الگوی دفاع مقدس/ مسکن در حالت قفل‌شدگی/ غدیر پنجره همیشه باز هدایت و سعادت
در شرایط جنگ اقتصادی، سپردن تعیین نرخ کالا به عرضه و تقاضا مانند رها کردن لشکر بدون فرمانده در مقابله با تهاجم دشمن است و این فرمول زمانی کارایی دارد که همه‌چیز در ساحل امن اقتصاد قرارگرفته باشد.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، سرمقاله امروز روزنامه حمایت با عنوان «الگوی دفاع مقدس» منتشر شده و در آن چنین آمده است: قیمت زمین و مسکن سر به فلک‌زده، تهیه سرپناه برای کسانی که فاقد مسکن هستند به رؤیا تبدیل‌شده و افزایش سرسام‌آور اجاره‌بها هزینه‌ای مضاعف بر زندگی مردم تحمیل کرده است. آیا سازمان‌های مسئول، برای حل این معضل بزرگ که معلول عدم سیاست‌گذاری صحیح است برنامه‌ای در دست اقدام دارند یا منتظرند که بازهم نرخ تعادلی، عرضه و تقاضای مسکن مانند بازار سکه و ارز را به نفع دلالان، زمین‌خواران و سودجویان تعیین کند؟ فراموش نکنیم که در شرایط جنگ اقتصادی، سپردن تعیین نرخ کالا به عرضه و تقاضا مانند رها کردن لشکر بدون فرمانده در مقابله با تهاجم دشمن است و این فرمول زمانی کارایی دارد که همه‌چیز در ساحل امن اقتصاد قرارگرفته باشد. افزون بر این، ضعف مدیریت‌ها در سرازیر کردن سود سرشار به سمت بازار‌های غیر مولد، موجی از بیکاری را ایجاد کرده که حساسیت مجلس شورای اسلامی در این مورد، کاملاً بجا و به‌حق بود.
به اعتقاد قاطبه کارشناسان اقتصادی، کارکرد تحریم‌ها در پازل اقتصاد کشور، حداکثر بین ۲۰ الی ۳۰ درصد بوده و بیش از آن، اغراق و گزافه‌گویی است. با این اوصاف، اگر بپذیریم که فشار‌های دشمن، نبض اقتصاد کشور را در دست گرفته، بازهم اقدامی درخور و شایسته برای دفع پاتک حریف انجام‌نشده است. دشمن با تمام توان، اتاق جنگی به استعداد ۳۸۰ نفر از زبده‌ترین کارشناسان برای مدیریت هجمه اقتصادی تدارک دیده، آیا برای مقابله با این تهاجم گسترده، تشکیلاتی متناسب سازمان‌یافته است یا خیر؟ بدیهی است که نباید مدیریت میدانی اقتصاد در دست سوءاستفاده کنندگان، رانت‌خواران، دلالان و منفعت‌طلبان قرار بگیرد و اگر ابتکار عمل آن‌ها از توانمندی مدیران دستگاه‌های اجرایی سبقت‌گرفته و سودجویان و متجاوزان به‌حقوق مردم به جولان خود ادامه می‌دهند، حاکی از ضعف معماران اقتصادی در مواجهه با مشکلات این بخش حیاتی است. علی‌رغم اتخاذ انواع راهکار‌ها و درمان‌ها، تب آشفتگی و نابسامانی‌های موجود در بازار پایین نیامده و این وضعیت، بیانگر این واقعیت است که ادامه رویکرد فعلی مدیریت و برنامه‌ریزی اقتصادی، تاکنون جز دامن زدن به مشکلات مردم نتیجه دیگری در بر نداشته است. اکنون زمان آن فرارسیده که اعضای تیم اقتصادی اعم از بازیگران روی صحنه و پشت‌صحنه - همچنان که نمایندگان ملت روز گذشته خواهان آن بودند - راه را برای نیرو‌های توانمند و برنامه محور باز کنند و همان‌گونه که رئیس‌جمهور محترم بار‌ها تأکید کرده‌اند، شایسته‌سالاری حاکم شود تا همانند دوران دفاع مقدس، سیر شتابان حرکت به سمت قله‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی باقدرت ادامه یابد.
یادداشت امروز روزنامه کیهان نیز با عنوان «در ستایش نا امیدی و حکایت پینوکیو!» منتشر شده و در آن آمده است:مردم و مسئولان باید از خیلی چیز‌ها ناامید شوند. مردم باید از اینکه دولتی بر سرکار آید و با چوبی جادویی (توافق با غرب، چند برابر کردن یارانه و...) اوضاع را سامان دهد ناامید شوند و بدانند که بخشی از این بار نیز بر دوش آنهاست. مسئولان هم باید از اینکه فلان مقام آمریکایی قول داده جبران کند، امضای فلانی تضمین است، اروپا قول داده و... ناامید شوند. تا وقتی استراتژی دولت صبر و سکوت و امید به نتایج انتخابات آمریکا و رفتن ترامپ است، توقع و انتظار کدام حرکتی را برای حل مشکلات می‌توان داشت؟ رئیس‌جمهور پیشین فرانسه مدعی شده بود که به فکر اشتغال جوانان ایران است و رئیس‌جمهور فعلی آن در تماس تلفنی اخیر با آقای روحانی گفته: «فرانسه همه تلاش خود را برای حفظ برجام به‌کار می‌گیرد و نسبت به این موضوع متعهد است و به مسئولیت‌هایش عمل خواهد کرد.»
دی ماه سال ۱۳۹۳ و در کوران مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند؛ «باید دل را به نقطه‌های امیدبخش حقیقی سپرد نه به نقطه‌های خیالی.» آن‌که امید ندارد درجا می‌زند و به پیش نمی‌رود، اما آن‌که امید کاذب دارد و دل به نقطه‌های خیالی بسته است، فرو می‌رود و خسرانش دوچندان است. امید کاذب داشتن، حکایت پینوکیو است که با مشورت روباه مکار سکه‌های خود را کاشت تا فردا درخت سکه سبز شود و خوشه‌های طلا بچیند! پینوکیو، روباه مکار و وعده درخت سکه فقط در کارتون نیست و از زندگی شخصی گرفته تا مقیاس یک کشور می‌تواند تکرار شود.
در یادداشت امروز روزنامه وطن امروز هم چنین آمده است:این جمهوری اسلامی است که «خاورمیانه جدید» را باب دل مقاومت و به کوری چشم اسرائیل، ترسیم می‌کند، اما «دستاورد انقلابی اسلامی» را زیبنده‌تر آن است در پرورش مردانی بدانی که اگر اصفهانی بودند، شدند خرازی و همت و ردانی‌پور! و اگر تهرانی بودند، شدند وزوایی و ورامینی و حاج‌احمد! و اگر مشهدی بودند، شدند چراغچی و صیاد! و صدالبته همین محمود کاوه! شهید داریم، آن هم چه شهیدی؛ آن‌وقت جماعتی هستند که عوض انجام تکلیف، ضمن سوءاستفاده از یک پلاکارد غلط، کاسبی با نعش سیاستمداری می‌کنند که بعد از آن همه ادعا، آن‌طور مرد! لیکن گمانم روز مرگ عالیجناب، آن روز بود که نام و نامه خودش را برتر از رأی مردم دید! کأنه مردم، تا آنجا خوبند که به ما رأی بدهند! خون امثال کاوه بریزد پای صندوق آرا و تو برداری از آن متوهم، حمایت کنی که هنوز انتخابات تمام نشده، اعلام پیروزی کرد! ما، اما درگیر شهدا هستیم! نورخواران و نورآشامان سفره رزق خداوند! شنیدم من هم سخنان دیروز رئیس قوه مجریه را! حتی مجلس علی لاریجانی را هم راضی نکرد! آقای روحانی! شگفتا که هنوز هم حرف از «باید» می‌زنی! یک چیزی هست لابد که حتی صدای امیدواران به دولت شما هم درآمده! با حرف اگر قرار بود اصلاح شود امور، محمود کاوه نمی‌رفت پیرانشهر! الساعه چند سال است شما رئیس قوه مجریه هستی؟!
ما را فرمانده‌ای بود که عرق داشت روی قطرات خون بچه‌های مردم، روی وقت جگرگوشه‌های ملت! شما بگویید در قبال عرق کارگر ایرانی، چه کردید؟! واضح است این حجم از واردات، کارگر ما را بیکار می‌کند! دیگر فکر کنم همه رسیدیم به آن سخن ایام مناظره‌ها که درختی که ۴ سال ثمر ندهد، بعد از آن هم نمی‌دهد! کاوه آن‌جور دانش‌آموزی بود که آن‌جور سرداری شد! آن‌جور شاگردی بود که آن‌جور استادی شد! دیگر دیروز همه فهمیدند بعضی‌ها اساسا این کاره نیستند! و اشتباهی پشت این رل نشسته‌اند! جا دارد به حرمت خون همه شهیدان، برگردیم به قانون! به مر قانون! از شورای نگهبان گرفته تا مردم! بله! آنچه دیروز شنیده شد، آخر و عاقبت رأی بنا به میل سلبریتی‌هاست! شکمی که رأی بدهی، شکمت نخستین قربانی است! جا دارد برگردیم به شهدا! سلام و درود خدا بر سردار شهید محمود کاوه! از ۴۰ تا ۶۵ چند سال می‌شود؟! باور می‌کنید کاوه فقط ۲۵ سال از خدا عمر گرفت؟! عمدی دارم در نوشتن از شهدا، بلکه توهم نزنیم این مسؤول کارنابلد و آن دست‌اندرکار حراف، محصول نظام هستند! اگر من و شما انتخابات را کردیم دوگانه‌های موهوم، باید هم هنگام سخنرانی حضرات، دل‌مان برای امثال کاوه، تنگ شود! دل حضرت آقا را که دیگر نگو! بله! به شهادت محسن حججی، هنوز هم احمد کاظمی زنده است و هنوز هم محمود کاوه زنده است، اما وای بر ما که «مردان حرف» را به «مدیران عمل» برتری می‌دهیم! «تهدید» در فلان پلاکارد مسخره نیست! در از دست رفتن فرصت‌هاست! ۹۲ و ۹۳ و ۹۴ و ۹۵ و ۹۶ و ۹۷ و برای آن‌که دودستی و محکم‌تر بزنی به سرت، ذکر می‌کنم دوباره که شهید محمود کاوه، موسم شهادت، تنها و تنها ۲۵ سال داشت!
یادداشت امروز روزنامه اعتماد به اوضاع نابسامان بازار مسکن اشاره کرده است و نوشته:برای بازار مسکن نمی‌توان از کنار تاثیری که عوامل بیرونی دارند به راحتی گذشت، این بسیار واضح است که نوسانات بازار ارز می‌تواند روی الزامات اولیه مسکن تاثیر گذاشته و مسکن را گران‌تر کرده و...
قفل‌شدگی این بازار را تشدید کند. از سوی دیگر باتوجه به اینکه بازار ارز سود قابل‌توجهی را در ماه‌های اخیر داشته بیشتر توجه‌ها به سمت بازار ارز بوده است و از آنجا که مسکن دارایی ریالی محسوب می‌شود که با تنزل ارزش پول ملی از جذابیت کمتری برخوردار است به‌همین جهت تمایل به سمت خرید مسکن کمتر بوده و بیشتر تقاضا‌های کاذب موجب شده تا رکود در این بخش تشدید شود.در همین حال نمی‌توان چشم‌اندازی برای بازار مسکن در آینده متصور شد و بحران‌های نقدینگی و بحران‌های اقتصادی را در آن لحاظ نکرد. زمانی برخی موسسات مالی و اعتباری و صندوق‌های مالی با انجام معاملات سوری سعی در افزایش قیمت مسکن داشتند و با ورشکستکی آن‌ها متاسفانه در برخی موارد شاهد انجام معاملات صوری به همان سبک از سوی دولت و بانک‌ها هستیم که موجب می‌شود رکود تورمی بیشتر به چشم آید.به همین جهت شاید تنها راهکار فعلی برای خروج مسکن از رکود تغییر ساختار سیاست‌های مسکنی دولت است و تا دولت این تغییر ساختار را انجام ندهد، نمی‌توانیم به خروج مسکن از قفل‌شدگی امیدوار باشیم. این تغییرات باید با ایجاد اتاق فکر وسیع در بدنه دولت شکل گیرد تا هم دولت و هم نماینده‌های مجلس بتوانند از نظرات آن‌ها بهره ببرند. در شرایط فعلی یکی از بی‌نتیجه‌ترین برنامه‌هایی که متاسفانه در مجلس پیگیری می‌شود استیضاح‌هایی است که تاثیری در اجرای برنامه‌های دولتی ندارد. بهتر است به جای این‌گونه رفتار به‌دنبال پیاده‌سازی برنامه‌های جامع همچون برنامه جامع مسکن باشیم.
روزنامه خراسان در یادداشت امروز خود با عنوان «غدیر پنجره همیشه باز هدایت و سعادت» چنین نوشته است: غدیر، اما بزرگ عید الهی بعد از بعثت انبیای عظام خصوصا بعثت نبی مکرم اسلام است روزی که خداوند علی اعلی خود فرمود: «الیوم اکملت لکم دینکم و اَتممتُ علیکم نعمتی و رضیتُ لکم الاسلام دینا» (آیه ۳ سوره مائده) و آیا روز اکمال دین و اتمام نعمت الهی عید ا... اکبر نیست؟! و خلاصه کردن و بلکه تقلیل آن به عید «سیّد»ها جفایی بزرگ به این یوم ا... اکبر و هنگامه سرنوشت ساز آینده امت و انسانیت نیست؟!
آیا مردم جهان خصوصا مسلمانان و به ویژه شیعیان، قدر غدیر را آن چنان که باید می‌دانند؟ آیا حتی محبان ولایت و امیرمومنان آن چنان که باید نسبت به غدیرو ولایت و اولیای الهی از امیرمومنان گرفته تا حضرت صاحب الزمان شناخت و معرفت پیدا کرده اند؟ آیا هریک از ما تامل و غور و اندیشه‌ای در آیه ۵۵ سوره مائده کرده ایم؟ که می‌فرماید «انما ولیُکُمُ الله و رسُولُهُ و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوة و یوتون الزکوة و هم راکعون»آیا سبک زندگی ما و شیوه مدیریت برخی مسئولان ما شباهتی به زندگی و مدیریت امیرمومنان و اولاد طاهرینش دارد؟ بدانیم که بیش از هرکسی مدعیان محبت و ولایت خصوصا مسئولان در قبال امیرمومنان، پیامبر عظیم الشأن اسلام و خداوند رحمان و غدیر مسئول اند.
یادداشت امروز روزنامه ایران هم با عنوان «شفر نمی‌تواند معجزه کند!» منتشر و در آن چنین آمده است: بازی استقلال و السد، بازی خوبی برای ما نبود و با اینکه ما میزبان بودیم، استقلال دور از حد انتظار ظاهر شد و نتوانست کنترل بازی را در دست بگیرد. این در حالی است که این تیم روی یک اتفاق به گل رسید. این گل می‌توانست به استقلال از لحاظ روحی و روانی کمک کند، ولی متأسفانه استقلال شرایط حفظ توپ را نداشت و خط هافبک این تیم بسیار ضعیف و خط دفاع هم بسیار ناهماهنگ بود. در مقابل، السد بسیار با تجربه بازی کرد و بازیکنان این تیم بازی را خوب اداره کردند و در انتقال توپ از دفاع به حمله و از حمله به دفاع موفق بودند. به اعتقاد من، اینجاست که تفاوت کیفیت بازیکنان قبلی و فعلی مشخص می‌شود. ژاوی و گابی به عنوان بازیکنان بین‌المللی و سرشناس السد، بخوبی نبض بازی را در اختیار داشتند و توانستند که تیم‌شان را رو به جلو حرکت دهند و نقشه راه خوبی داشته باشند. نکته دیگری که درخصوص بازیکنانی مانند ژاوی وجود دارد، این است که حضور این بازیکنان باعث شده تا تیمی مانند السد به شرایط خوبی در فوتبال آسیا دست پیدا کند و امیدوارم روزی برسد که تیم‌های فوتبال ما هم بتوانند بازیکنان خارجی را جذب کنند که سطح فوتبال‌شان از بازیکنان خودمان بالاتر باشد و بتوانند به تیم‌هایمان در مسابقاتی مانند لیگ قهرمانان آسیا کمک کنند.
نکته دیگری که درخصوص بازی استقلال باید به آن اشاره کرد، این است که به نظر من، ترکیب استقلال خوب بود، اما تعویضی که شفر انجام داد، درست نبود. نویمایر خوب بازی می‌کرد و این که عنوان شده او مصدوم شده، بهانه جویی است. البته همه تقصیر را نمی‌توان به گردن کادرفنی یا بازیکنان انداخت. استقلال از مدیریت قبلی بسیار آسیب دید و واقعا در حق این تیم جفا کردند. استقلال علاوه بر این که بازیکنان خوب سال گذشته خود را از دست داد، بازیکنان خوبی را هم نتوانست جذب کند و آقای فتحی هم با این که مدیر توانمندی است، در حساس‌ترین زمان به مجموعه استقلال اضافه شد و وقتی برای اجرای برنامه‌هایش پیش از فصل نداشت.حالا استقلال بازی برگشت را در پیش دارد که قطعا بازی سختی است. آن هم در مقابل تیمی که خیلی بهتر از ما بازی می‌کند و یک سر و گردن بالاتر است. متأسفانه بازیکنان جوان استقلال هم تحت تأثیر اسم‌های بزرگ السد قرار گرفتند. مربی هم که معجزه‌گر نیست و با استفاده از ابزار و بازیکنانی که در اختیار دارد، تیمش را هدایت می‌کند و شفر هم در حال حاضر با این واقعیت‌ها در تیمش مواجه است.
در یادداشت روزنامه صبح نو نیز چنین آمده است: روز گذشته برای دومین‌بار در تاریخ قانون‌گذاری کشور، رییس‌جمهوری در مجلس شورای اسلامی حاضر شد تا به سؤالات نمایندگان پاسخ دهد. جلسه‌ای که به‌رغم فضاسازی برخی از رسانه‌ها به‌دور از جنجال، هیاهو یا احساسی شدن فضای مجلس به پایان رسید و این موضوع بیانگر آن است که سؤال از رییس‌جمهوری نباید تابو باشد. هرچند که نمایندگان از سؤال‌های رییس‌جمهوری قانع نشدند، اما این جلسه که به‌دور از تنش سیاسی برگزار شد، راه را برای سایر سؤال‌شوندگان در آینده و حال هموار کرد که بدانند برخورد در پاسخگویی باید خیلی آسان و قابل تحمل باشد و این تحمل از سوی رییس‌جمهوری نیز قابل تقدیر است. اما روی دیگر این جلسه پاسخ‌های رییس‌جمهوری بود. پاسخ‌های بسیار امیدوارانه که به‌قول یکی از نمایندگان مجلس گویی روحانی رییس‌جمهوری سوئیس است و در ایران زندگی نمی‌کند. سیاستمدار بزرگ آن است که در جهت «امید» واقعی قدم بردارد، اما در‌عین‌حال چالش‌های پیش رو را در نظر بگیرد و باور نداشته باشد که با خوش‌بینی، چالش‌ها به‌طور معجزه‌آسایی حل خواهد شد. هرچند که نمایندگان مجلس و همین‌طور جریانات سیاسی کشور به‌دنبال استیضاح و برکناری رییس‌جمهوری نیستند و بر حمایت‌شان بر دولت تاکید دارند، اما همان‌قدر که برکناری رییس‌جمهوری در شرایط فعلی به صلاح نیست، درجا زدن دولت و عدم تغییر رویکردش در ادامه امور کشور نیز زیانبار و خسارت‌آور است.
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *