افشاگری ایلان ماسک درباره دسترسی کاخ سفید به توییتر/آنچه باید درباره جاسوسی سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا بدانیم
جاسوسی سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا با شیوه‌های مختلف، از جمله با جمع‌آوری اطلاعات از طریق رسانه‌های اجتماعی انجام می‌شود.
خبرگزاری میزان - «ایلان ماسک»، مالک توییتر و چندین شرکت دیگر به تازگی فاش کرد که آژانس‌های دولتی آمریکا به فعالیت‌های کاربران توییتر «دسترسی کامل» داشتند.
افشاگری «ماسک» درباره دسترسی دولت آمریکا به پیام‌های خصوصی
این اظهارات «ماسک»، ۶ ماه پس از آن مطرح می‌شود که این میلیاردر در یک تصاحب بحث‌برانگیز، مدیرعامل توییتر شد.
«ایلان ماسک» در مصاحبه شبکه «فاکس نیوز»، گفت: میزان دسترسی مؤثر سازمان‌های دولتی مختلف به همه چیز‌هایی که در توییتر می‌گذرد، ذهن من را متحیر می‌کند.
وی همچنین پیش‌تر عنوان کرده بود که مقامهای دولتی آمریکا این شرکت را تحت فشار قرار داده‌اند تا اشتراک گذاری پوشش منفی مطبوعات در این پلتفرم را متوقف کند.
این اظهارات «ایلان ماسک» در حالی مطرح می‌شود که پیش‌تر هم گزارش‌هایی درباره جاسوسی سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا با شیوه‌های مختلف، از جمله با جمع‌آوری اطلاعات از طریق رسانه‌های اجتماعی، منتشر شده بود.
از بند ۷۰۲ قانون نظارت اطلاعات خارجی آمریکا چه می‌دانیم؟
بند ۷۰۲ قانون نظارت اطلاعات خارجی آمریکا به دولت این کشور اجازه می‌دهد که به طور گسترده از ارتباطات بین‌المللی آمریکایی‌ها، از جمله تماس‌های تلفنی، پیامک، ایمیل، پیام‌های رسانه‌های اجتماعی و مرورگر‌های وب، جاسوسی کند.
دولت آمریکا مدعی است که «هدف‌های» اطلاعاتی خارجی با تعریف مبهم را تعقیب می‌کند، اما اهدافش صرفاً جاسوسان، تروریست‌ها یا جنایتکاران نیستند؛ آن‌ها می‌توانند تقریباً هر فرد خارجی در خارج آمریکا را تحت جاسوسی قرار دهند، مانند روزنامه‌نگاران، محققان دانشگاهی، دانشمندان یا تاجران.
در جریان این جاسوسی، دولت آمریکا شبکه گسترده‌ای را ایجاد می‌کند که ارتباطات مردم عادی آمریکایی را در مقیاسی وسیع تحت نظارت قرار می‌دهد.
آژانس امنیت ملی آمریکا ارتباطات افراد، مانند پیام‌های بین‌المللی، ایمیل‌ها و تماس‌های اینترنتی را مستقیماً از شرکت‌های فناوری و رسانه‌های اجتماعی مستقر در آمریکا مانند فیس‌بوک، گوگل، اپل و مایکروسافت دریافت می‌کند.
دولت واشنگتن حساب‌های افرادی را که می‌خواهد از آن‌ها جاسوسی کند، شناسایی کرده و سپس به شرکت مورد نظر دستور می‌دهد تا همه ارتباطات و داده‌ها را از آن حساب‌ها در اختیار نهاد‌های اطلاعاتی قرار دهد.
دولت آمریکا با چه شرکت‌هایی همکاری می‌کند؟
آژانس امنیت ملی آمریکا همچنین با همکاری با شرکت‌هایی مانند AT&T و Verizon، ارتباطات اینترنتی بین‌المللی آمریکایی‌ها را هنگام ورود و خروج از آمریکا به صورت انبوه رهگیری و رونوشت می‌کند.
این آژانس سپس به جست‌وجوی عبارات کلیدی، مانند آدرس ایمیل یا شماره تلفن می‌پردازد که با صد‌ها هزار هدف مرتبط است.
در حالی که بند ۷۰۲ به آژانس‌های اطلاعاتی آمریکا اجازه نمی‌دهد تا در ابتدا آمریکایی‌ها را هدف قرار دهد، اما مقادیر زیادی از ارتباطات آمریکایی‌ها جست‌وجو و در پایگاه‌های داده دولتی جمع‌آوری می‌شود.
مقیاس بند ۷۰۲ در طول زمان به طور قابل توجهی در حال رشد بوده است؛ به این معنی که آمریکایی‌های بیشتری در این شبکه گرفتار می‌شوند.
نخستین انتشار اطلاعات چه زمانی بود؟
زمانی که دولت آمریکا برای اولین بار شروع به انتشار آمار در این رابطه کرد، در سال ۲۰۱۳، ۸۹ هزار و ۱۳۸ هدف را گزارش کرد. تا سال ۲۰۲۱، دولت واشنگتن ارتباطات ۲۳۲ هزار و ۴۳۲ فرد، گروه و سازمان را هدف قرار داده بود.
اگرچه دولت آمریکا اغلب به دنبال این است که جاسوسی را «هدفمند» و محدود جلوه دهد، اما واقعیت این است که این جاسوسی در مقیاس گسترده انجام می‌شود.
اگرچه کنگره در نظر داشت از بند ۷۰۲ برای اهداف ضد تروریسم استفاده شود، اکنون این بند اغلب برای پیگیری تحقیقات داخلی از همه نوع استفاده می‌شود. هم اف‌بی‌آی و هم سیا به داده‌های خام تولید شده توسط این جاسوسی دسترسی دارند و آن‌ها به طور فزاینده‌ای از این دسترسی برای بررسی ارتباطات خصوصی آمریکایی‌ها استفاده می‌کنند؛ همه این جاسوسی‌ها بدون حکم قانونی انجام می‌شوند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *