آمریکا و رفتار دوگانه با حقوق بشر در بحرین

به گزارش گروه بین الملل ، پایگاه لوبلاگ در گزارشی به رویکرد چند دهه اخیر بحرین نسبت به دولت آمریکا پرداخته و روابط دو کشور را از زمان حمله آمریکا به عراق مورد بررسی قرار داده است.

لوبلاگ با اشاره به فوران بحران سیاسی بحرین در حدود هفت و نیم سال پیش، تغییر در روابط منامه و واشنگتن را در این بازه زمانی بیش از پیش آشکار می‌بیند. تا دهه‌ها مقامات بحرین، آمریکا را به عنوان سدی در برابر جاه طلبی قدرت‌های منطقه‌ای می‌دید.

اما در طول و پس از تحولات سال ۲۰۱۱، سلفی‌های مورد حمایت سلطنت بحرین، واشنگتن را به حمایت از مخالفان خود متهم کردند. این در حالی است که شیعیان بحرینی بر این باور بودند که آمریکا همواره از حاکمان آل خلیفه در راستای اهداف امپریالیستی خود در جهان عرب حمایت می‌کند.

 

حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، که با مخالفت در بحرین از بالاترین سطح یعنی دولت تا پایین‌ترین سطح آن یعنی اعتراضات خیابانی با این رویکرد همراه شد، از سوی دولت منامه، اقدامی مستقیم یا غیرمستقیم در راستای منافع منطقه‌ای تعبیر و تفسیر می‌شد. ضمن این که سقوط صدام دیکتاتور عراق به ترس بحرین دامن زد.

در ادامه گزارش آمده است، رویداد‌های کلیدی در عراق پس از سال ۲۰۰۳، مانند نبرد فلوجه در نوامبر ۲۰۰۴ و افزایش قدرت داعش در نزدیک به یک دهه بعد، این نگاه را به طور چشمگیری تشدید کرده و بحران در روابط منامه و واشنگتن را افزایش داد. نظم نوین در بغداد، ترس از سرنگونی را در دل مقامات بحرینی برافروخته‌تر می‌ساخت. با آغاز اعتراضات در بحرین، سلفی‌های حاضر در سلطنت و ارتش بحرین مدعی تلاش آمریکا برای سرنگونی حکومت آل خلیفه شدند. همزمان حمایت دولت آمریکا و پس از آن ترامپ از خانواده حاکم بحرین، به بحران این کشور با مخالفان دامن می‌زد.

تاکتیک‌های فزاینده تهاجمی دولت آمریکا برای آنچه مقابله با ایران خوانده می‎شود که موجب تقویت حمایت واشنگتن از سلطنت بحرین شد، سبب گردید تا تقریبا آمریکا هیچ گونه فشاری بر حاکمان منامه برای پرداختن به شکایات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی مخالفان وارد نیاورد. استمرار ادعا‌های بحرین مبنی بر حمایت ایران و حزب الله از مخالفان بحرینی در ادامه ادعا‌های ضد ایرانی کاخ سفید مطرح می‌شود. در واقع حمایت از رژیم بحرین سبب تداوم اعمال خشونت آمیز این رژیم علیه مخالفان شده است.

 

در پایان این گزارش آمده است: آمریکا از سال ۲۰۱۱، در مورد بحرین خود را در موقعیت دشواری یافت؛ ایجاد توازن میان تضمین منافع استراتژیک واشنگتن در غرب آسیا با ارزش‌های این کشور در زمینه باصطلاح حقوق دموکراتیک و حقوق بشر. رویکرد دولت اوباما مبنی بر استفاده از فشار‌های محدود و انتخابی بر رژیم منامه با استراتژی کاخ سفید براساس کاستن از اهمیت موضوعات حقوق بشری و تمرکز بر روابط تجاری جایگزین شده است. روابط گرم دولت آمریکا با بحرین موجب کم رنگ شدن تنش‌هایی که در دوران ریاست جمهوری اوباما به وجود آمد، شده است. اکنون رژیم بحرین از فرصت بهبود روابط با آمریکا و نیز احساسات ضد آمریکایی مخالفان برای اجتناب از اعطای امتیاز به مخالفان استفاده می‌کند.

در واقع همراهی همه جانبه واشنگتن با رژیم بحرین خطر ناتوانی جامعه برای نشان دادن واکنش به اقدامات غیرانسانی خاندان سلطنتی را در پی خواهد داشت.