به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «ناکارآمدی نسخه‌های غربی » منتشر شده و در آن چنین آمده است:متأسفانه چندی است که جریانی با تظاهر به دانایی و فقدان توانایی، تریبون داری، گفتار پراکنی، اظهارات عوام‌فریبانه، خوب خویش پنداری و بد پنداری منتقدان، تبدیل به امر رایجی شده است که شرایط مدیریت کشور را با گزیده خواهی ناشی از رفتار‌های رفاقتی و بدون ملاحظه شایسته گزینی در برهوت نافرجامی‌های مستمر و بی‌قاعده قرار داده است.
برخی مسئولین سال‌هاست بدون اینکه باعث تحول و رشد شوند و نقش مؤثر داشته باشند، پست‌های مدیریتی کشور را اشغال کرده‌اند که اگر نگوییم باعث ضرر به برنامه‌های بلندمدت و چشم‌انداز ترسیم‌شده نظام شده‌اند، حداقل عدم پیشرفت و سکون برنامه‌های موردنظر را موجب شده‌اند. از طرفی، مدعی هم هستند که پیشرفت یک الگو بیشتر ندارد و آن‌هم هضم شدن در غرب است و خط فکری‌شان این است که بدون غرب نباید قدم از قدم برداشت و در برابرشان نباید مقاومت کرد. کاملاً در اشتباه هستند. خصیصه انقلاب این است که با پیشرفت درون‌زا و بدون از دست دادن عزت و صلابت ملی این راه را بپیماییم و هر راهی جز این بیراهه خواهدبود. نکته پایانی اینکه باوجود همه انتقادات، مسئولین، ارائه درد‌ها و درمان‌ها را ساده نپندارند، آن‌ها را به‌عنوان یک هشدار دردمندانه و دلسوزانه قلمداد کنند. سعه‌صدر و استعداد پذیرش نقد‌های مشفقانه را داشته باشند تا بتواند راه‌حل‌های بهتری برای مشکلات پیدا کند، چراکه مسیر کارآمدی، از اعتنا به نقد‌ها به‌شرط بهره‌وری از همه ظرفیت‌ها و تحرک لازم و مدیریت جهادی می‌گذرد.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «این خط و این نشان!» منتشر شده و در آن آمده است:دیروز نمایندگان مجلس با فوریت طرح «شفافیت آرای نمایندگان» مخالفت کردند! در حالی که ۱۶۰ نماینده پیش‌تر با امضای این طرح خود را در رسانه‌ها موافق طرح معرفی کرده بودند! این طرح در صورت تصویب باعث می‌شد تا مشخص شود هر نماینده به چه چیزی رای داده و چه می‌کند. نمایندگان طرح دوفوریتی تامین کالا‌های اساسی را هم رد کردند همین‌طور طرح تشدید مبارزه با مفاسد اقتصادی را به موجب مغایرت با اصل ۷۵ از دستور کار خارج کردند و در این شرایط حساس به مرخصی دو هفته‌ای رفتند!
به هیچ وجه قصد اهانت به مجلس و نمایندگان محترم را نداریم، اما مجددا به طرح‌هایی که دیروز از سوی نمایندگان رد شد دقت کنید. چرا یک نماینده باید با طرح «شفافیت آراء»، «تامین کالا‌های اساسی» و از همه مهم‌تر «طرح تشدید مبارزه با مفاسد اقتصادی» مخالفت کنند؟! نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس دیروز علیه این طرح‌ها تا توانستند سخنرانی کردند.خداوند شهید مدرس را قرین رحمت کند. ایشان خطاب به برخی از نمایندگان مجلس در آن زمان می‌گوید: «شما‌ها می‌ترسید، چون یا چیز‌هایی دارید که نگرانید آن‌ها را از دست بدهید، یا چیز‌هایی ندارید و در پی به دست آوردن آن‌ها هستید. من که نه می‌خواهم چیزی داشته باشم و نه چیزی به دست بیاورم، وقتی نه ترس هست نه طمع، من راحت حرفم را می‌زنم.»مخلص کلام اینکه، تا وقتی در روسای سه قوه که هیچ محدودیتی ندارند، اراده جدی برای بهبود شرایط اقتصادی ایجاد نشود و قوه مجریه با قوه قضائیه و مجلس با هر دوی آن‌ها مخالفت کنند، باید منتظر دلار ۲۰ هزار تومانی هم باشیم. این خط این هم نشان.
در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است:جورچین رفع معضلات اقتصادی فعلی، قطعه سومی هم دارد که در این روز‌ها کمی بهتر از دولت و مجلس عمل کرده است. محاکمه دلالان بازار ارز و مفسدان ارزی در کنار برگزاری دادگاه برخی از پوست‌کلفت‌ترین بدهکاران بانکی، اقدام موثری است که در این وانفسای اوضاع اقتصادی، تا حدی امید را در دل مردم زنده می‌کند. سرعت و شدت احکام صادره، اما باید به گونه‌ای باشد که شائبه مراعات کسانی را که به پوشک بچه مردم هم رحم نمی‌کنند در بین افکار عمومی دامن نزند. دستگاه قضایی و قضات محترم باید صدور احکام قاطع و سخت درباره کسانی را که در این اوضاع اقتصادی هم به هموطنان خود رحم نمی‌کنند بر خود فرض بدانند. رسیدگی عاجل به پرونده دانه‌درشت‌ها و کسانی که مقصر اصلی در توزیع رانتی ارز و سکه بوده‌اند، امر دیگری است که همه منتظر آن هستند. همچنان که منتظر تغییر واقعی تیم اقتصادی دولت و پیدا شدن افراد آزاده دیگری در میان لیست امید هستیم!
یادداشت امروز روزنامه اعتماد به پیچیدگی‌های ادلب اشاره کرده است و نوشته:مسکو تنها قدرتی در سوریه است که سیاستی چندوجهی و چندجانبه را در این کشور دنبال می‌کند. برای ایران و ترکیه، مساله سوریه تا حدود زیادی تک‌ساحتی است، ترکیه نگران امنیت مرز‌های خودش در جنوب و مساله مهاجران است و ایران نیز به دنبال حفظ یک متحد ارزشمند در خاورمیانه. اما برای روسیه مساله سوریه یک موضوع استراتژیک و چندوجهی است، روسیه تقریبا با همه بازیگرانی که در سوریه منافع دارند دارای روابط نزدیک و همکاری‌هایی است، از یک‌طرف با ایران، از سوی دیگر با ترکیه، اسراییل، عربستان سعودی و امریکا؛ و با هر یک به صورت جداگانه در مورد سوریه رایزنی می‌کند.
نفوذ استراتژیک در خاورمیانه، حفظ پایگاه‌های ساحلی و قدرت دریایی روسیه در مدیترانه، رویارویی با گسترش ناتو و بسیاری از انگیزه‌های دیگر وجود دارد که روسیه را به حضور موثر در سوریه ترغیب می‌کند. روسیه تنها کشوری است که هم با تهران و هم با تل‌آویو در مورد سوریه همکاری مشترک دارد و این باعث نوعی تناقض در کردار مسکو شده است. به‌هر‌حال ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور تلاش می‌کند تا خود را به عنوان یک قدرت موثر جهانی مطرح کند و تلاش می‌کند تا با تمام توان در مساله سوریه تسلط خود را به نمایش بگذارد و از همه ابزار‌ها در این میان استفاده کند. اما نهایتا روسیه باید موضع خود را در برخی از مسائل کلیدی روشن کند، تضاد در رفتار مسکو در مورد مساله تهران و تل‌آویو، بسیار موضوع آزاردهنده‌ای است و این کشور باید بتواند انتخاب نهایی خود را مشخص کند چرا که نمی‌تواند همزمان هم دوست تهران باشد و هم دوست تل‌آویو.
روزنامه خراسان در یادداشت امروز خود با عنوان «انصاف، گمشده این روز‌های زندگی مان» چنین نوشته است:انصاف یعنی فروشنده نیز سود چند ماه رکود بازار را یک شبه از جیب مشتری درنیاورد، از مظلومیت خریدار سوءاستفاده نکنیم و به قول معروف توی رودربایستی نگذاریمش و جنس بیشتر از نیازش یا چیزی که واقعا لازم ندارد و نمی‌خواهد را بهش نفروشیم. انصاف یعنی به هم رحم کنیم، مراعات حال یکدیگر را بکنیم، مروت به خرج دهیم. فروشنده به مشتری و خریدار به فروشنده به چشم دشمن یا معدن سود به همدیگر نگاه نکنند. انصاف یعنی بیشتر از نیازمان خرید نکنیم تا برای بقیه هم بماند، جنس مان را انبار نکنیم تا وقتی بازار محتاج آن بود با سود بیشتری بفروشیم.
داستانی است که سال‌ها پیش وقتی در شهری قحطی آمد، گروهی خواستند هرچه گندم و جو می‌توانند انبار کنند تا به مشکل گرسنگی برنخورند. عالم شهر در میدان اصلی همه را جمع کرد و گفت: اگر هرکه هرچه خوراکی دارد با دیگران تقسیم کند، نه تنها کسی گرسنه نمی‌ماند که حتی در کنار هم و با کمک یکدیگر می‌توانیم این دوره سخت را هم پشت سر بگذاریم. اگر انصاف را رعایت کنیم، نه تنها خودمان به سلامت از این برهه عبور خواهیم کرد که دیگران را هم می‌توانیم یاری برسانیم.
یادداشت امروز روزنامه ایران هم با عنوان «شورای امنیت در سینی طلا!» منتشر و در آن چنین آمده است:با آغاز دوره ریاست یک ماهه امریکا بر شورای امنیت، نیکی هیلی - سفیر ایالات متحده در سازمان ملل - طی یک مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد که همزمان با برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در اواخر ماه سپتامبر در نیویورک، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا، شخصاً ریاست یکی از جلسات شورای امنیت را - که در سطح رؤسای دولت برگزار خواهد شد - بر عهده خواهد گرفت. برگزاری چنین جلسه‌ای از جانب امریکا - آن هم در عالی‌ترین سطح - برای واشنگتن خالی از ریسک نیست. طبق آیین‌نامه شورای امنیت، دولتی که در این نهاد هدف و مورد بحث قرار گرفته است، می‌تواند در جلسه حضور پیدا کند و از موضع خود دفاع کند. در نتیجه، دولت ایران نیز می‌تواند - در بالاترین سطح - در جلسه‌ای که دونالد ترامپ اداره خواهد کرد شرکت کرده و مواضع سلبی و ایجابی خود را به تأثیرگذارترین شکل بیان نماید.
این بدین معنی است که ایران می‌تواند از فرصت استفاده کرده و این جلسه را به جلسه مؤاخذه امریکا در مورد نقض برجام، نقض قطعنامه ۲۲۳۱، اخلال در نظام حقوق بین‌الملل، بی‌اعتبارسازی و تعرض به ساحت نهاد‌های بین‌المللی، نقض اصول و قواعد مربوط به مذاکره و انعقاد معاهدات بین‌المللی و همچنین به‌کارگیری تحریم‌های غیرقانونی «فرامرزی» - که در مورد تک‌تک آن‌ها اجماع وسیعی در سطح بین‌المللی وجود دارد - تبدیل کند و درعمل دولت‌های عضو شورای امنیت را ناچار به اتخاذ مواضع اصولی به نفع خود نماید. ایضاً ایران می‌تواند از تریبون شورای امنیت برای طرح موضوع «ایجاد سازوکار‌های مالی بین‌المللی مستقل از امریکا» و همچنین تکرار پیشنهاد دکتر ظریف - مبنی بر تشکیل «مجمع گفت‌وگوی منطقه‌ای» - استفاده کند و این پیشنهاد را در مقابل طرح غیرمنطقی، غیربومی و غیرواقع‌بینانه مایک پمپئو (موسوم به مطالبات دوازده‌گانه) قرار داده و جامعه جهانی را به داوری درباره این دو «راه‌حل» برای صلح و امنیت منطقه فراخواند.در واقع، برگزاری جلسه‌ای با موضوع ایران در شورای امنیت - آن هم با حضور شخص رئیس جمهوری امریکا - قمار خطرناکی است که با جایگاه، اعتبار و موقعیت کنونی دولت ترامپ در سطح بین‌المللی - و همچنین با موضع بسیار قوی و متقن ایران - همخوانی چندانی ندارد. در نتیجه جا دارد در داخل کشور از هم‌اکنون در مورد چگونگی بهره‌برداری از این فرصت طلایی گفتگو شود.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.