تصویر بدون رتوش آمریکا/ انزوای ترامپ/ ۲ بال رهایی از سیاه چاله ارزی/ تصمیم تهران و شوی نیویورک

به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «تصویر بدون رتوش آمریکا» منتشر شده و در آن چنین آمده است: شورای حقوق بشر سازمان ملل که برخلاف رویه معمول، گزارش‌هایی از وضعیت اسفبار حقوق بشر در آمریکا تهیه‌کرده است، از سوی ترامپ، «مایه شرم» معرفی می‌شود. زمانی که آمریکا در خردادماه سال جاری از این شورا خارج شد، همین سیاست فرافکنانه را در پیش گرفت و وزیر امور خارجه و نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل، ایران، چین، ونزوئلا و کوبا را به نقض به‌اصطلاح فاحش حقوق بشر متهم و به این وسیله، از خود و رژیم کودک کش صهیونیستی رفع اتهام کردند. در همین راستا، واشنگتن از یونسکو و معاهده اقلیمی پاریس خارج شد و بخشی از کمک‌های مالی خود به سازمان ملل را قطع کرد؛ دیوان بین‌المللی کیفری را به این دلیل که پیگیری شکایت ایران از تحریم‌های ظالمانه را دستور کار خود قرار داده، به عدم‌حمایت تهدید و کمک‌های تحقیرآمیزش را به تعظیم و کرنش سازمان‌های بین‌المللی و کشور‌ها در برابر کاخ ظلم خود منوط کرده است.

آنچه ترامپ در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل بیان کرد، حرف دل دیگر مقامات آمریکایی و هیئت حاکمه این کشور اعم از دولت، کنگره و دستگاه قضایی است، اما تفاوت آن‌ها با وی این است که یا شجاعت انجام این سیاست‌ها را نداشتند و یا با ترفند‌ها و حقه‌های مختلف در قالب راهبرد‌هایی همچون «قدرت نرم»، شیوه‌های دیگری را برای پیگیری اهداف خود انتخاب کرده بودند.به بیان دیگر، قانون آمریکایی‌ها، «قانون جنگل» است و هیچ کشور و سیاست مستقلی را در برابر خود برنمی‌تابند. زمانی که فضا و شرایط ایجاب کند، از وعده و وعید برای پیشبرد مطامع خود بهره می‌جویند و زمانی که شرایط مهیا نباشد، تهدید و ارعاب و دست‌آخر، حمله نظامی را در دستور کار خود قرار می‌دهند. وقتی‌که این دو عامل کارگر نیفتند، به جان دولت‌ها و نهاد‌های بین‌المللی می‌افتند و کوتاهی‌ها و کمبود‌های خود را به گردن آن‌ها می‌اندازند. با این حساب، فرقی بین این رئیس‌جمهور هتاک و فحاش با آن مسئول خندان و به‌ظاهر مؤدب آمریکایی نیست، همه آن‌ها آبشخور یکسان دارند و در هر برهه‌ای، با موج‌سواری بر اقتضائات زمانی، تمام کوشش خود را صرف تحقق صددرصدی سیاست‌های استکباری و استثماری خود می‌کنند.

یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «جنگ خندق به تکرار نشسته!» منتشر شده و در آن آمده است:وضعیت امروز ما و مسلمانان در قرن پنجم هجری قمری به طرز عجیبی دارای شباهت‌های بسیاری است. از جمله اینکه؛ همانطور که جبهه اسلام نیز از سوی گروهی که ظاهراً هم‌پیمان بودند مورد خیانت واقع شد، ما نیز در این جنگ با خائنان روبروئیم. آن مسئولی که وظیفه حراست از بیت‌المال را دارد و دستش در جیب بیت‌المال است و می‌برد، آن مدیری که در شرایط جنگ اقتصادی حقوق نجومی می‌گیرد، آن رسانه‌ای که با شایعه‌پراکنی ایرانی را علیه عراقی می‌شوراند -‌عراقی که یکی از مهم‌ترین متحدان ماست- خائن است.

مسلمانان صدر اسلام با وجود همه مشکلات، سختی‌ها و کمبود‌ها ایستادند و براساس وعده و سنت الهی پیروز شدند. تکلیف جنگ امروز ما نیز به دست خودمان روشن می‌شود. اگر مردانه و پا به رکاب فرمانده این میدان ایستادیم، هیچ شک و تردیدی در پیروزی نیست. چه زیبا فرمود: امام سجاد (ع) در دعای پنجم صحیفه سجادیه؛ «خدایا جز این نیست که بی‌نیازان، به‌فضل یاری تو بی‌نیاز می‌شوند... هر کس که تو او را یاری کنی خواری خوار کنندگان به او ضرر نمی‌رساند، و هر کس که تو عطایش‌دهی منعِ منع کنندگان از او نمی‌کاهد.»آمریکایی‌ها به صراحت می‌گویند راهبرد ریگان در برابر شوروی سابق را برای شکست دادن جمهوری اسلامی ایران اتخاذ کرده‌اند. راهبرد ما باید اتکال به منبع لایزال الهی همراه با آمادگی و جهد و کوشش باشد. آنان که دچار تردید و شبهه هستند، یک بار با فکر و تعمق سوره احزاب را بخوانند. خدایی که پوزه ابوسفیان را به خاک مالید، پوزه ترامپ را هم به خاک خواهد مالید، البته به شرط آنکه ما نیز مردانه بر سر عهد و پیمان خود ایستاده باشیم.

در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است:شرایط این داربی با داربی قبلی که با پیروزی یک بر صفر استقلال به پایان رسید، بسیار متفاوت است. استقلال در داربی قبلی بسیار آماده بود و توانایی شکست دادن هر تیمی را داشت، اما در آستانه داربی ۸۸، باتوجه به تغییرات زیادی که در ترکیب اصلی‌اش داشته، هنوز آمادگی و طراوت فصل قبل را پیدا نکرده است. آن‌ها با شکست مقابل السد از آسیا حذف شدند و در هفته هفتم هم مقابل نساجی به تساوی رسیدند تا شرایط خوبی در آستانه داربی ۸۸ نداشته باشند.

در آن سوی میدان پرسپولیس با وجود محرومیت از نقل‌وانتقالات و محدودیتی که در بخش بازیکنانش دارد، بهترین روزهایش را سپری می‌کند. شاگردان برانکو ایوانکوویچ با پیروزی مقابل الدحیل که کمتر کسی امید به موفقیت پرسپولیس در آن دیدار داشت، با انگیزه‌ای مضاعف پا به داربی می‌گذارند و پس از غلبه بر سپیدرود در هفته هفتم لیگ برتر، به دنبال این هستند با پیروزی در داربی، روحیه‌ای دوچندان برای تقابل با السد در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا بگیرند.نکته مهم درباره این دیدار، حضور سرخابی‌ها با تمام قوا در داربی ۸۸ است. هم استقلال و هم پرسپولیس محروم و مصدوم برای داربی پیش رو ندارند، با این وجود مارکوس نویمایر به خاطر غیبت در تمرینات استقلال به دلیل مصدومیت، ممکن است این دیدار را از دست بدهد.در نهایت، هواداران استقلال و پرسپولیس می‌دانند که داربی دیداری مجزا از دیگر بازی‌هاست و شرایط تیم‌ها پیش از این دیدار، کمترین حرف را در میدان مسابقه می‌زند. هواداران استقلال به تاکتیک‌های وینفرد شفر، سرمربی تیم‌شان و پرسپولیسی‌ها به ادامه روند عالی شاگردان برانکو مقابل استقلال دل بسته اند.

یادداشت امروز روزنامه اعتماد به انزوای ترامپ اشاره کرده است و نوشته:در حال حاضر به دلیل قدرت اقتصادی امریکا ممکن است دیپلماسی یکجانبه گرایانه در تحریم امریکا به نتیجه برسد ولی دیپلماسی یکجانبه‌گرایی سیاسی در تحریم امریکا به نتیجه نرسید. یعنی امریکا نتوانست سیاست یکجانبه‌گرایانه سیاسی خود را عملی کند. تحریم اقتصادی امریکا به دلیل در اختیار داشتن بازار و قدرت مالی که در اختیار دارد تا اندازه‌ای ایران را تحت فشار قرار داد و تا به لحاظ سیاسی جامعه جهانی نتواند یک کشور را متقاعد به پذیرش یک امر کند آن کشور می‌تواند بحران اقتصادی را پشت سر بگذارد. بنابراین سیاست‌های ترامپ از هم‌اکنون شکست خورده است.

آن چیزی که اکنون مشخص است اینکه برای امریکایی‌ها روشن شده است حامیان محدودی دارند که از جمله آن‌ها عربستان سعودی، امارات و اسراییل هستند. این‌ها مثلثی هستند که در برابر ایران، امریکا را حمایت می‌کنند و این برای ایالات متحده روشن شده است. برای امریکا و ترامپ روشن شده است که اگر تحریم‌های اقتصادی نیز تا حدی موفق بوده به دلیل زور و توان اقتصادی امریکاست و نه به دلیل همکاری همه‌جانبه سایر کشور‌ها در اجرای آن، بلکه شرکت‌های تجاری از ترس در حال اجرای این تحریم‌ها هستند. شفاف شدن این موضوع می‌تواند برگ برنده‌ای در دست ایران باشد که امریکا را تحت فشار قرار دهد تا مواضع خود را تغییر دهد و روی این موضوع باید کار شود و این نیاز به یک دیپلماسی عمومی دارد و باید به این نقطه رسید که برای تغییر مواضع امریکا نیاز به یک دیپلماسی قوی عمومی و نیمه‌رسمی است.

روزنامه خراسان در یادداشت امروز خود با عنوان «۲ بال رهایی از سیاه چاله ارزی» چنین نوشته است:اگرچه معضل بازار ارز اکنون بیش از همیشه روانی و به همین دلیل هم خطرناک است، اما در عمل بازار به تزریق گسترده ارز نیاز دارد. واضح است که تزریق ارز به بازار، به تنهایی، جز اتلاف منابع و پرکردن جیب رانت خواران از منابع ارزی مورد نیاز ملت نتیجه‌ای در بر ندارد، اما در عمل اگر پیام‌های اعتمادساز دولت و دیگر دستگاه‌ها همراه با تزریق گسترده ارز طی چند روز در بازار صورت گیرد، می‌توان التهاب بازار را از بین برد. نکته قابل تامل این که منابع ارزی ناشی از فروش نفت و صادرات غیرنفتی در حدی مطمئن و بیش از نیاز واقعی بازار است.

نکته مهم در این زمینه دسترسی به ارز کاغذی است که می‌توان از طریق تسهیل ورود ارز از مرز‌های زمینی از افغانستان و پاکستان تا عراق، معضل ورود ارز به داخل را حل کرد. از سوی دیگر اکنون به واسطه سامانه‌ها و اطلاعات موجود می‌توان با استفاده از این اطلاعات و سامانه ها، نیاز‌های واقعی بازار ارز، از ارز مسافرتی، دانشجویی و پزشکی تا ارز مورد نیاز برای واردات کالا‌های ضروری را رصد کرد. بسته‌های حمایتی برای توزیع کالا‌های اساسی با نرخ مصوب می‌تواند امنیت غذایی جامعه را از گزند نرخ‌های فضایی بازار ارز مصون بدارد. بسته‌هایی که مشخص نیست چرا این قدر در نهایی کردن آن‌ها تعلل می‌شود. از سوی دیگر، در عرصه بین الملل، تسریع در نهایی کردن توافق با اروپا برای دور زدن تحریم‌های آمریکا و لزوم تکمیل این توافق از طریق چین و روسیه ضروری است. تعلل بیش از این در تعیین سفیران ایران در چین و هند غیرقابل توجیه است. فراتر از آن، طراحی مسیری بانکی که فارغ از تحریم دلاری آمریکا باشد، شدنی است. قطعا می‌توان با همراهی شرکای سیاسی از اروپا تا چین و روسیه، مسیری دور از تحریم آمریکا یافت که بتوان برپایه آن تجارت با این کشور‌ها را ادامه داد.در هر صورت بازار ارز در حال ورود به فرایند خطرناکی است که می‌تواند حضور گسترده آحاد مردم را رقم زند. حضوری که به دلیل ترس از دست دادن ارزش دارایی و تبدیل آن به ارز و طلا ممکن است رقم بخورد و شتاب سقوط ارزش پول ملی را بیشتر کند. البته چنان که گفته شد می‌توان جلوی این اتفاق را گرفت، اگر عزمی که برای مواجهه با التهاب بازار است جدی‌تر شود و افسانه بهبود اقتصاد از مسیر توافق سیاسی خارجی از ذهن مسئولان اجرایی رخت بر بندد و باور کنند که بازار ارز تشنه اقدامات عملی اقتصادی و اعتمادسازی مدیریتی است نه توافق و مذاکره با موجود غیرقابل اعتمادی مثل ترامپ.

یادداشت امروز روزنامه ایران هم با عنوان «تصمیم تهران و شوی نیویورک» منتشر و در آن چنین آمده است: مسئولان امنیتی منطقه که دو کشور آن عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل هستند، (چین و روسیه) در بیانیه پایانی نشست خود در تهران هم مقابله مؤثر با کشت، تولید و ترانزیت مواد مخدر به عنوان یکی از منابع تأمین مالی تروریسم را نشانه رفتند و هم مقابله با افراط‌گرایی خشونت‌طلب و رادیکالیسم که از مهم‌ترین منابع برانگیزاننده تروریسم هستند. مقابله با تروریسم به شیوه امریکایی خلاصه شده در حمله نظامی و اشغال؛ از این روست که پس از حملات امریکا به افغانستان و عراق نه تنها امنیت تقلیل نیافته که حتی تکثیر و تشدید شده است. اما امنیت زمانی به طور عینی تحقق می‌یابد که علاوه بر منابع تغذیه مالی، آبشخور‌های فکری تروریسم هم هدف گرفته شود.

در دنیایی که تروریست‌ها تریبون می‌یابند و عملاً از حمایت‌های مالی و سیاسی و رسانه‌ای برخوردارند، ادعای مقابله با تروریسم و ایجاد امنیت به شوخی شبیه است. نشستن کسی بر میز ریاست شورای امنیت که خود هیچ باوری به چندجانبه گرایی ندارد یک شوخی است. مبارزه امریکا با تروریسم با همین منطق لنگ یک شوخی است؛ امنیت نیازمند شوی تلویزیونی نیست، بلکه محتاج شور و مشورت مشارکت کنندگان منطقه‌ای است.باید امنیت کوچه را به ساکنان همان کوچه سپرد نه قداره‌بند‌های کوچه پشتی! آنان تیغ می‌زنند تا ساکنان را تیغ بزنند. دیروز مصاف گفت‌وگوی امنیتی بود با نمایش امنیتی؛ چندجانبه‌گرایی ایران بود با تک روی امریکا و انزوای ترامپ در جمع مقامات کشور‌های عضو شورای امنیت. تهران دیروز گامی مهم و مؤثر برای ایجاد یک همگرایی منطقه‌ای با هدف ایجاد سازوکاری در چارچوب چندجانبه‌گرایی بین‌المللی برداشت و نوید دوره جدیدی از همکاری بر مبنای مشارکت جمعی در استقرار امنیت پایدار می‌داد.