چرا ناتوی عربی محدودیتی برای ایران ایجاد نمی‌کند؟ /نقص ساختاری ناتو عربی و شانس کم برای موفقیت در برابر ایران
رویترز نوشت: دور نخست تحریم‌های آمریکا علیه ایران که ترامپ آن را «شدیدترین تحریم‌هایی که تاکنون اعمال شده‌اند» نامیده از روز ۷ آگوست اجرایی شدند و انتظار می‌رود که دور دوم این تحریم‌ها از ماه نوامبر اجرایی شود، با این وجود فشار اقتصادی تنها ابزاری نیست که آمریکا و متحدانش در حال استفاده از آن برای مقابله با ایران هستند؛ دولت ترامپ بدون ایجاد هیاهو در حال کار کردن بر روی ایجاد یک اتحاد امنیتی جدید با ۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس یعنی عربستان، امارات، بحرین، کویت، قطر، عمان و همچنین ۲ کشور مصر و اردن برای مقابله با چیزی است که ترامپ به عنوان نفوذ ایران در منطقه به آن می‌نگرد، اما پیش از این رسانه‌ها این اتحاد جدید را «ناتوی عربی» عنوان کردند.
در ادامه این گزارش آمده است: مقامات آمریکا و عرب می‌گویند که این طرح در راستای تلاش برای گسترش همکاری در زمینه مقابله با تروریسم، دفاع موشکی و آموزش نظامی برنامه‌ریزی شده را در بر می‌گیرد.
رویترز افزود: با این وجود مفهوم ناتوی عربی به لحاظ ساختاری نقص داشته و از شانس کمی برای موفق شدن برخوردار است.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: بر خلاف اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی که براساس منافع مشترک و «فرهنگ راهبردی» کم‌وبیش معمول در مقابل تهدید مشترک روسیه تأسیس شد کشور‌های که دولت آمریکا انتظار دارد به این اتحاد امنیتی جدید بپیوندند درباره موضوعات زیربنایی شامل این سؤال حیاتی که بهترین شیوه رابطه با ایران چیست با یکدیگر اختلاف دارند؛ در حالی که عربستان و امارات ایران را دشمن خود می‌دانند کویت و به خصوص عمان از نظر تاریخی دارای صلح و زمانی روابط نزدیک با تهران بوده‌اند.
رویترز از تنش میان عربستان، امارات و بحرین با قطر به عنوان مانعی بزرگتر در مقابل تشکیل ناتوی عربی یاد کرده و می‌نویسد: یک مانع حتی بزرگتر برای شکل گیری و کارکرد موثر ناتوی عربی اختلافی است که امارات، عربستان سعودی و بحرین را در برابر قطر قرار می‌دهد؛ قطر محل بزرگترین پایگاه هوای آمریکا و در منطقه است و از سوی عربستان بزرگترین خریدار سلاح آمریکا، بنابراین این بحران آمریکا را در موقعیتی دشوار در برابر ۲ مورد از مهمترین متحدانش در منطقه قرار می‌دهد.
این پایگاه خبری با اشاره به معلق نگه داشتن این طرح که برای نخستین بار در جریان سفر ترامپ به عربستان سعودی در سال ۲۰۱۷ مطرح شده بود نوشت: به نظر می‌رسد که این اقدام از سوی ترامپ تلاش برای رسیدن به آن چیزی است که در روابط بین‌الملل از آن به عنوان توپ را به زمین دیگری انداختن یاد می‌کنند؛ با دنبال کردن سیاست خارجی «نخست آمریکا»، دولت آمریکا تلاش کرده تا مسئولیت درباره ایران را به متحدان عربی خود تغییر دهد. به نظر می‌رسد که دولت آمریکا قصد داشت از این امر به عنوان محرکی برای فروش سود‌آور سلاح به این کشور‌ها استفاده کند و ترامپ به محض رسیدن به عربستان توافق‌هایی از جمله فروش ۳۵۰ میلیارد دلار سلاح به این کشور را امضا کرد.
رویترز افزود:، اما سیاست انداختن توپ به زمین دیگری دقیقا چیزی بود که در مسئله مقابله با ایران، کشور‌های عربی متحد آمریکا نیز به دنبال استفاده از آن بودند؛ کشور‌های عربی متحد آمریکا که تمایلی به رویارویی مستقیم با ایران را نداشته و یا از انجام آن عاجز بودند امید داشتند که بتوانند آمریکا یا اسرائیل را متقاعد کنند که این کار را برای آن‌ها انجام دهند.
در پایان این گزارش آمده است: در نهایت به طور کامل مشخص نیست که چنین سازمانی برای مقابله با ایران چگونه عمل خواهد کرد؛ این طرح ترامپ برای انداختن توپ به زمین ناتوی عربی بعید است که به واقعیت بپیوندد.