه‌ که از سوی مأمورانش انجام می‌شد، سعی در پنهان کردن آن‌ها داشت، افشا می‌کند.

این منابع، همراه با گزارش کمیته اطلاعاتی منتخب سنا، کامل‌ترین و قانع‌کننده‌ترین گزارش تا به امروز از برنامه شکنجه آمریکا را در سال‌های پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به آمریکا ارائه می‌کنند.

ابوزبیده متولد عربستان، در نوجوانی به کرانه باختری در فلسطین نقل مکان کرد؛ او در اواخر مارس ۲۰۰۲ از سوی ماموران سیا، اف‌بی‌آی و اطلاعات پاکستان دستگیر شد. 

در جریان حمله‌ای که منجر به دستگیری او شد، ابوزبیده - که با یک مقام عالیرتبه القاعده اشتباه گرفته شد، هدف اصابت چند گلوله قرار گرفت و به سایت‌های سیاه سیا در پاکستان، تایلند، افغانستان، لهستان، شمال آفریقا و مناطقی دیگر منتقل شد؛ در سپتامبر ۲۰۰۶، او به زندان گوانتانامو، منتقل شد و در آنجا همچنان در زندان به سر می‌برد.

یکی از وکلای ابوزبیده می‌گوید: همه موافقند که آن‌ها فردی را به اشتباه شکنجه کردند؛ به هر حال پیش رفتند تا بتوانند اجازه شکنجه دیگران را نیز بگیرند.

چراغ سبز دولت آمریکا

«دیک چنی»، معاون رئیس جمهور وقت آمریکا، کاندولیزا رایس، مشاور امنیت ملی، و جورج تنت، مدیر سیا، به ماموران آمریکایی چراغ سبز نشان دادند تا ابوزبیده را شکنجه کنند؛ این شکنجه تا زمانی که آن‌ها حتی از همکاری وی مطلع بودند ادامه یافت.

در یک نشست درباره این موضوع یکی از مقامات آمریکایی گفته بود: چرا ما در کاخ سفید درباره این موضوع گفت‌وگو می‌کنیم؟ تاریخ در این باره قضاوت خوبی نخواهد داشت.

شکنجه‌های مورد تایید دولت بوش

ابوزبیده در دوران ۲ دهه حبس خود هدف انواع مختلف شکنجه قرار گرفته است؛ بسیاری از تکنیک‌های شکنجه مورد تایید دولت جورج دبلیو بوش - که شامل غرق مصنوعی، محرومیت، موقعیت‌های استرس‌زا، استفاده از موسیقی با صدای بسیار بلند و حمله سگ‌ها، کوبیدن به دیوارها، سلول انفرادی و قرار گرفتن در معرض دمای شدید می‌شود- هم بر اساس قوانین داخلی کشور‌ها و هم بر اساس قوانین بین المللی ممنوع است.

علاوه بر شکنجه‌ها و اقدامات تایید شده در گزارش‌ها و تحقیقات مختلف، بسیاری از بازداشت شدگان «جنگ علیه تروریسم» که بسیاری از آن‌ها زنان و مردان و کودکان بیگناه بودند، در معرض سوء استفاده‌های بیشتری نیز قرار گرفته‌اند.

این در حالی است که به گفته وکیل ابوزبیده، بسیاری از شکنجه‌ها علیه زندانیان در سیات‌های سیا و گونتانامو مورد تایید مقامات آمریکا قرار نگرفته است.

مرگ زندانیان بر اثر شکنجه در زندان‌های ارتش آمریکا

بر اساس گزارش سال ۲۰۰۵ کتابخانه ملی پزشکی آمریکا - یک آژانس فدرال - بر اساس بررسی اسناد نظامی، ۲۶ زندانی جنگ علیه تروریسم در نتیجه «قتل جنایی» جان خود را از دست دادند.

این گزارش می‌گوید: زندانیان در اسعد آباد، بگرام و گردیز در افغانستان و ابوغریب، کمپ وایت‌هورس، بصره، موصل، تکریت، بوکا و یک مرکز ناشناس در عراق بر اثر شکنجه جان باختند؛ این موارد شامل مرگ ناشی از بی‌توجهی پزشکی، حملات خمپاره‌ای به زندان‌ها یا تیراندازی به زندانیان نمی‌شود.

ابوزبیده هرگز محاکمه نشده است؛ او فردی است که به عنوان «زندانی ابدی» شناخته می‌شود، زیرا آمریکا هیچ برنامه‌ای برای آزادی او ندارد.

ماه گذشته، گروه کاری سازمان ملل در مورد بازداشت‌های خودسرانه خواستار آزادی فوری ابوزبیده شد و تاکید کرد که ادامه حبس او ناقض «قواعد اساسی حقوق بین الملل» است و «ممکن است جنایت علیه بشریت تلقی شود.»

انتهای پیام/