تحریم نفتی ایران، امنیت ملی آمریکا را به مخاطره میاندازد/ واشنگتن همچنان با نگرانی بسته شدن تنگه هرمز مواجه است
نشریه فارین پالیسی در گزارشی درباره تحریمهای جدید آمریکا علیه ایران مینویسد که کاخ سفید از زمان خروج یک جانبه از توافق هستهای ایران در ماه مه با معضلی جدی مواجه شده است.
این کشور که با وضع مجدد تحریمها علیه نفت ایران برای به صفر رساندن صادرات نفت این کشور در نوامبر امیدوار است حداکثر فشار اقتصادی را به ایران تحمیل کند، با در نظر داشتن اختلالات ژئوپلیتکی در ونزوئلا، لیبی و نیجریه که بازارهای انرژی را دچار محدودیت عرضه کردهاند، با محرومیت از نفت ایران میتواند باعث افزایش شدید قیمتها در ماههای آینده شده و احتمالا خسارت قابل توجهی بر اقتصاد خود و جهان وارد کند.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، برای کاهش این خطر با عربستان و سایر تولیدکنندگان نفت که از ظرفیت تولید اضافی برخوردارند، به شدت رایزنی کرده تا کاهش صادرات نفت ایران را با افزایش تولید آنها پوشش دهد. اما دولت آمریکا این پیام را نیز تلویحا به اطراف فرستاده که ممکن است با موافقت با ادامه بخشی از فروش نفت ایران پس از مهلت تعیین شده در نوامبر، فشار فوق العاده خود را برای قطع صادرات نفت پایان دهد.
این وضعیت کارشناسان امنیت ملی آمریکا را میتواند ناامید کند، زیرا آمریکا هدف واضحی برای این کار دارد. اما توانایی واشنگتن برای دستیابی به چنین هدفی به دلیل آسیب پذیری اقتصاد آمریکا از نوسانات بازار نفت، به شدت محدود است. مقامات آمریکایی در موقعیت غیرمنتظره قرار گرفتهاند که باید هزینههای دیپلماتیک بالایی برای متقاعد کردن کشورهایی مانند عربستان در راستای کمک به نجات چنین سیاستی بپردازند. در غیر این صورت در شرایط بدتر آمریکا مجبور خواهد شد اجرای این سیاست را متوقف کند و یا کارآیی آن را کاهش دهد که این خود منجر به مقاومت بیشتر ایران خواهد شد.
وابستگی آمریکا به نفت که اغلب تصمیمات امنیت ملی این کشور را آسیب پذیر میکند، اتفاق جدیدی نیست. در دور دوم ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش، شواهدی در مورد هدف گرفتن بانک مرکزی و درآمدهای نفتی ایران وجود داشت که با مخالفت مشاوران اقتصادی که نگران پیامدهای منفی چنین اقدامی بر رشد آمریکا بودند، کنار گذاشته شد. در موارد دیگری نیز پیشنهاداتی برای هدف گرفتن سعودیها به دلیل حمایت آنها از گروههای افراطی به دلیل نگرانی از بیثباتی بازار نفت جهانی رد شدند.
واشنگتن امید زیادی داشت که رونق نفتی آمریکا در دهه گذشته این وضعیت را تغییر دهد و وابستگی کمتر به نفت خارجی به ویژه نفت خاورمیانه به آمریکا فضای بیشتری برای دنبال کردن منافع امنیت ملی خود بدهد. تنها چند سال پس از آن که دولت بوش از تحریمهای نفتی ایران صرفنظر کرد، دولت اوباما با اجرای تحریمها از کاهش شدید عرضه نفت جلوگیری کرد. اکنون دولت ترامپ با همان شیوه فروش نفت ایران را هدف گرفته است، اما فروش نفت ایران به چه میزان و با چه سرعتی کاهش خواهد یافت؟
با این حال واضح است که انقلاب شیل، بزرگترین منبع عرضه نفت در تاریخ این کشور هنوز راه زیادی در پیش دارد تا آسیب پذیری آمریکا نسبت به نوسانات بازار جهانی را برطرف کند. حتی با وجود تولید روزانه ۱۱ میلیون بشکهای نفت آمریکا، اوپک هنوز نفوذش بر بازار را حفظ کرده است.
واقعیت آشکار این است که رکورد بالای تولید داخلی، اقتصاد آمریکا را از تاثیرات اختلالات ژئوپلیتیکی در مناطق دوردست مصون نگه نداشته است. جدا از اختلالات تولید در کشورهایی مانند ونزوئلا و لیبی، حتی تهدید تحریم صادرات نفت ایران باعث شده بسیاری از تحلیلگران بازار احتمال بازگشت نفت به ۱۰۰ دلار در هر بشکه در آینده نزدیک را پیش بینی کنند. حقیقت ماجرا این است که اقتصاد آمریکا با بحران غیرمنتظره بزرگ دیگری که ناشی از افزایش قیمتهای نفت خواهد بود، فاصله زیادی ندارد. در چنین شرایطی چطور میتوان اطمینان حاصل کرد که عراق بتواند بیش از سه میلیون بشکه در روز به ویژه پس از اعتراضات اخیر در استانهای جنوبی این کشور صادر کند؟
باید توجه داشت که آمریکا همچنان با نگرانی بسته شدن تنگه هرمز مواجه است و به نظر میرسد بهتر است آمریکا، امنیت ملی خود را در اولویت قرار دهد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *