جایگاه حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» از نگاه ائمه معصومین(ع)

محمد یوسفی علی تبار در گفت‌وگو با میزان پیرامون هفته گرامیداشت حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» گفت: علت نامگذاری روز و یا هفته ای با نام حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» نشان از جایگاه ایشان نزد «ائمه معصومین(ع)» دارد، زیرا بزرگان دین از ایشان به نیکی یاد کرده و زیارت حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» را همانند زیارت «امام حسین(ع)» می دانند.

دوران زندگی حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)»

وی در همین راستا ابراز کرد: حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» در دورانی می زیستند که تفرقه بین برخی از نوادگان «امام حسن(ع)» و «امام حسین(ع)» گسترش یافته بود و آنان از اینکه ولایت از نسل «امام حسین(ع)» ادامه داشته است ناراضی بودند این امر سبب کشمکش ها و قیام هایی نیز شده بود اما رویکرد حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» در این میان متفاوت بود.

علی تبار ابراز کرد: حتی تنش ها در زمان «امام رضا(ع)» وجود داشت به حدی که عموها و برخی از برداران این حضرت نیز به ولایت ایشان شک داشتند این دیدگاه بر جامعه تاثیر گذاشته و سبب شده بود تا اتحاد و وحدت بین شیعیان تا حدودی کمرنگ شود و حمایت ها کاهش یابد در این شرایط بود که «امام رضا(ع)» به شهادت رسیدند و پس از ایشان «امام جواد(ع)» به ولایت رسیدند که همان شبهه ها برای برخی از شیعیان تکرار شد، در این زمان حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» به حمایت و پشتیبانی از «امام جواد (ع)» برخواستند.

وی در مورد ولایت «امام جواد(ع)» و حمایت های حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» از ایشان ابراز کرد: «امام جواد(ع)» هنگامی که به ولایت رسیدند تنها 9 سال داشتند در این زمان برخی واکنش ها شکل گرفته بود و حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» ولایت ایشان را تصدیق فرموده و در رکاب ایشان قرار داشتند و بار ها به دیدار این حضرت رفته و دستورات ایشان را اجرای می کردند.

تواضع در علم ولایت از نگاه «امام جواد(ع)»

این کارشناس علوم قرآنی به روایتی تاریخی در مورد حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» در محضر «امام جواد(ع)» اشاره و ابراز کرد: «امام جواد(ع)» در جمع برخی یاران بودند که حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» وارد شدند، ایشان به حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» اشاره کردند که در همان جلو در بنشینند سپس سوالاتی را مطرح کردند که کسی توانایی پاسخ به آن را نداشت و تنها حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» پاسخ سوالات این امام بزرگوار را دادند بدین ترتیب «امام جواد(ع)» تاکید کردند که علت علاقه و توجه «ائمه معصومین(ع)» به حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» به واسطه علم و تواضع ایشان نسبت به ولایت است.

علی تبار در مورد علت حضور حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» بیان کرد: در زمان حیات حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» شرایط به نحوی شده بود که او مورد تهدید از سوی حکومت قرار گرفت از سوی دیگر به دستور ولی زمان خود مسیر ری را در پیش گرفت زیرا حضور حضرت «فاطمه معصومه(س)» در قم و تشکل محلی برای راویان «اهل بیت(ع)» و شکل گیری  به موازات آن برای تشیع مهم بود لذا حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» به ری مهاجرت کردند و توانستند در طی مدتی کوتاه اسلام ناب محمدی را در این منطقه توسعه دهند.

علل مهاجرت حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)»

وی دشمنی حکومت را امری اثر گذار بر مهاجرت حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» دانست و ابراز کرد: حضرت«عبدالعظیم حسنی(ع)»در مدینه، بغداد و سامرا زندگی کردند اما روش تقیه را در پیش گرفته بودند و عقیده خود را پنهان کردند، ولی با این حال مورد غضب متوکل و معتز بودند و همین عوامل سبب شده بود تا جان ایشان در خطر باشد.

تدبر در سبک زندگی

این کارشناس علوم قرآنی در مورد وظیفه ما در قبال حضرت «عبدالعظیم حسنی(ع)» ابراز کرد: تحقیق و تدبر در سیره ایشان با کمک الگوبرداری در این زمینه بسیار مهم است و بیان نتایج این دستاوردها می تواند الگوسازی کرده و در عین حال مسیر و سبک زندگی جامعه امروز را تغییر دهد.

 انتهای پیام/