گزارش نیویورک تایمز از جاسوسی علیرضا اکبری/ از ارتباط با انگلیس تا افشای اسرار هسته‌ای و نظامی ایران
نیویورک تایمز در گزارشی ضمن اشاره به جاسوسی علیرضا اکبری برای انگلیس، نوشته است که او افشاکننده اسرار هسته‌ای و نظامی ایران است.
خبرگزاری میزان – روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز»، در گزارشی ضمن بررسی ابعاد جاسوسی «علیرضا اکبری» برای انگلیس، نوشته است که «در آوریل ۲۰۰۸ یک مقام ارشد سرویس اطلاعاتی انگلیس برای انتقال اخبار محرمانه و جنجالی به همتایان اسرائیلی خود به تل‌آویو سفر کرد؛ انگلیس در ایران جاسوسی با سطح بالای دسترسی به اسرار هسته‌ای و دفاعی کشور دارد.»
«نیویورک تایمز» به نقل از منابع اطلاعاتی، میگوید «این جاسوس، اطلاعاتی ارزشمند را در اختیار آن‌ها قرار داده بود و این کار سال‌ها ادامه داشت.»
بر اساس این گزارش، «هویت این جاسوس تا مدت‌ها پنهان بود، اما اعدام علیرضا اکبری در ایران در روز ۱۱ ژانویه به جرم جاسوسی، رازی را آشکار کرد که ۱۵ سال پنهان مانده بود؛ اکبری همان جاسوس انگلیس بود.»
این گزارش میافزاید: «علیرضا اکبری، افشای اسرار هسته‌ای ایران به مقامات اطلاعاتی انگلیس را از سال ۲۰۰۴ آغاز کرده است؛ اکبری ظاهرا تا سال ۲۰۱۹ با مشکلی مواجه نمی‌شود، اما به گفته دو منبع ایرانی، ایران با کمک روسیه کشف می‌کند جاسوسی که وجود سایت هسته‌ای زیرزمینی مخفیِ ایران در دل کوه‌های اطراف تهران را افشا کرده، اکبری بوده است.»
به نوشته «نیویورک تایمز»، «ایران، اکبری را علاوه بر افشای اسرار هسته‌ای و نظامی، به افشای هویت و فعالیت‌های بیش از صد مقام دولتی، از جمله محسن فخری‌زاده، دانشمند ارشد هسته‌ای که در سال ۲۰۲۰ به دست اسرائیل ترور شد، متهم کرد.»
«نیویورک تایمز» با اشاره به سکوت انگلیس در مورد این پرونده به نقل از «ویلیام آرچر»، سخنگوی وزارت خارجه انگلیس در امور ایران، نوشت: «سیاست دیرینه ما این است که در مورد مسائل اطلاعاتی اظهار نظر نکنیم.»
نشریه «نیویورک تایمز» در سپتامبر ۲۰۱۹ گزارش داده بود «منبع اطلاعاتی که سایت هسته‌ای فُردو را لو داد، جاسوس انگلیس است» و به نقل از سه مقام اطلاعاتی و امنیت ملی غربی می‌نویسد: «اطلاعات مربوط به سایت فردو تنها یکی از افشاگری‌هایی اکبری بود که مقام اطلاعاتی انگلیس در آوریل ۲۰۰۸ به همتایان صهیونیستی و غربی خود منتقل کرد.»
بر اساس این گزارش، «اکبری در سال ۲۰۰۴ مامور شد که با سفارتخانه‌های کلیدی در تهران ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را متقاعد کند که برنامه هسته‌ای ایران صلح‌آمیز است. او به این منظور مدام با سفرای انگلیس، چین، فرانسه، آلمان و روسیه ملاقات می‌کرد.»
این گزارش در بخشی دیگر میگوید: «طبق اعترافات اکبری، سرویس اطلاعاتی انگلیس در سال ۲۰۰۴ در ضیافتی در سفارت انگلیس در تهران اقدام به جذب او به این سازمان کرد؛ در ضمن به او گفتند به خود و خانواده‌اش ویزای انگلیس خواهند داد؛ او سال بعد به انگلیس سفر کرد و با مامور سرویس اطلاعات مخفی انگلیس یا ام‌آی۶ دیدار کرد.»
گزارش مذکور میافزاید: «او در طول چند سالِ بعد برای ملاقات با مامورین سرویس اطلاعات در کشور‌های اتریش، اسپانیا و انگلیس شرکت‌های صوری تاسیس کرد.»
«نیویورک تایمز» در این گزارش به نقل از برادر اکبری، می‌نویسد «او در چارچوب سِمَت رسمی خود با سفیر انگلیس در تهران دیدار داشت و بار‌ها برای امور تجاری به اروپا سفر کرد.»
گزارش «نیویورک تایمز» همچنین میگوید: «اکبری مدام به لندن سفر می‌کرد؛ به گفته برادرش، او در سال ۲۰۱۰ در آن‌جا دچار حمله قلبی شد و همان‌جا ماندگار شد. همسر و دو دخترش نیز مدت کوتاهی بعد به او ملحق شده و در نهایت تابعیت انگلیس را به دست آوردند. زندگی‌شان از طریق سرمایه‌گذاری و سفر‌های اکبری به ایران جهت حفظ روابطش با مقامات ارشد تامین می‌شد. اکبری ادعا می‌کند سکته قلبی‌اش ساختگی و تنها به قصد ماندن در انگلیس بوده است. بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ حداقل سه بار از لندن به تهران سفر کرده و هر بار در منزل خانوادگی خود که در تهران نگه داشته بود اقامت داشته است.»
دی ماه گذشته حکم علیرضا اکبری فرزند علی دارای تابعیت مضاعف ایرانی-انگلیسی که به اتهام افساد فی‌الارض و اقدام گسترده علیه امنیت داخلی و خارجی کشور از طریق جاسوسی برای دستگاه اطلاعاتی دولت انگلیس در ازای دریافت دستمزد به مبالغ ۱.۸۰۵.۰۰۰ یورو، ۲۶۵.۰۰۰ پوند انگلیس و ۵۰.۰۰۰ دلار آمریکا به مجازات اعدام محکوم شده بود، اجرا شد.
براساس دادنامه صادره، اقدامات محکوم در سال‌های گذشته علیه امنیت ملی کشور، جاسوسی به نفع کشور انگلیس، ارتباطات با سرویس جاسوسی MI۶ و تعداد ملاقات‌های وسیع با افسران اطلاعاتی دشمن در کشور‌های مختلف و مدت طولانی جاسوسی، مصداق جنایت گسترده علیه امنیت داخلی و خارجی کشور است، به گونه‌ای که موجب اخلال شدید در نظم عمومی کشور در حد وسیع شده است.
همچنین اقدامات سرویس جاسوسی انگلیس در این پرونده نشان دهنده ارزش محکوم، اهمیت دسترسی‌های او و اعتماد دشمن به وی بوده است.
ارائه آموزش‌های اطلاعاتی، آموزش ضد تعقیب (با هدف تامین امنیت محکوم در قرار‌های ملاقاتی)، آموزش ضد بازجویی، پوشش اطلاعاتی، آموزش جمع‌آوری اطلاعات (با هدف افزایش موفقیت محکوم در جمع‌آوری اطلاعات در مواجهه با افراد دارای دسترسی)، تاسیس شرکت پوششی در خارج از کشور به منظور به انحراف کشاندن نهاد‌های امنیتی ایران، ارائه ابزار‌های ارتباطی ویژه، استفاده از عنصر رابط، پشتیبانی از محکوم پس از فرار از کشور، تبادل با سایر سرویس‌های جاسوسی و هزینه‌های مالی هنگفت جهت حفظ انگیزه‌های محکوم و ترغیب وی به خیانت بیشتر به کشور، استفاده از کشور‌های ثالث، افسران اطلاعاتی متعدد، ارائه تابعیت انگلیس به محکوم بصورت ویژه، اعزام مجدد محکوم به داخل کشور از جمله اقدامات سرویس اطلاعاتی انگلیس در این پرونده است که از اهمیت بالای محکوم علیه برای MI۶ حکایت دارد.
وی همچنین پس از خروج از کشور با اقامت در انگلیس همکاری با موسسات مطالعاتی لندن را آغاز کرده و با توجه به دسترسی‌های قبلی با حضور در ایران نسبت به جمع آوری اطلاعات اقدام و به آن موسسات که تحت مدیریت افسران اطلاعاتی بودند ارائه کرده بود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *