مرگ صدها بومی در بازداشت پلیس استرالیا
طی دهه‌های اخیر صدها نفر از بومیان استرالیا در بازداشت پلیس این کشور جان خود را از دست داده‌اند و با این وجود هیچگونه پاسخگویی وجود نداشته است.
خبرگزاری میزان - علیرغم مرگ 432 بومی در بازداشت پلیس استرالیا از سال 1991، هیچ فردی تاکنون محکوم نشده است.
مرگ «جورج فلوید»، شهروند سیاهپوست آمریکایی از سوی پلیس بدین گونه روی داد که «درک شوین»، افسر پلیس شهر «مینیاپولیس» به مدت 9 دقیقه زانوی خود را بر روی گردن او فشار داده بود و در حالی که فریاد می‌زد «نمی‌توانم نفس بکشم» در نهایت جان خود را از دست داد.
به گزارش «نیشن»، اما این رویداد سال‌ها پیش در استرالیا نیز روی داده و هیچگونه پیگیری قضایی برای آن صورت نگرفته است.
«دیوید دانگی جونیور»، شهروند بومی استرالیا توسط شش افسر پلیس در سلولش به شیوه‌ای مشابه کشته شد.
این شهروند بومی استرالیا نیز پس از آنکه بارها فریاد زد که نمی‌تواند نفس بکشد در نهایت جان خود را از دست داد.
در پایان یک بازجویی طولانی که تقریبا چهار سال به طول انجامید، پزشکی قانونی استرالیا از ارجاع افسران دخیل در مرگ «دانگی» به دادستان (که ممکن بود اتهامات را بررسی کنند) یا به ارگان‌های انضباطی خودداری کرد.
مرگ بومیان در بازداشتگاه‌های استرالیا
گزارشات مستدل و مدارک معتبری درباره مرگ بومیان در بازداشتگاه‌های استرالیا وجود دارد و بسیاری از آن آگاه هستند اما چه چیزی در پس سکوت عجیب در مورد مرگ‌های بومیان در بازداشت استرالیا وجود دارد؟
مردم بومی و جزیره نشین «تنگه تورس» این نگرانی را مدت ها قبل از امروز در رسانه‌ها و رسانه‌های اجتماعی مطرح کرده‌اند؛ دلایل پیچیده هستند، اما به سیستمی از «همدستی و عادی بودن مرگ بومیان به دست پلیس و زندان» خلاصه می‌شود.
عموم مهاجران استرالیایی مرگ بومیان در بازداشت را به عنوان یک عمل خشونت آمیز نمی‌بینند، بلکه آن را یک بیماری اجتماعی می‌دانند.
- بیشتر بخوانید:
- کارنامه حقوق بشری استرالیا/از کشتار بومیان تا فشار بر پناهجویان
- انتقاد کمیته سازمان ملل از بازداشت اجباری پناهجویان در استرالیا
سکوت کامل و عدم تعقیب قضایی
از سال 1991، حدود 432 نفر از مردم بومی (و احتمالا بیشتر) در بازداشت پلیس استرالیا جان خود را از دست داده‌اند.
در مطالعه آزمایشی سال 2018 بر روی نمونه‌ای از 134 مورد مرگ بومیان در بازداشت مشخص شد که پزشکی قانونی تنها 11 مورد مرگ را برای ارجه به دادستان آماده کرده است.
پزشکی قانونی استرالیا در نهایت تنها 5 مورد را ارجاع می‌دهد و از این تعداد، تنها دو نفر به دادگاه راه یافتند و هر دو منجر به ابطال کیفرخواست و صدور تبرئه شدند.
آنچه سکوت استرالیاییها را در مورد مرگ بومیان در بازداشتگاه بسیار عجیب می‌کند این است که یک بررسی قانونی اجباری برای هر مرگ در بازداشت یا حضور پلیس در این کشور وجود دارد و هر پرونده صرفنظر از شرایطش به یک قاضی و بازپرس ارسال می‌شود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *