سخنی با کسی که به ایرانی‌بودن خود افتخار نمی‌کند!/ آقای استاد، مشکل تشخیص راهبرد دارد

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، برخی افراد در داخل با وجود آنکه اعتبار و جایگاه فعلی‌شان، مدیون انقلاب اسلامی و نظام مقدس جمهوری اسلامی است، اما از هیچ فرصتی برای تخطئه بنیان‌ها و آرمان‌های انقلاب، دریغ نمی‌کنند و هذیان گویی‌ها و مهملات خود را با تکیه بر گزار‌ه‌های غلط و مغرضانه انتشار عمومی می‌دهند.

 

صادق زیباکلام یکی از همان افراد است؛ فردی که با نگاهی گذرا به مواضع و نوشته‌های چندسال اخیرش کاملا مشخص می‌شود که این فرد، مشکل ریشه‌ای با اندیشه‌های متعالی و ضداستکباری انقلاب اسلامی دارد و اساسا بر مبنای جهان‌بینی و نظام فکری لیبرال‌گونه و غربگرایانه‌ای که دارد، قادر به شناخت ارزش‌های انقلاب اسلامی نیست؛ از این رو بر مبنای همین جهالت که بعضا غرض‌ورزی هم چاشنی آن می‌شود، به سمپاشی علیه انقلاب و نظام مقدس ما می‌پردازد. به طور کلی این آقا از فهم موضوعات ژئواستراتژیک منطقه‌ای و جهانی و انطباق مواضع اصولی جمهوری اسلامی با این موضوعات، ناتوان است و از همین رو مشکل تشخیص راهبرد دارد. 

 

نمونه‌های مشابه زیباکلام در طول تاریخ وجود داشته‌اند؛ افرادی که صراحتا ترویج وابستگی می‌کنند و با مفهومی همچون استقلال و اقتدار ملی بیگانه‌اند. افرادی که رفتن به زیر یوغ ظالمان را نه تنها ننگ نمی‌دانند که اقدام به تئوریزه کردن آن هم می‌کنند. زیباکلام با این منظومه فکری که دارد احتمالا حتی در صورتیکه در عصر پیامبر اکرم(ص) هم زیست می‌کرد، با بوغ های تبلیغاتی آن زمان، در بین مسلمانان القاء ضعف می‌کرد و مروج این گزاره باطل می‌شد که چرا باید با کفار بجنگیم؟!

 

زیباکلام همان فردی است که خود را به زحمت می‌اندازد تا از روی پرچم آمریکا گذر نکند، او چند سال پیش هم از طلبکاری ایرانیان سخن گفته بود و چندی پیش نیز بار دیگر آن را تکرار کرد و در توئیتی نوشت؛ «چرا ما ایرانیان از همه طلبکاریم؟ گلایه از روسیه سر نفت، نمک‌نشناسی کره‌ای‌ها و هندی‌ها بواسطه تحریم‌ها، بی‌وفایی، عراقی‌ها در بصره، نامردی عمران خان در رفتن به ریاض بجای آمدن به تهران، افغان‌ها بخاطر آب هیرمند و ... اگر ما منافع ملی مان را فدای آمریکا ستیزی کرده ایم، برای دیگران اصل منافع ملی شان است.»

 

توقع درک مفهوم استقلال و صیانت از منافع ملی از آدمی که به بن‌بست رسیده، بسیار سخت است زیرا عنصری به نام استقلال در تفکر استاد؟! وجود ندارد.

 

جمهوری اسلامی ایران به یک کشور مستقل در صحنه سیاسی دنیا تبدیل شده است؛ این استقلال ایران که یکی از بزرگترین دستاوردهای انقلاب اسلامی است، سد راه محکمی روبروی آمریکاست؛ طبیعی است که آمریکا و اذنابش نتوانند جمهوری اسلامی ایران را تحمل کنند، چرا که تا پیش از این به گفته آقای زیبا کلام رژیم شاه منافع خود را به رابطه با آمریکا گره زده بود.

 

جمهوری اسلامی ایران هیچگاه سیاست طلبکاری را در پیش نگرفته است، بلکه اگر در مواقع و مواضعی نسبت به برخی رفتار‌های دولت‌ها و کشور‌ها موضع حق بجانب می‌گیرد، نه از سر زیاده خواهی و خودبرتر بینی بلکه از روی سیاست حق طلبانه‌ای است که باعث می‌شود از در پی احقاق حق خود باشد.

 

مثال‌هایی که زیبا کلام در توئیت خود آورده است پاسخ دارد؛ آنجا که از رفتار طلبکارانه ایران در قبال افغانستان و رود هیرمند سخن می‌گوید، مخاطب را متحیر می‌سازد؟ آیا زیباکلام که کرسی استادی دانشگاه را هم دارد با قوانین بین المللی و حقوق آبراه ها و دریاها ناآشناست؟ یا اینکه همان جهالت به مبانی انقلاب اسلامی، او را در این زمینه به مهمل گویی کشانده است؟

 

وقتی آقای استاد دانشگاه،حقوق بین‌الملل را نمی‌داند!
سال هاست که افغانستان از جاری شدن آب رودخانه هیرمند در مسیر ایران ممانعت می‌کند و همین اقدام دولت افغانستان باعث خشکسالی در منطقه سیستان و بلوچستان شده به گونه‌ای که یکی از دریاچه‌های زیبای دنیا خشک شده است. اکنون از دریاچه هامون جز گستره‌ای از خشکی چیزی باقی نمانده و مردم نیز کسب و کار صیادی را از دست داده اند.

وضعیت کشاورزی در منطقه سیستان و بلوچستان بسیار بد است. آیا در چنین شرایطی نباید طلبکار بود و از افغانستان خواست که «حق آبه» ایران را از رودخانه هیرمند بدهد؟

سال‌هاست که در افغانستان جنگ و ناآرامی حاکم است و تبعات این موضوع به ایران نیز رسیده است. علت استمرار جنگ و ناآرامی در افغانستان کاملا مشخص است و آن عبارت است از لشکرکشی یک دولت متجاوز و غدار به نام آمریکا به افغانستان و همچنین فقدان یک دولت مرکزی مستقل و مقتدر در کابل طی سالیان گذشته. با این وجود ایران اسلامی طی 4 دهه اخیر بنا بر گزارشات مجامع بین‌المللی و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، پذیرا و میزبان شایسته‌ای برای اتباع افغان بوده که از جنگ و ناامنی در این کشور به ایران پناه آورده بودند.

 

زیباکلام که برای اثبات ادعاهای وارونه و جاهلانه خود، زمین و زمان را به هم می‌دوزد، باید توضیح دهد کجای این موضوع که ایران حقآبه خود از افغانستان را مطالبه کند، طلبکاری به آن مفهوم مدنظر اوست. آن هم با وجود آنکه سالیان متمادی است که جمهوری اسلامی ایران بواسطه جنگ در افغانستان، نگاه ارزش‌مدارانه و دین‌مدارانه به اتباع همسایه شرقی خود داشته است. البته زیباکلام به سبب نگاه ابزار گرایانه و پوزیتیویستی به مقوله سیاست، طبعا با مفهوم «اخلاقمداری در سیاست» بیگانه است.

 

ادعای زیباکلام درخصوص طلبکار بودن ایران از عراق نیز نشات گرفته از همان نگاه وارونه او به مسائل منطقه‌ای مرتبط با راهبرد کلان جمهوری اسلامی است. زیباکلام در مواضع خود بویژه توئیتی که اخیرا منتشر کرده، سهوا یا عمدا خط تخاصم پروری و ایجاد تفرقه میان ایران و عراق را در پیش گرفته است. یعنی همان خطی که آمریکایی‌ها و اذناب داخلی و منطقه‌ای‌اش سال‌هاست آنرا پرورش می‌دهند و اخیر نیز در ماجرای اتفاقات بصره و دروغ بستن به زوار عراقی امام رضا(ع)، نمود یافت.

 

اساسا برخلاف نگرش وارونه زیباکلام، هیچگونه طلبکاری‌ای در هیچ سطحی از حاکمیت ایران از عراق وجود ندارد. جمهوری اسلامی ایران در قضیه تهاجم گروه تروریستی تکفیری داعش به عراق و اشغال بخش‌هایی از این کشور، به همسایه  خود کمک رساند و داعش را به عنوان نیروی نیابتی آمریکا مضمحل کرد. حالا اگر غربگرایان از اضمحلال داعش به عنوان نماینده آمریکا با همکاری ایران و عراق، دلخور هستند، چرا مباحث جعلی و حاشیه‌ای را وارد روابط مستحکم تهران و بغداد می کنند؟ صریحا بگویند از اینکه داعش به نمایندگی از آمریکا از جبهه مقاومت شکست خورد، سرخورده شده‌اند.

 

آسمان به ریسمان بافتن آقای مدعی روشنفکری
اما آقای زیباکلام همه این مسائل را از افغانستان گرفته، تا کره جنوبی، هند و عربستان سعودی مطرح کرده و آسمان را به ریسمان بافته تا به اینجا برسد که ایران منافع ملی خود را فدای آمریکا ستیزی کرده است و کشور‌های نام برده این کار را نکرده‌اند!

 

چند سوال اساسی از زیباکلام و همقطاران او
منظور صادق زیبا کلام این است که اگر ما نیز منافع ملی خود را فدای آمریکا ستیزی نمی‌کردیم، اکنون وضعیت اینگونه نبود. اما در این میان چند سوال اساسی از زیباکلام و همقطاران او وجود دارد. بر مبنای صغری و کبری چیدن‌های زیباکلام، افغانستان که منافع ملی خود را مراعات می‌کند و آمریکا ستیزی را مدنظر ندارد، باید از شرایط مطلوبی برخوردار باشد؛ اما آیا به واقع این چنین است؟ حدود ۱۷سال است که آمریکا به افغانستان حمله کرده و انواع و اقسام جنایات را در این کشور مرتکب شده است؟ آمریکایی‌ها نه تنها آزادی و پیشرفت را برای افغان ها به ارمغان نیاوردند که این کشور را وارد معضلات امنیتی کردند و هر بار گروه‌های مختلف افغان به سمت آشتی ملی می‌روند، آمریکایی‌ها برای موجه جلوه دادن حضور نظامی خود در این کشور، در فرایند صلح در افغانستان سنگ اندازی می‌کنند و مانع از پایان خشونت ها و ناآرامی‌ها در افغانستان می‌شوند.

 

در عراق نیز آمریکایی‌ها به اسم مبارزه با داعش - که خود ساخته‌اند- مداخلات گسترده‌ای در امور بغداد انجام می‌دهند. در همین قضیه انتخابات پارلمانی عراق و تلاش‌ها برای تشکیل دولت جدید در این کشور، همگان شاهد بودند که «برت مک گورک» فرستاده ویژه رئیس جمهور آمریکا، چه اقداماتی را برای جلوگیری از ائتلاف طیف‌های عراقی و حصول وحدت ملی در بین گروه های سیاسی این کشور انجام داد و علنا در موضوعات داخلی بغداد مداخله‌گری داشت.

 

البته از منظر فردی همچون زیباکلام که بحث انحرافی طلبکار بودن ایران از عراق را به میان می‌کشد، مداخله گری نماینده آمریکا در امور داخلی یک کشور نه تنها بلااشکال است که یک مزیت هم محسوب می‌شود اما بالعکس، استقلال و اقتدار ملی و قدعلم کردن در برابر آمریکای جهانخوار، یک عیب محسوب می‌شود!

با وجود آنکه کره جنوبی نیز به یک قطب اقتصادی تبدیل شده اما از آمریکا تبعیت می‌کند؛ سئول پایگاه آمریکا در منطقه است تا از منافع ملی ایالات متحده در شرق آسیا در موضع تهاجمی آمریکا علیه چین، روسیه و کره شمالی محافظت کند.

 

منافع کلان ملی ما در مقابله با خوی استکباری است
با استناد به هزار و یک ادله تاریخی و عینی ثابت شده که امثال زیباکلام از درک آنها ناتوان هستند، منافع ملی جمهوری اسلامی ایران در مقابله با جهانخواری و خوی استکباری است که مصداق تمام و کمال آن، آمریکاست؛ حالا جناب زیباکلام می‌تواند هر نامی بر روی آن بگذارد؛ آمریکاستیزی است یا هر نام دیگری. 

 

سردمداری ایران در ایستادگی در برابر نقشه‌های جنایتکارانه و شیطنت‌‌آمیز آمریکا، مسیر تاریخ را تغییر داده است و این امر نه تنها منافع کلان ملت ایران که منافع بلندمدت مردم منطقه را تضمین کرده است. آمریکایی‌ها برای منطقه ژئواستراتژیک غرب آسیا خواب های شومی دیده بودند که ظهور و بروز گروه تروریستی - تکفیری داعش تنها یک نمود کوچک آن بود.

 

چنانچه مردم و نظام ایران آنگونه که مطبوع امثال زیباکلام است، بله قربان گوی آمریکا بودند مشخص نبود که الان نقشه غرب آسیا به چه صورت بود و چه بلایی بر سر تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشورهای منطقه از جمله ایران اسلامی ما می‌افتاد. 

 

اکنون مردم دنیا و افکار عمومی جهان پی برده‌اند که کشتار مردم یمن و سوریه به دست آمریکا و دیگر همپیمانان او رقم می‌خورد، این سلاح‌های آمریکایی است که بر سر مردم مظلوم یمن فرو می‌ریزد و آن‌ها را به خاک و خون می‌کشد.

آیا زیبا کلام این‌ها را نمی‌داند؟ آن‌هایی که غربگرا هستند و به سوی آمریکا غش می‌کنند باید هم منافع ملی را در آمریکا دوستی تعریف کنند نه آمریکا ستیزی.

مردم و نظام ایران از هیچکس طلبکار نیستند. دنیا، دنیایی است که باید برای گرفتن حق خود قدرتمند بود، اگر قدرت و توانمندی‌های خود را افزایش ندهیم، دیگران طلبکار خواهند شد و ما بدهکار. اساس اقتدار ملی، این اصل است نه آنگونه که زیباکلام تصور و تبلیغ می‌کند، گوش به فرمان آمریکا بودن.

برای بودن و ماندن در دنیایی که آمریکایی‌ها در حال تبدیل کردن آن به ویرانه هستند، باید مقاومت کرد. در سرسپردگی و تن دادن به ذلت و خواری سودی برای ایران وجود ندارد.

 

البته قطعا حداقل عقل سیاسی در ادبیات آقای استاد؟! و لجاجت بچگانه در طرح برخی مسائل، او را موجودی کم تاثیر کرده است.