زنگ خطر برای تنیس روی میز در آستانه المپیک/ از سرمربی دو شغله تا خوابیدن در باد مدال‌های کم ارزش
ناکامی تیم ملی تنیس روی میز ایران در مسابقات تیمی قهرمانی جهان می‌تواند زنگ خطری برای این رشته در آستانه المپیک پاریس باشد.
خبرگزاری میزان - چندی پیش بود که تیم ملی تنیس روی میز ایران در ۲ بخش زنان و مردان در مسابقات جهانی چین شرکت کرد و در پایان دور گروهی هر دو تیم ایران با قبول شکست در تمامی بازی‌ها حذف تلخی از مسابقات تیمی جهان داشتند تا به این ترتیب یکی از بدترین نتایج ایران در ادوار اخیر رقم بخورد.
تیم ملی تنیس روی میز بانوان ایران برابر تیم‌های کره جنوبی، سنگاپور، تایلند و لوگزامبورگ بازی را واگذار کرد و تیم مردان مقابل تیم‌های ژاپن، هنگ کنگ، رومانی و مجارستان شکست خورد تا زنان و مردان ایران حتی موفق به کسب برتری در یک دیدار هم نشوند که بابد اذعان داشت عملکرد تیم زنان بسیار دور از انتظار بود.
این ناکامی بزرگ در مسابقات قهرمانی جهان در حالی رقم خورد که تیم‌های مردان و زنان ایران با حذف در دور گروهی شانس رقابت برای کسب سهمیه المپیک پاریس را هم از دست دادند. این درحالیست که پیش از اعزام به مسابقات قهرمانی جهان خیلی از نزدیکان به فدراسیون از مدال طلای بازی‌های کشورهای اسلامی به عنوان شروع دوران درخشان برای تنیس روی میز ایران یاد می‌کردند، اما سطح آن رقابت‌ها با هیچ متر و معیاری قابل قیاس با مسابقات جهانی چین نبود.
البته باتوجه به نتایج ضعیف تیم ملی ایران و ناکامی در کسب مدال در مسابقات بین‌المللی کانتندر، پیش‌بینی می‌شد که چنین نتایج ضعیفی در مسابقات تیمی قهرمانی جهان کسب شود، اما متاسفانه عده‌ای چشم خود را به روی واقعیت‌ها بستند و دلخوش به مدال طلای بازی‌های کشورهای اسلامی، تیم ملی را بدون تدارک و برنامه درست به قهرمانی جهان اعزام کردند.
اگر تمام باخت‌ها را گردن سرمربی تیم ملی بیندازیم قطعا بی‌انصافی کرده‌ایم، اما کسب این نتایج ضعیف تیم ملی در قهرمانی جهان بی‌ربط به مسایل فنی نبوده است. لطف‌الله نسبی که هدایت تیم ملی تنیس روی میز را برعهده دارد توانست با قهرمانی در بازی‌های کشورهای اسلامی پاسخ برخی انتقادات را بدهد، اما نتایج اخیر در قهرمانی جهان نشان می‌دهد شاید اکنون که سطح پینگ‌پنگ بازان ایرانی به حدی رسیده که به عنوان لژیونر در لیگ‌های اروپایی و کشورهای همسایه بازی می‌کنند بهتر است تغییراتی اساسی در کادرفنی تیم ملی صورت پذیرد. قطعا زحماتی که کادرفنی فعلی در دوران هدایت ملی‌پوشان کشیده قابل تقدیر است، اما نتایج در ورزش نشان دهنده راندمان یک سرمربی و ورزشکار است.
این نتایج تیم ملی تنیس روی میز در حالی رقم خورد که پیشتر لطف‌الله‌نسبی درگیر انتخابات هیات تنیس روی میز استان کردستان بود و توانست به عنوان رییس جدید این هیات استانی انتخاب شود، اما باید این سوال را از سرمربی تیم ملی و رییس فدراسیون تنیس روی میز پرسید که آیا شرکت کردن سرمربی تیم ملی در انتخابات یک هیات استانی آن هم در شرایطی که تیم ملی عازم مسابقات جهانی و کسب سهمیه المپیک بود، کار درستی است یا خیر؟
امیدواریم کمیته فنی فدراسیون تنیس روی میز هر چه زودتر با تشکیل جلساتی نتایج اخیر تیم ملی و عملکرد کادرفنی در قهرمانی جهان را بررسی کند تا در نهایت تصمیم درستی برای آینده این رشته گرفته شود.
شادی کسب طلا در بازی‌های کشورهای اسلامی با ناکامی مطلق در جهانی و نرسیدن به سهمیه المپیک از بین رفت. هر چند نباید فراموش کنیم که وقتی ملی‌پوشان تنیس روی میز در مسابقات بین‌المللی کانتندر در کشورهای مختلف هرگز نتوانستند به مدالی دست یابند و در نهایت از این رقابت‌ها حذف شدند، در مسابقات جهانی هم نمی‌توانند خودی نشان دهند. اما این ضعف و ناکامی نمی‌تواند دلیل موجهی برای از دست دادن سهمیه المپیک پاریس باشد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *