کی‌روش؛ معجزه‌گر یا مرهم موقت؟/ وقت‌کشی مسئولان و تهدید آینده تیم ملی فوتبال
خبرگزاری میزان - خبر بازگشت کارلوس کی‌روش به تیم ملی عده‌ای از مردم را خوشحال و عده‌ای را ناراحت کرده است و هرکدام از مخالفان و موافقان سرمربی جدید تیم ملی فوتبال دلایل منطقی و مهمی برای ادعای خود دارند. با وجود اینکه دراگان اسکوچیچ کروات نتایج خوبی در تیم ملی به دست آورده و ملی‌پوشان را از باتلاق ویلموتس رهانیده بود، با نظر بیشتر کارشناسان و مردم نمی‌توانست یک مربی کاریزماتیک و بزرگ برای ایران در جام جهانی باشد و از همان روز صعود به جام جهانی صحبت از تغییر او به میان آمد. فدراسیون‌های عزیزی خادم و ماجدی با وجود حمایت از اسکوچیچ، تغییر او را دور از ذهن و نشدنی نمی‌دانستند و حتی در برخی مقاطع تلاش‌هایی هم برای این کار می‌شد، اما در نهایت مهدی تاج بود که ضمن خداحافظی با مربی کروات مجدداً مرد پرتغالی را به نیمکت ایران بازگرداند.
متأسفانه با بی‌کفایتی فدراسیون قبلی، فرصت اصلی تیم ملی برای آماده سازی و برگزاری بازی‌های دوستانه از دست رفت و کی‌روش هم عملاً نمی‌تواند آماده‌سازی مطلوب و ایده‌آلی در این مدت کوتاه باقیمانده داشته باشد. کارلوس کی‌روش صرفاً به دلیل شناخت از شرایط تیم ملی و هماهنگ بودن با فدراسیون و شرایط فوتبال ایران و بیشتر به عنوان یک «مرهم موقت» برای جلوگیری از شکست سنگین و تحقیرآمیز مقابل رقیبان تیم ملی در جام جهانی به ایران آمده و قرارداد بلندمدت هم ندارد. کی‌روش نمی‌تواند نقش یک ناجی و «معجزه گر» را ایفا کند، چراکه این تغییرات باید خیلی زودتر اتفاق می‌افتاد که عده‌ای نخواستند و نشد.
تیم ملی چند ماه پس از اتمام بازی‌های جام جهانی باید در جام ملت‌های ۲۰۲۳ شرکت کند. تورنمنتی که ایران در دوره‌های اخیر در آن همواره ناموفق بوده و با وجود نسل‌های طلایی و درخشان نتوانسته به قهرمانی آسیا برسد. کی‌روش ۲ بار در جام ملت‌های آسیا سرمربی تیم ملی ایران بوده؛ ابتدا سال ۲۰۱۵ و حذف مقابل عراق در ضربات پنالتی و بار دیگر سال ۲۰۱۹ و شکست سنگین مقابل ژاپن. کارنامه سرمربی پرتغالی در آسیا مورد قبول هیچ یک از مردم ایران نیست و ماندن طولانی مدت او هم نمی‌تواند کمکی به رشد و پیشرفت فوتبال ایران کند. شاید به همین دلیل باشد که تاج پروژه کوتاه مدتی برای کی‌روش تعریف کرده و در بلندمدت به دنبال استفاده از مربی ایرانی است که نکونام به عنوان جدی ترین گزینه برای این هدف در نظر است.
متأسفانه وقت‌کشی مسئولان فدراسیون‌های قبلی و عدم تمایل برخی عوامل پیرامون فدراسیون و تیم ملی، باعث شد فرصت‌های طلایی برای استخدام یک سرمربی بزرگ در همان ابتدای راه از دست برود و به اجبار به کی‌روش و متدهای همیشگی او پناه ببریم. اگر دعوای قدرت در فوتبال به پایان نرسد و هرکس با راه و شیوه‌ی خود عمل کند تیم ملی آینده‌ای نخواهد داشت و باز هم قهرمانی در آسیا و صعود از دور گروهی جام جهانی به حسرت تبدیل خواهند شد.
انتهای پیام/