خداحافظی‌ام ربطی به تالاخادزه نداشت/ صحبت درباره ریاستم در فدراسیون وزنه‌برداری تنش‌زا است/ خداراشکر دوران قهرمانی من با طلا به پایان رسید/ هوادار پرسپولیس نیستم
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، بدون شک بهداد سلیمی جزو مشاهیر ورزش ایران است. او در طول سال‌ها حضورش در تیم ملی وزنه‌برداری ایران موفق شد یک طلای المپیک، دو طلا، یک نقره و یک برنز مسابقات جهانی، ۳ طلای بازی‌های آسیایی و ۳ طلای مسابقات قهرمانی آسیایی را کسب کند. شاید اگر مصدومیت‌های بدموقع سراغ بهداد نمی‌آمد تعداد مدال‌هایش بسیار بیشتر می‌شد. بهداد سلیمی با کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی جاکارتا به دوران حرفه‌ای خود در وزنه‌برداری پایان داد. وی با حضور در در خصوص خودش و همه مسائلی که در وزنه‌برداری ایران رخ داد به صحبت پرداخت. این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
تو در جاکارتا توانستی به مدال طلا برسی، اما خداحافظی‌ات از دنیای قهرمانی بازتاب خیلی بیشتری نسبت به این مدال داشت. در این خصوص صحبت کن.
خداراشکر که دوران قهرمانی من با یک مدال طلا به پایان رسید و فکر می‌کنم مردم هم از این مدال راضی بودند. همین که توانستم آنها را خوشحال کنم ارزش ریادی برایم دارد. خیلی دوست داشتم که ورزش حرفه‌ای را با یک مدال باارزش به پایان برسانم و خوشبختانه این اتفاق در جاکارتا افتاد.
چه زمانی تصمیم گرفتی که از دنیای قهرمانی خداحافظی کنی؟
چند وقتی بود که به این مسئله فکر می‌کردم، چون زانویم خیلی اذیتم می‌کرد و فشار روحی و روانی زیادی هم روی من بود و در نهایت با جمع‌بندی که داشتم تصمیم گرفتم خداحافظی کنم.
پیش از بازی‌های آسیایی به کسی هم گفته بودی که چنین تصمیمی داری؟
فقط خودم و خدا از این تصمیم خبر داشتیم و به هیچ کسی نگفته بودم که می‌خواهم در جاکارتا خداحافظی کنم.
امکان دارد تصمیمت را تغییر دهی و به دنیای قهرمانی برگردی؟
نه، من تصمیمم را گرفته‌ام و آن را اعلام هم کرده‌ام و فکر نمی‌کنم تصمیمم را تغییر دهم. برای این تصمیم هم کلی فکر کرده بودم و این گونه نبوده که شتاب‌زده تصمیم بگیرم خداحافظی کنم.
شاید المپیک توکیو تو را برای بازگشت به دنیای قهرمانی وسوسه کند.
خیلی دوست داشتم یک مدال دیگر المپیک بگیرم، اما باید شرایط بدنی‌ام را در نظر بگیرم و بر اساس آن برای خودم برنامه‌ریزی کنم. وقتی زانویم اذیتم می‌کند چرا باید ادامه بدهم؟
به عنوان مدیر یا مربی در وزنه‌برداری فعالیت خواهی کرد؟
قطعا از وزنه‌برداری جدا نخواهم شد، چون من در وزنه‌برداری بزرگ شدم و رشد کردم و قطعا در وزنه‌برداری می‌مانم.
با توجه به این که دیگر قرار نیست در تیم ملی وزنه‌برداری باشی راحت‌تر می‌توانی در خصوص این که آیا در تیم ملی، ورزشکارسالاری وجود دارد یا خیر صحبت کنی.
با تمرینات انفرادی کیانوش موافقی؟
کیانوش در این مدت با تمرینات انفرادی نتیجه بدی نگرفت. در جاکارتا هم بدنش به وزن جدید عادت نکرده بود و قلق وزنه‌ها از دستش خارج شده بود. در وزنه‌برداری هر کسی که وزنش را تغییر می‌دهد یک سال تا یک سال و نیم طول می‌کشد بدنش به وزن جدید عادت کند.
حسین رضازاده گفته بود که تصمیم تو برای خداحافظی از دنیای قهرمانی درست بوده.
از حسین رضازاده که از تصمیم من حمایت کرد تشکر می‌کنم.
برخی‌ها عنوان کردند به این خاطر از دنیای قهرمانی خداحافظی کردی که توان رقابت با تالاخادزه را نداشتی.
تالاخادزه ورزشکار خیلی بزرگی است و رکورد‌های خوبی دارد، اما خداحافظی من به این خاطر نبود. اگر من نمی‌خواستم با تالاخادزه رقابت کنم به مسابقات جهانی نمی‌رفتم. تنها دلیل خداحافظی من مصدومیت بوده است.
در این چند سال از کسی هم دلخور شدی؟
از کسی دلخور نیستم. البته برخی اوقات اختلاف‌نظر‌هایی بوده، اما از کسی ناراحت یا دلخور نیستم.
خودت ترجیح می‌دهی در وزنه‌برداری به عنوان مربی فعالیت کنی یا مدیر؟
خودم هم نمی‌دانم چه اتفاقی در آینده رخ خواهد داد. مهم این است که بتوانم به وزنه‌برداری ایران خدمت کنم.
مدیریت علی مرادی در فدراسیون وزنه‌برداری با انتقاد‌های زیادی روبرو بوده. چه نظری در خصوص مدیریت او داری؟
در کل مدیریت آقای مرادی نسبت به روسای قبلی فدراسیون قوی‌تر بوده و نتایجی هم که در این چند وقت کسب شده نشان می‌دهد او کارنامه موفقی داشته است ضمن این که هر مدیری نقاط ضعف خودش را هم دارد و این گونه نیست که دوران ریاست آقای مرادی بدون ضعف بوده است. البته این ضعف‌ها مستقیما متوجه مرادی نیست و بیشتر متوجه دیگر مسئولان فدراسیون است. در مجموع من و سایر وزنه‌برداران از او خیلی راضی بودیم و انتقاد‌هایی هم که مطرح می‌شود بیشتر از جانب کسانی بوده که جایی در وزنه‌برداری نداشته‌اند.
بزرگترین اشتباهی که در طول دوران حضورت در تیم ملی انجام دادی چه چیزی بوده؟
کدام یک از مدا‌ل‌هایت را بیشتر از سایر مدال‌ها دوست داری؟
من مدال طلای المپیک 2012 و مدال طلای بازی‌های آسیایی جاکارتا را خیلی دوست دارم.
دلت برای کسب مدال و رفتن روی سکوی قهرمانی تنگ نمی‌شود؟
من برای آخرین بار روی سکوی قهرمانی بازی‌های آسیایی جاکارتا رفتم و طلای این بازی‌ها ارزش زیادی برای من داشت. چون برای آن خیلی بدبختی کشیدم، برای همین این مدال خیلی به من چسبید.
در طول سال‌های گذشته انتقاد‌هایی هم از تو شد.
همین شرایط که در حال حاضر کیانوش دارد را من هم داشته‌ام. یکسری افراد منتظر شکست هستند تا ضربه بزنند و سوء‌استفاده کنند. البته مردم همیشه به من لطف داشته اند و حمایتم کردند. منظور من افرادی هستند که همیشه به دنبال تخریب من بوده‌اند.
جای خالی‌ات در فوق سنگین وزنه‌برداری احساس خواهد شد؟
جای خالی من قطعا پر می‌شود. ما وزنه‌برداران خوبی در آینده خواهیم داشت. همین الان هم سعید علی‌حسینی حضور دارد که وزنه‌بردار خیلی خوبی است. علی داودی هم قهرمان جوانان جهان شد و نگرانی از این بابت وجود ندارد.
کدام یک از مربیان تیم ملی تاثیر زیادی روی تو داشته است؟
همه مربیان کمکم کردند که بتوانم پیشرفت کنم و از همه آنها تشکر می‌کنم. نمی‌توانم بگویم کدام مربی بهتر از بقیه بوده ، چون همه آنها در موفقیت‌های من سهم داشته‌اند.
در حال حاضر با کوروش باقری در ارتباطی هستی؟
ارتباط زیادی با آقای باقری ندارم. او حق استادی گردن من دارد و بار‌ها شده که در جا‌های مختلف همدیگر را دیده‌ایم و از حال هم باخبر شدیم. اختلافاتی که آن زمان با آقای باقری داشتیم اختلاف کاری بود، وگرنه من علاقه شخصی به او دارم و برایش آرزوی موفقیت می‌کنم.
شنیده شده علاقه زیادی به فوتبال داری و پرسپولیسی هم هستی!
من فوتبال را دوست دارم، اما تیم محبوبم پرسپولیس نیست. من هوادار نساجی هستم و فردا هم با پرسپولیس بازی داریم و این تیم را شکست می‌دهیم. من از بچگی طرفدار نساجی هستم و هیچ وقت هم نگفته‌ام که پرسپولیسی هستم. حتی زمانی که در جاکارتا بودم بازی نساجی را با موبایل تماشا کردم. هفته بعد میزبان استقلال هستیم و امیدوارم این تیم را هم مغلوب کنیم.
نظرت درباره عملکرد نکونام در این تیم چیست؟
نکونام حرف ندارد. او پس از سال‌ها نساجی را به لیگ برتر آورد و نشان داد مربی بزرگی است.
در بین اهالی فوتبال با کدام یک از آنها ارتباطی داری؟
من با هادی طباطبایی، مهدی رحمتی، مهرداد کفشگری و محمد عباس‌زاده رفیق هستم.
با توجه به این که از دنیای قهرمانی خداحافظی کردی نمی‌ترسی محبوبیت و شهرتت به مرور کمتر شود؟
به هر حال عمر ورزش قهرمانی کم است و باید یک روز آن را کنار گذاشت. بدون شک محبوبیت و شهرت شیرین است و پس از دنیای قهرمانی که نسل تغییر می‌کند و محبوبیتی سال‌ها کسب کردی کمتر می‌شود و این مسئله ناراحت‌کننده است، اما کاری نمی‌شود کرد.
زمانی که ورزشی قهرمانی را شروع کردی فکر می‌کردی در آینده این همه افتخار کسب کنی؟
فکرش را نمی‌کردم، اما همیشه آرزوی این را داشتم که برای مردم ایران افتخارآفرین شوم.
رمز موفقیتت در وزنه‌برداری چه چیزی بوده است؟
وزنه‌برداری رشته سنگین و طاقت‌فرسایی است و حتی تماشای تمرینات وزنه‌برداری هم کسل‌کننده است، اما کسانی که رویای قهرمانی دارند باید تلاش کنند و بدون شک به هدف‌شان می‌رسند.
وزنه‌برداری ایران به مربی خارجی نیاز دارد؟
شرایط کلی ورزش ایران را چطور می‌بینی؟
ورزش ایران در کل شرایط خوبی دارد و در طول چند سال گذشته به تک‌ستاره‌ها تکیه کرده است و در حال حاضر هم تک‌ستاره‌های خوبی مثل احسان حداد و حسن یزدانی و ... داریم.
امکانش وجود دارد که در آینده ریاست فدراسیون وزنه‌برداری را بر عهده بگیری؟
صحبت درباره ریاست من در فدراسیون وزنه‌برداری تنش و التهاب ایجاد می‌کند و چالش برانگیز است. فعلا که وزنه‌برداری ایران رئیس خیلی خوبی دارد و اگر هم صحبتی درباره علاقه‌ام به مدیریت در ورزش می‌کنم صرفا منظورم ریاست فدراسیون نیست و می‌توان در جا‌های دیگر هم حضور داشت.
از همه مردم ایران که در طول این سال‌ها از من حمایت کردند تشکر می‌کنم. امیدوارم توانسته باشم با مدال‌هایی که کسب کردم گوشه‌ای از محبت آنها را جبران کرده باشم.